Οδός Αέρηδων

Η κεντρική ιδέα είναι απλή: Η οδός Αέρηδων με το παραμυθένιο όνομα, ενώ είναι ιδιαίτερη μιας και φυλάει όλα αυτά τα μυστικά, δεν διαφέρει από μια άλλη, οποιαδήποτε οδό. Εκεί εντοπίζεται και ο κατευνασμός της ψυχής: ένας ξενιτεμένος μεγαλύτερος άντρας στον δρόμο, θα μπορούσε να είναι κάποιος Καβάφης με το ασήκωτο βάρος του νόστου ενός πλατωνικού έρωτα (το αγαπημένο μου), μια γυναίκα που περπατάει κρυφά προς την ψυχοθεραπεία της, θα μπορούσε να είναι το θύμα του συζύγου της. Μια νεαρή που τραβάει φωτογραφίες θα μπορούσε να ερμηνεύει την τέχνη ως το γάντζωμα της μνήμης, ενώ ένας άντρας με ένα τετράδιο ανά χείρας ίσως κρατάει το ημερολόγιο του, όπου φυλάει το μυστικό ενός έρωτα. Ίσως μια σαΐτα που φευγαλέα μας προσπερνάει να κουβαλάει κάποιο σημαντικό ερωτικό μήνυμα (ναι, υπάρχουν και μη σημαντικά). Ίσως μια ηλικιωμένη που προσπερνάμε εμείς στον δρόμο, να συντάσσει στο κεφάλι της τη διαθήκη της.

Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που αποτελείται από τις διάχυτες καλλιτεχνικές γνώσεις του Πολυβώτη και το ιδιαίτερο λεξιλόγιο με τις συγκρατημένες ρίζες στην επαρχία, κάτι που κρατάει μια αρχοντική αίσθηση στις εκφράσεις της αφήγησης. Μάλιστα, το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι οι γυναικείες φωνές (+ οι κουίερ), λαμβάνοντας υπόψη πως έχουν πρωταγωνιστική θέση μέσα στο σύνολο της Οδού. Ταυτόχρονα, είναι ξεκάθαρη η προσπάθεια ώστε αυτές οι φωνές να σταθούν ρεαλιστικά, για αυτό που πράγματι είναι και όχι αυτό που κανείς θα φανταζόταν. Οι μεγαλύτερες γυναίκες σχηματίστηκαν με σεβασμό και τρυφερότητα, γνωρίζοντας πως ήταν μονόδρομος τότε να στερηθούν την ελευθερία τους και οι σημερινές νέες γυναίκες με τα χαζά τους αστεία και όχι ως λολίτες ενός άλλου αιώνα. Ενώ η Οδός είναι σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία που ταξιδεύει μέσα στο φάσμα του χρόνου, απέχει τελείως από το κλασσικό αφήγημα του άντρα αντιήρωα της μίνιμαλ φόρμας, το οποίο και βλέπουμε παντού. Μια ευχάριστη αλλαγή που ο κόσμος χρειάζεται.

Εάν είστε σαν εμένα και αγαπάτε ό,τι δεν είναι πάντοτε χρήσιμο και φυσικά τις λίστες (από σούπερ μάρκετ μέχρι τις αγαπημένες σας ταινίες) μη ξεπετάξετε το Ανεμολόγιο στο τέλος. Επίσης περνάω ημέρες αδικαιολόγητου έρωτα για το Ωρολόγιο του Κυρρήστου, οπότε το Ανεμολόγιο ήρθε με δραματικές τυμπανοκρουσίες κατά την ανάγνωση.