“شموئیل گفت: «مردم فرهنگ شما با سرسختی متعصبانه‌ای به گل سرسبد آفرینش بودن انسان می‌چسبند. آن‌ها مذبوحانه می‌خواهند دریایی از تفاوت را بین خود و بقیه آفریدگان تصور کنند. این اسطوره برتری انسان باعث می‌شود آن‌ها این حق را به خودشان بدهند تا هر طور که دوست دارند با این دنیا رفتار کنند. همان‌گونه که اسطوره هیتلر در مورد برتری نژاد آریایی به او این حق را داد که هر کاری که دوست داشت با اروپا بکند. اما اساسا سرانجام این اسطوره رضایت‌بخش نیست. برداشت‌کننده‌ها اصولا مردم تنهایی هستند. دنیا برای آن‌ها قلمروی دشمن است و هرجا که زندگی می‌کنند با آن‌جا هم‌چون یک ارتش اشغال‌گر رفتار می‌کنند و به علت گل سرسبد آفرینش بودن شگفت‌انگیزشان، بیگانه و منزوی‌اند.»
[...]: «در میان جاگذارنده‌ها جرم، بیماری روانی، خودکشی و اعتیاد به مواد مخدر به ندرت اتفاق می‌افتد. ننه‌فرهنگ چگونه این حقیقت را توجیه می‌کند؟»
- [...] او می‌گوید دلیلش این است که جاگذارنده‌ها خیلی بدوی هستند که این چیزها را داشته باشند.
- به عبارت دیگر، جرم، بیماری روانی، خودکشی و اعتیاد به مواد مخدر از نشانه‌های یک فرهنگ پیشرفته است.
- [...] این‌ها بهایی‌ست که برای پیشرفت باید پرداخته شود.”