“- موجوداتی که طوری عمل می‌کنند که گویی آن‌ها به دنیا تعلق دارند، از قانون حفظ صلح تبعیت می‌کنند و چون آن‌ها از این قانون تبعیت می‌کنند، به موجودات اطراف خود این فرصت را می‌دهند تا به سوی آن چیزی که می‌توانند به آن تبدیل شوند، رشد کنند. این‌گونه است که انسان به وجود آمد. موجودات اطراف استرالوپیته‌کوس خیال نکردند که دنیا متعلق به خودشان است؛ بنابراین به او اجازه زندگی و رشد و نمو دادند. چگونه متمدن بودن به این موضوع مربوط می‌شود؟ آیا معنی متمدن بودن این است که باید دنیا را منهدم کنی؟
- نه.
- آیا متمدن بودن تو را از دادن فضای کوچکی برای زیستن موجودات اطرافت ناتوان می‌سازد؟
- نه.
- آیا این متمدن بودن ناتوانت می‌سازد که مانند تمساح‌ها و رتیل و مارهای زنگی، بدون آزار زندگی کنی؟
- نه.
- آیا این تمدن تو را ناتوان می‌سازد تا از قانونی تبعیت کنی که حتی حلزون‌ها و کرم‌های خاکی بدون هیچ مشکلی از آن تبعیت می‌کنند؟
- نه.
- همان‌طور که قبل از این اشاره کردم، اسکان گزیدن انسان مخالف قانون نیست، تابع قانون است؛ و همین موضوع درباره تمدن نیز صادق است. پس سؤال شما دقيقاً چیست؟
- الان نمی‌دانم. مسلماً متعلق به دنیا بودن به این معنی است که... جزو باشگاهی باشی که همه عضو آن هستند و این باشگاه اجتماع زندگانی است. به این معنی که متعلق به این باشگاه باشی و مانند هرکس دیگری از قوانینش تبعیت کنی.
-و اگر قرار است متمدن بودن معنی خاصی داشته باشد، باید به این معنی باشد که شما رهبران این باشگاه باشید؛ نه فقط مجرمان و تخریب‌کنندگان آن.”