Desperate Characters
Το πήρα στο πρωτότυπο κείμενο κάπου το μακρινό 2018, όταν η Μπεκ μπαίνει για πρώτη φορά στο βιβλιοπωλείο του Τζο και ο Τζο της το προτείνει (You). Ναι, η περιέργειά μου γύρω από το τι διαβάζουν οι άλλοι ήταν και είναι σε αυτά τα επίπεδα. Ακριβώς μετά έμαθα πως η συγγραφέας είναι γιαγιά της Courtney Love και έδεσε το γλυκό μέσα μου. Όσο, βέβαια, εγώ το άφηνα να πιάνει σκόνη στα ράφια μου, το μετέφρασαν οι εκδόσεις Gutenbetg, το 2021.
Πρόκειται για ένα ευκατάστατο ζευγάρι 40 ετών που ζει στο Μπρούκλιν, τη Σόφι και τον Ότο. Η πρώτη καταρρέει εξαιτίας του δαγκώματος από μια αδέσποτη γάτα. Ο δεύτερος γιατί διαλύεται η δικηγορική συνεργασία και φιλία του με τον συνεργάτη του. Επίσης καταρρέει και ο γάμος τους αλλά και ο κόσμος όπως τον ήξεραν.
Οι προτάσεις είναι πρωτότυπες, διορατικές και όλο εκπλήξεις, αιφνιδιάζοντας το μάτι που περιμένει το κοινότυπο. Τα γοητευτικά και τα δύσκολα ανακατεύονται: γυμνή αφήγηση από συναισθήματα, σε κάποια σημεία που η ένταση πάει να ξεχειλίσει, ξαναμαζεύεται. Υπήρχαν τέλειες προτάσεις, προτάσεις που δεν τους έλειπε τίποτα, ντελικάτες, που ένα διαφορετικό σημείο στίξης θα τις κατέστρεφε.
Η κεντρική ιδέα είναι πως το έδαφος των ελιτιστών τρέμει, πώς είναι θέμα χρόνου η βία να έρθει από το πουθενά και να βανδαλιστούν *αναίτια* τα σαλόνια τους. Η συγκεκριμένη ένταση είναι που με έκανε αμφιθυμική: η ατμόσφαιρα ανάμεσα στα πρόσωπα κουβαλάει ένταση, κίνηση, πικρία και περιφρόνηση.
Περιφρόνηση μεταξύ τους αλλά και προς τον κόσμο εκτός του σπιτιού τους. Ναι, είναι απεγνωσμένοι διότι ο άνετος τρόπος ζωής τους τούς προδίδει, από μέσα προς τα έξω. Η κίνηση είναι επίσης παντού: πάνε, μιλάνε, γυρνάνε, φεύγουν. Συνεργάτες, φίλοι, η γάτα και ο αναγνώστης στη γωνία να νιώθει άβολα, τόσο με την αποξένωση και το μη κατανοητό μεταξύ τους, σαν αόρατος καλεσμένος. Όλοι τους νευρικοί στον εσωτερικό τους σεισμό και προσπάθεια να κολλήσουν οι ρωγμές με ζελοτειπ.
Η αρχιτεκτονική της Φοξ είναι πολύ ζωντανή και διαρκώς παρούσα. Ο χώρος του σπιτιού βαραίνει με όσα ενοχλούν τους κατοίκους του, τα έπιπλα είναι γεμάτα με δυσκολίες, μη ξεκάθαρες διαδικασίες, αναβολή και απογευματινό φως.
Το δάγκωμα είναι γεγονός. Το Γεγονός. Μια γυναίκα από μεινοεκτικό περιβάλλον οικονομικά, ίσως να μην το σκεφτόταν παραπάνω, αλλά η Σόφι δεν μπορεί να βγει από το μυαλό της. Πού αλλού να παεί; Αντιμετωπίζει τη γάτα με φόβο και με μια αίσθηση λύπησης, ενώ ο Ότο επίσης θα υποφέρει, ο καθένας μόνος του. Ήταν ένα συμβάν. Δεν είναι κάτι τρομερό – δεν σταματάει η ζωή όπως την ξέρουμε εξαιτίας ενός δαγκώματος ζώου – δυστυχώς.
