Περίγραμμα

Το Δεύτερο Σπίτι της Κασκ με μάγεψε τόσο που έσπευσα να αποκτήσω την τριλογία και το «Άρλινγκτον Παρκ» λες και θα ζω για πάντα, λες και τα αδιάβαστα είναι φυσικό να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του Πρώτου Σπιτιού. Τέλος πάντων.

Το «Περίγραμμα» ήταν η αποκλειστική μου παρέα στο φέρι της επιστροφής από Φολέγανδρο. Η Κασκ φαίνεται να απολαμβάνει την ημιαυτοβιογραφία της, (μη) συστήνοντάς μας τη Φαίη, την πρωταγωνίστριά της, η οποία ταξιδεύει στην Αθήνα για ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Η Φαίη συνομιλεί με διάφορους ανθρώπους, συνεπιβάτες, ανθρώπους που περιμένουν δίπλα της, αγνώστους σε μια πτήση, φίλους της και μαθητές του σεμιναρίου. Προς το τέλος επιδίδεται σε κολύμπι σε ένα ξερονήσι της Αττικής, πριν γευματίσει με φίλους.

Όσοι της μιλούν, έχουν την ακριβώς αντίθετη διάθεση από την ίδια σχετικά με τις αποκαλύψεις: για εκείνη μαθαίνουμε τα απολύτως ελάχιστα, ενώ οι άλλες προσωπικότητες που συναντά, αποκαλύπτουν μύχιες σκέψεις, αγωνίες, επιθυμίες και φαντασιώσεις. Απλή γραφή, μικρά κεφάλαια, η θεματική ξεκινάει από το πολύ γενικό, ώστε να καταλήξει στο πολύ συγκεκριμένο, το οποίο θα γίνει γενικό ξανά.
Μου έλειψε η διανοητικότητα, η πλοκή και η περιπλοκότητα που ήταν παντού ορατά στο Δεύτερο Σπίτι. Θα ολοκληρώσω την τριλογία και θα επανέλθω.