Ένα θηρίο στον Παράδεισο

«Η Μπλανς πήγαινε από τον έναν στον άλλο, σαν βάρκα ανάμεσα σε δύο όχθες, συνεχίζοντας να θεωρεί τον Λουί όπως τον θεωρούσε πάντα, κομμάτι μιας οικογένειας που δεν βασιζόταν στο αίμα αλλά σε μια τραγωδία.»

Το πρώτο μικρό κεφάλαιο είναι αποκαλυπτικό: από τη μια περιγράφεται η σφαγή του γουρουνιού στον Παράδεισο, τη γαλλική επαρχεία, και από την άλλη περιγράφεται η σεξουαλική αφύπνιση της νεαρής Μπλανς. Από τις πρώτες γραμμές που ανακατεύεται η ερωτική επιθυμία με το αίμα που ποτίζει το χώμα, καταλαβαίνει κανείς που στοχεύει να καταλήξει η συγγραφέας, τόσο βάση της αισθητικής της, αλλά και του περιεχομένου της ιστορίας της.

Αμέσως ήρθε στο μυαλό κάποια σύνδεση με τα Τριαντάφυλλα επί Πιστώσει της Έλσα Τριολέ. Θες η γαλλική επαρχεία που υπόσχεται την ήρεμη, ειδυλλιακή ζωή στο αγρόκτημα και στις καλλιέργειες; Θες η αφήγηση αυτής της ζωής να προσφέρεται για την ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα; Όπως και να ‘χει, η Κουλον δεν αντιστέκεται στις διδαχές της Τριολέ και διατηρεί την αφήγησή της αδιάφορη μέχρι τη φιλοδοξία για απογείωση στις τελευταίες σελίδες.