“حوصله چسناله های دلسوزانه دیگران را ندارم، اگر برایم اهمیت می داشت وصیت می کردم که نمی خواهم هیچ کس و بسا نا کسان دنبال کون تابوتم راه بیفتند، از تصورش خسته و نفرت زده می شوم. اما چه اهمیت دارد، بگذار سالوسی هم خودی نشان بدهد. چندش آور است، اما مگر همین آدم ها در زندگی هم چندش آور نیستند و آدم تحملشان می کند”