“پیش از آن‌که سوار شوند و سفر را از سر گیرند، پهلوان مسیحی بار دیگر لبی تر کرد و دست‌های خود را در آب فرو برد و به هم‌سفرش گفت: «ای کاش نام این چشمه گوارا را می‌دانستم که در خاطر سپاسمند خود حفظ کنم. زیرا هرگز عطش شدید مرا آبی با این گوارایی که امروز نوشیدم فرو ننشانده بود.»
- مفهوم نام عربی این چشمه «الماس بیابان» است.
- چه نام نیکی بر آن نهاده‌اند. در دره زادگاه من هزار چشمه است، لیکن از این پس برای هیچ‌یک از آن‌ها خاطره گرانبهایی چون خاطره این چشمه قائل نخواهم شد. چه، گنج مایع خود را در نقطه‌ای ارزانی می‌دارد که نه‌تنها گوارا است، بلکه تقریبا ضرورت دارد.
- راست می‌گویی. زیرا هنوز هم آن دریای مرده ملعون است. نه انسان از امواج آن مستفیض می‌شود و نه حیوان و نه هم از رودی می‌نوشند که که به دریای میت می‌ریزد بی‌آن‌که آن را پر کند، تا آن‌که آن رود از این بیابان نامیمون بگذرد.”