Βιβλία για παιδιά και εφήβους
Στο περιβόλι του θεού
Ποιήματα
Δίπτυχο, Αθήνα 1979, εξαντλημένο
Νανούρισμα
Κοιμήσου, το παιδάκι μου, κι αλλού να παίξεις άμε,
πύργους και κάστρα και χωριά και πολιτείες κάμε.
Νάνι, γλυκιά μου ανασαιμιά, ν’ ανοίξει ανθός κι εντός μου,
Στα βλέφαρά σου κρέμασα το ξύπνημα του κόσμου.
Αισώπου μύθοι
Ελεύθερη ανάπτυξη, (βιβλία 14, σ. 1250, Καμπανάς 1984), Κέδρος 2004
Ο Αίσωπος θεωρείται δικαίως ο μεγαλύτερος παραμυθάς όλων των εποχών. Οι μύθοι του, μεταφρασμένοι σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, έχουν παγκόσμια απήχηση γιατί, μέσα από απλές ιστορίες με πρωταγωνιστές ζώα και ανθρώπους, μεταφέρουν πανανθρώπινα μηνύματα για τη ζωή, τις ηθικές αξίες, τα ανθρώπινα προτερήματα και ελαττώματα. Συγχρόνως δε γοητεύουν και διασκεδάζουν μικρούς και μεγάλους.
Οι εκδόσεις Κέδρος επανεκδίδουν τη γνωστή σειρά σε απόδοση της Ελένης Χωρεάνθη, η οποία ζωντανεύει τους πιο απολαυστικούς, κάποιους πολύ γνωστούς, άλλους λιγότερο, μύθους του Αισώπου, με τρόπο μοναδικό. Η σειρά θα ολοκληρωθεί σε 14 τόμους. Η θαυμάσια και φρέσκια εικονογράφηση σε συνδυασμό με την ευαίσθητη και έμπειρη πένα της Ελένης Χωρεάνθη μας προσφέρει την πιο ολοκληρωμένη και καλαίσθητη σειρά των αισωπικών μύθων.
Εικονογραφημένα παραμύθια από τον Αίσωπο
Βιβλία 12
Η. Καμπανάς, Αθήνα 1984
1. Ο λαγός και η χελώνα
2. Ο παπαγάλος και η γάτα
3. Η αλεπού και ο ξυλοκόπος
4. Η καμήλα, ο ελέφαντας και η μαϊμού
5. Το ελάφι και το αμπέλι
6. Το λιοντάρι και το δελφίνι
7. Ο γάιδαρος και η γίδα
8. Η γάτα και τα ποντίκια
9. Το ελάφι με τα όμορφα κέρατα
10. Ο βάτραχος και το ποντίκι
11. Ο ψεύτης βοσκός
12. Ο Ερμής και ο ξυλοκόπος
Εκεί που τελειώνει ο ουρανός
Διηγήματα
Α' έκδοση, Σύγχρονη Εποχή 1986 (με τίτλο 'Ο άλλος κόσμος'), Γ' έκδοση, Περίπλους 2000
Μπορούν δυο τεμπέλικα γατιά να μπουν στο ζυγό και να οργώσουν τον κήπο κάτω απ' το θεόρατο πουρνάρι που υψώνεται στον ουρανό; Μπορεί ένας παππούς ριζωμένος στο χώμα του χωριού να ζήσει σ' ένα διαμέρισμα-κλουβί; Τι ξέρει ένα παιδί της πόλης από τις ομορφιές και τις παραξενιές του φυσικού περιβάλλοντος, για την πανάρχαια κληρονομιά μας, για το λάλημα των καναρινιών;... Ολα μπορούν να συμβούν Εκεί που τελειώνει ο ουρανός, στα δεκατέσσερα διηγήματα της Ελένης Χωρεάνθη.
Ο βατραχοποντικοπόλεμος
Ελεύθερη ανάπτυξη της «Βατραχομυομαχίας»
Α' Έκδοση, Σμυρνιωτάκης 1990, Β' Έκδοση, Περίπλους 2000
Σαν να μην του έφτανε η πείνα κι η τρομάρα που πήρε από τη γάτα, ο γιος του βασιλιά των ποντικιών, ο Ψιχουλαρπάχτης συνάντησε στη λίμνη το Φουσκομπούκα, το βασιλιά των βατράχων. Οι δυο γενναίοι έγιναν φίλοι. Έλα όμως που σε μια... υποβρύχια βόλτα ο στεριανός Ψιχουλαρπάχτης πνίγηκε...
O Ιάσονας
Ελεύθερη ανάπτυξη
Σμυρνιωτάκης, Aθήνα 1995, 1999, εξαντλημένο
"Την ίδια νύχτα, που φλεγόταν το παλάτι και πυράκτωνε τους γάμους του Ιάσονα και της Γλαύκης, η Μήδεια με τα παιδιά της αγκαλιά απομακρυνόταν με το άρμα που της έστειλε η Ήρα και το σέρνανε φτερωτοί δράκοντες... Τραβούσε ολομόναχη με τις πίκρες και τις αναμνήσεις της τους άγνωστους δρόμους κι απολάμβανε από τα ύψη τους καπνούς και τους τριγμούς, τους βόγγους και τις απελπισμένες κραυγές απ' το παλάτι που φλεγόταν... Έφευγε μακριά, ώσπου χάθηκε στους δρόμους του κόσμου. στους άγνωστους δρόμους των ανέμων, στους ατέλειωτους κι ανεξιχνίαστους τόπους του ονείρου και του παραμυθιού... [...] Όσο για τον Ιάσονα... ύστερ' από όσα συνέβησαν, τι του έμενε; Μονάχα η σαπισμένη Αργώ, που αργοβούλιαζε στον Ισθμό, παρατημένη στη μανία του καιρού και των ανέμων, στην αδιαλλαξία του νερού και της φθοράς, στην τρικυμία και το ανήλεο λιοπύρι..."
Ο αναποδιάρης
Μυθιστόρημα
Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1995, εξαντλημένο
Η Μαρία είναι το καλύτερο κορίτσι του κόσμου. Όποιος το αμφισβητεί έχει άδικο. Αγαπάει πολύ τον αδερφό της, το Γιώργο. Όμως συμβαίνουν κάποια πράγματα ανεξήγητα, πιο πολύ τα πρωινά, όπως ο πονοκέφαλος της Μαρίας, ένας ξαφνικός πονοκέφαλος που την πιάνει κάθε πρωί, την ώρα που είναι να σηκωθεί για το σχολείο...
Ο Γιώργος δεν πηγαίνει ακόμα στο σχολείο, μένει στο σπίτι με τη γιαγιά. Αυτός δεν έχει πονοκέφαλο, κοιμάται όσο θέλει, ξυπνάει όποτε θέλει, όλοι τον αγαπάνε, γιατί δεν έχει πονοκέφαλο τα πρωινά. Όμως η Μαρία υποφέρει απ' αυτόν τον αναποδιάρη τον πονοκέφαλο και κανείς δε θέλει να την πιστέψει... Αλλά μια μέρα η Μαρία το καταλαβαίνει: "Εγώ κι η ζήλεια μου είναι ο Αναποδιάρης, και κανένας άλλος!"
Τ' αστέρια χαμηλώνουν κάποτε
Μυθιστόρημα
Πατάκης 1997, E΄ έκδoση 2006
"Μερικές φορές σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Βλέπω τη φάτσα μου στον καθρέφτη, απαίσια! Α, δε γίνεται, δεν πάει άλλο, θα τον σπάσω! Δε δείχνει και τίποτα καλό. Λες και το κάνει επίτηδες να μου σπάει τα νεύρα. Και το σχολείο, το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο. Θαρρώ πως μου φταίει όλος ο κόσμος, τον μισώ, τον βρίσκω μικρό, μίζερο. Αδύνατο να ενταχθώ στο σύνολο που μου επιβάλλουν. Ουφ! Κοντεύω να σκάσω από αηδία. Στα κομμάτια η γκρίνια της μάνας μου, που φοβάται μη φάω τον καθρέφτη. Έτσι μου 'ρχεται να βγω στους δρόμους φωνάζοντας: Σταματήστε επιτέλους την υποκρισία! Εσείς φταίτε για όλα! Δείτε πρώτα το πρόσωπό σας στον καθρέφτη. Κι αν δεν ντρέπεστε, τότε να λέτε πως φταίνε τα παιδιά". Η Μυρτώ τα βάζει με όλους και με τον εαυτό της, τίποτα δεν της αρέσει. Θα τα καταφέρει όμως να προσαρμοστεί σ' έναν άλλο κόσμο αλλόκοτο; Θα χαμηλώσει άραγε κανένα αστεράκι για χάρη της;
Η ζωή είναι το θαύμα
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Όταν το πρωί ξυπνώ,
μ' ένα όνειρο τερπνό,
είναι θαύμα!
Πώς κρατιέται η ζωή
πάνω στη μικρή μας γη,
είν' το θαύμα!
Το κορίτσι που μιλούσε στο φεγγάρι
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Έλα κάτω, φεγγαράκι, στο μικρό μου το χεράκι
Να σε πάω ένα και δυο για παιχνίδι στο σχολειό
Στη μανούλα που αγαπάει, στο παιδάκι που πεινάει,
Στείλε μιαν αχτίδα φως να σταθεί σαν αδελφός
Φέξε στ' όνειρο του κόσμου και οδήγησέ τον, φως μου,
Της αγάπης το στρατί να 'βρει και να περπατεί
Το κορίτσι με τις ζωγραφιές
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Το λέγανε Υακίνθητο κορίτσι που μας έφερε η θάλασσα
Κι ήταν ωραίο σαν άνοιξη
Ήρθε μ' ένα φεγγάρι στην ποδιά
Κι ένα αστεράκι στα μαλλιά
Ζωγράφιζε γοργόνες και καράβια
Γοργοτάξιδα σαν όνειρα
Ακόμα και στα όνειρά μας έμπαινε κρυφά
Και νοικοκύρευε τον κόσμο
Ένα φεγγάρι ολοζώντανο
Κρεμούσε πάνω από τον τρυφερό μας κόσμο
Τραγούδια της γης και του ουρανού
Ποιήματα
Πατάκης, Αθήνα 1999, 2007
Θαλασσινό
Το θαλασσινό πουλί πόσες γλώσσες δε λαλεί
το θαλασσινό τ' αέρι πόσα μυστικά δεν ξέρει...
Καραβάκι, καραβάκι με το κάτασπρο πανάκι
πού σε πάει τ' αεράκι στο θαλασσινό βραδάκι;
Το θαλασσινό τ' αέρι θα με πάει σε ξένα μέρη,
θα με πάει και θα με φέρει, πού; Κανείς δε θα το ξέρει!
Ελληνική μυθολογία
Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2003
Η Ελληνική Μυθολογία έρχεται από το μακρινό βάθος του ανθρώπινου χρόνου. Αποτελεί μια ποιητική αναζήτηση της ψυχής και της σκέψης του ελληνισμού από τους πρωτογενείς χρόνους, στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει το σύμπαν, να απομακρύνει το δέος που προκαλούσαν τα φυσικά φαινόμενα, να αιτιολογήσει την εξάρτηση από τους θεούς, να απαλύνει την ανθρώπινη μοίρα. Είναι μια γοητευτική προσέγγιση του κόσμου, των κανόνων δικαίου, της ηθικής, της θρησκείας.
Η Ελληνική Μυθολογία όπως αναδύεται μέσα από τους πιο αντιπροσωπευτικούς αρχαιολογικούς μύθους αυτού του βιβλίου, αφήνει στον αναγνώστη μια διαρκή αίσθηση πολιτισμικού πλούτου και γνώσης.
Ένας ξένος στην οικογένειά μας
Μυθιστόρημα
Παπαδόπουλος, Αθήνα 2005
Ο Μίλιτσα είναι σερβόπουλο. Στη γλώσσα μας σημαίνει Αγαπητός. Παιδί του πολέμου, ορφανό, βρέθηκε στην Ελλάδα σε μια οικογένεια που έχει τρία μικρά παιδιά. Δύσκολες οι πρώτες μέρες. Τα παιδιά, που είχαν τις συνήθειες τους και το χώρο τους, θα δυσανασχετήσουν. Τι λέτε θα καταφέρει ο Μίλιτσα να παραμείνει στην οικογένεια; Τα παιδιά θα αποκτήσουν ένα τέταρτο αδερφάκι;
Οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν σε πολλούς θεούς. Ξεχώριζαν δώδεκα παντοδύναμοι, πανέμορφοι, τεράστιοι και θαυματοποιοί! Έμοιαζαν με τους ανθρώπους, αλλά κατοικούσαν στην πανύψηλη κορυφή του Ολύμπου και ζούσαν ζωή χαρισάμενη. Κατέβαιναν συχνά στη γη, μπλέκονταν με τους ανθρώπους και τότε να δείτε τι γινόταν!
Οι άθλοι του Θησέα
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Ο ήρωας Θησέας πηγαίνοντας να συναντήσει τον πατέρα του, τον βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, καθάρισε το δρόμο από τους ληστές και τους κακούργους που συνάντησε και, προτού γίνει βασιλιάς, απάλλαξε τους Αθηναίους από έναν πολύ βαρύ φόρο. Ως βασιλιάς να δείτε τι σπουδαία πράγματα έκανε!
Ο Τρωικός πόλεμος
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Ο Πάρης, ο γιος του βασιλιά της Τροίας, έκλεψε την Ωραία Ελένη της Σπάρτης και ντρόπιασε την Ελλάδα. Ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες και έγινε ο Τρωικός Πόλεμος που κατέστρεψε τους δυο λαούς. Πήραν πίσω την ωραία; Άξιζε να χυθεί τόσο αίμα για την ωραία βασίλισσα;
Άρωμα Μαστίχας
Άγκυρα, Αθήνα 2009
Γιατί η Μυρτώ και η Κλειώ επιμένουν τόσο να περάσουν το καλοκαίρι στη Χίο, πονοκεφαλιάζοντας τη μητέρα τους, την κυρία Ερμίνα; Θέλουν μονάχα να εκπληρώσουν το τάμα τους; Ή μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος, που κανείς δεν μπορεί να τον μαντέψει;Οι διακοπές στο νησί της μαστίχας κρύβουν πολλές εκπλήξεις για τα κορίτσια. Το μυστηριώδες άσπρο σπίτι απέναντι από το δικό τους και ο ερχομός της οικογένειας με τα πολλά παιδιά περιπλέκουν ευχάριστα τα πράγματα. Μέσα από τη συναναστροφή των δυο οικογενειών, τις εκδρομές, τα μικρά καθημερινά περιστατικά, η Μυρτώ και η Κλειώ, ο Άγγελος, ο Αλέξανδρος, η Δεσποινούλα και η Ελένη ανακαλύπτουν τη σημασία των ανθρώπινων σχέσεων και παράλληλα, την ομορφιά και την ιστορία του νησιού. Μια ιστορία που όχι μόνο δεν έχει θαφτεί για πάντα σε παλιά σκονισμένα βιβλία, αλλά ζωντανεύει στο κάθε βήμα, βάζοντας τα δικά της αινίγματα και δίνοντας τις δικές της λύσεις.
Ποιήματα
Δίπτυχο, Αθήνα 1979, εξαντλημένο
Νανούρισμα
Κοιμήσου, το παιδάκι μου, κι αλλού να παίξεις άμε,
πύργους και κάστρα και χωριά και πολιτείες κάμε.
Νάνι, γλυκιά μου ανασαιμιά, ν’ ανοίξει ανθός κι εντός μου,
Στα βλέφαρά σου κρέμασα το ξύπνημα του κόσμου.
Αισώπου μύθοι
Ελεύθερη ανάπτυξη, (βιβλία 14, σ. 1250, Καμπανάς 1984), Κέδρος 2004
Ο Αίσωπος θεωρείται δικαίως ο μεγαλύτερος παραμυθάς όλων των εποχών. Οι μύθοι του, μεταφρασμένοι σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, έχουν παγκόσμια απήχηση γιατί, μέσα από απλές ιστορίες με πρωταγωνιστές ζώα και ανθρώπους, μεταφέρουν πανανθρώπινα μηνύματα για τη ζωή, τις ηθικές αξίες, τα ανθρώπινα προτερήματα και ελαττώματα. Συγχρόνως δε γοητεύουν και διασκεδάζουν μικρούς και μεγάλους.Οι εκδόσεις Κέδρος επανεκδίδουν τη γνωστή σειρά σε απόδοση της Ελένης Χωρεάνθη, η οποία ζωντανεύει τους πιο απολαυστικούς, κάποιους πολύ γνωστούς, άλλους λιγότερο, μύθους του Αισώπου, με τρόπο μοναδικό. Η σειρά θα ολοκληρωθεί σε 14 τόμους. Η θαυμάσια και φρέσκια εικονογράφηση σε συνδυασμό με την ευαίσθητη και έμπειρη πένα της Ελένης Χωρεάνθη μας προσφέρει την πιο ολοκληρωμένη και καλαίσθητη σειρά των αισωπικών μύθων.
Εικονογραφημένα παραμύθια από τον Αίσωπο
Βιβλία 12
Η. Καμπανάς, Αθήνα 1984
1. Ο λαγός και η χελώνα2. Ο παπαγάλος και η γάτα
3. Η αλεπού και ο ξυλοκόπος
4. Η καμήλα, ο ελέφαντας και η μαϊμού
5. Το ελάφι και το αμπέλι
6. Το λιοντάρι και το δελφίνι
7. Ο γάιδαρος και η γίδα
8. Η γάτα και τα ποντίκια
9. Το ελάφι με τα όμορφα κέρατα
10. Ο βάτραχος και το ποντίκι
11. Ο ψεύτης βοσκός
12. Ο Ερμής και ο ξυλοκόπος
Εκεί που τελειώνει ο ουρανός
Διηγήματα
Α' έκδοση, Σύγχρονη Εποχή 1986 (με τίτλο 'Ο άλλος κόσμος'), Γ' έκδοση, Περίπλους 2000
Μπορούν δυο τεμπέλικα γατιά να μπουν στο ζυγό και να οργώσουν τον κήπο κάτω απ' το θεόρατο πουρνάρι που υψώνεται στον ουρανό; Μπορεί ένας παππούς ριζωμένος στο χώμα του χωριού να ζήσει σ' ένα διαμέρισμα-κλουβί; Τι ξέρει ένα παιδί της πόλης από τις ομορφιές και τις παραξενιές του φυσικού περιβάλλοντος, για την πανάρχαια κληρονομιά μας, για το λάλημα των καναρινιών;... Ολα μπορούν να συμβούν Εκεί που τελειώνει ο ουρανός, στα δεκατέσσερα διηγήματα της Ελένης Χωρεάνθη.
Ο βατραχοποντικοπόλεμος
Ελεύθερη ανάπτυξη της «Βατραχομυομαχίας»
Α' Έκδοση, Σμυρνιωτάκης 1990, Β' Έκδοση, Περίπλους 2000
Σαν να μην του έφτανε η πείνα κι η τρομάρα που πήρε από τη γάτα, ο γιος του βασιλιά των ποντικιών, ο Ψιχουλαρπάχτης συνάντησε στη λίμνη το Φουσκομπούκα, το βασιλιά των βατράχων. Οι δυο γενναίοι έγιναν φίλοι. Έλα όμως που σε μια... υποβρύχια βόλτα ο στεριανός Ψιχουλαρπάχτης πνίγηκε...
O Ιάσονας
Ελεύθερη ανάπτυξη
Σμυρνιωτάκης, Aθήνα 1995, 1999, εξαντλημένο
"Την ίδια νύχτα, που φλεγόταν το παλάτι και πυράκτωνε τους γάμους του Ιάσονα και της Γλαύκης, η Μήδεια με τα παιδιά της αγκαλιά απομακρυνόταν με το άρμα που της έστειλε η Ήρα και το σέρνανε φτερωτοί δράκοντες... Τραβούσε ολομόναχη με τις πίκρες και τις αναμνήσεις της τους άγνωστους δρόμους κι απολάμβανε από τα ύψη τους καπνούς και τους τριγμούς, τους βόγγους και τις απελπισμένες κραυγές απ' το παλάτι που φλεγόταν... Έφευγε μακριά, ώσπου χάθηκε στους δρόμους του κόσμου. στους άγνωστους δρόμους των ανέμων, στους ατέλειωτους κι ανεξιχνίαστους τόπους του ονείρου και του παραμυθιού... [...] Όσο για τον Ιάσονα... ύστερ' από όσα συνέβησαν, τι του έμενε; Μονάχα η σαπισμένη Αργώ, που αργοβούλιαζε στον Ισθμό, παρατημένη στη μανία του καιρού και των ανέμων, στην αδιαλλαξία του νερού και της φθοράς, στην τρικυμία και το ανήλεο λιοπύρι..."Ο αναποδιάρης
Μυθιστόρημα
Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1995, εξαντλημένο
Η Μαρία είναι το καλύτερο κορίτσι του κόσμου. Όποιος το αμφισβητεί έχει άδικο. Αγαπάει πολύ τον αδερφό της, το Γιώργο. Όμως συμβαίνουν κάποια πράγματα ανεξήγητα, πιο πολύ τα πρωινά, όπως ο πονοκέφαλος της Μαρίας, ένας ξαφνικός πονοκέφαλος που την πιάνει κάθε πρωί, την ώρα που είναι να σηκωθεί για το σχολείο...
Ο Γιώργος δεν πηγαίνει ακόμα στο σχολείο, μένει στο σπίτι με τη γιαγιά. Αυτός δεν έχει πονοκέφαλο, κοιμάται όσο θέλει, ξυπνάει όποτε θέλει, όλοι τον αγαπάνε, γιατί δεν έχει πονοκέφαλο τα πρωινά. Όμως η Μαρία υποφέρει απ' αυτόν τον αναποδιάρη τον πονοκέφαλο και κανείς δε θέλει να την πιστέψει... Αλλά μια μέρα η Μαρία το καταλαβαίνει: "Εγώ κι η ζήλεια μου είναι ο Αναποδιάρης, και κανένας άλλος!"
Τ' αστέρια χαμηλώνουν κάποτε
Μυθιστόρημα
Πατάκης 1997, E΄ έκδoση 2006
"Μερικές φορές σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Βλέπω τη φάτσα μου στον καθρέφτη, απαίσια! Α, δε γίνεται, δεν πάει άλλο, θα τον σπάσω! Δε δείχνει και τίποτα καλό. Λες και το κάνει επίτηδες να μου σπάει τα νεύρα. Και το σχολείο, το πιο βαρετό πράγμα στον κόσμο. Θαρρώ πως μου φταίει όλος ο κόσμος, τον μισώ, τον βρίσκω μικρό, μίζερο. Αδύνατο να ενταχθώ στο σύνολο που μου επιβάλλουν. Ουφ! Κοντεύω να σκάσω από αηδία. Στα κομμάτια η γκρίνια της μάνας μου, που φοβάται μη φάω τον καθρέφτη. Έτσι μου 'ρχεται να βγω στους δρόμους φωνάζοντας: Σταματήστε επιτέλους την υποκρισία! Εσείς φταίτε για όλα! Δείτε πρώτα το πρόσωπό σας στον καθρέφτη. Κι αν δεν ντρέπεστε, τότε να λέτε πως φταίνε τα παιδιά". Η Μυρτώ τα βάζει με όλους και με τον εαυτό της, τίποτα δεν της αρέσει. Θα τα καταφέρει όμως να προσαρμοστεί σ' έναν άλλο κόσμο αλλόκοτο; Θα χαμηλώσει άραγε κανένα αστεράκι για χάρη της;
Η ζωή είναι το θαύμα
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Όταν το πρωί ξυπνώ,
μ' ένα όνειρο τερπνό,
είναι θαύμα!
Πώς κρατιέται η ζωή
πάνω στη μικρή μας γη,
είν' το θαύμα!
Το κορίτσι που μιλούσε στο φεγγάρι
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Έλα κάτω, φεγγαράκι, στο μικρό μου το χεράκι
Να σε πάω ένα και δυο για παιχνίδι στο σχολειό
Στη μανούλα που αγαπάει, στο παιδάκι που πεινάει,
Στείλε μιαν αχτίδα φως να σταθεί σαν αδελφός
Φέξε στ' όνειρο του κόσμου και οδήγησέ τον, φως μου,
Της αγάπης το στρατί να 'βρει και να περπατεί
Το κορίτσι με τις ζωγραφιές
Ποιήματα
Φυτράκης, Αθήνα 1997
Το λέγανε Υακίνθητο κορίτσι που μας έφερε η θάλασσαΚι ήταν ωραίο σαν άνοιξη
Ήρθε μ' ένα φεγγάρι στην ποδιά
Κι ένα αστεράκι στα μαλλιά
Ζωγράφιζε γοργόνες και καράβια
Γοργοτάξιδα σαν όνειρα
Ακόμα και στα όνειρά μας έμπαινε κρυφά
Και νοικοκύρευε τον κόσμο
Ένα φεγγάρι ολοζώντανο
Κρεμούσε πάνω από τον τρυφερό μας κόσμο
Τραγούδια της γης και του ουρανού
Ποιήματα
Πατάκης, Αθήνα 1999, 2007
Θαλασσινό
Το θαλασσινό πουλί πόσες γλώσσες δε λαλεί
το θαλασσινό τ' αέρι πόσα μυστικά δεν ξέρει...
Καραβάκι, καραβάκι με το κάτασπρο πανάκι
πού σε πάει τ' αεράκι στο θαλασσινό βραδάκι;
Το θαλασσινό τ' αέρι θα με πάει σε ξένα μέρη,
θα με πάει και θα με φέρει, πού; Κανείς δε θα το ξέρει!
Ελληνική μυθολογία
Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 2003
Η Ελληνική Μυθολογία έρχεται από το μακρινό βάθος του ανθρώπινου χρόνου. Αποτελεί μια ποιητική αναζήτηση της ψυχής και της σκέψης του ελληνισμού από τους πρωτογενείς χρόνους, στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει το σύμπαν, να απομακρύνει το δέος που προκαλούσαν τα φυσικά φαινόμενα, να αιτιολογήσει την εξάρτηση από τους θεούς, να απαλύνει την ανθρώπινη μοίρα. Είναι μια γοητευτική προσέγγιση του κόσμου, των κανόνων δικαίου, της ηθικής, της θρησκείας.
Η Ελληνική Μυθολογία όπως αναδύεται μέσα από τους πιο αντιπροσωπευτικούς αρχαιολογικούς μύθους αυτού του βιβλίου, αφήνει στον αναγνώστη μια διαρκή αίσθηση πολιτισμικού πλούτου και γνώσης.
Ένας ξένος στην οικογένειά μας
Μυθιστόρημα
Παπαδόπουλος, Αθήνα 2005
Ο Μίλιτσα είναι σερβόπουλο. Στη γλώσσα μας σημαίνει Αγαπητός. Παιδί του πολέμου, ορφανό, βρέθηκε στην Ελλάδα σε μια οικογένεια που έχει τρία μικρά παιδιά. Δύσκολες οι πρώτες μέρες. Τα παιδιά, που είχαν τις συνήθειες τους και το χώρο τους, θα δυσανασχετήσουν. Τι λέτε θα καταφέρει ο Μίλιτσα να παραμείνει στην οικογένεια; Τα παιδιά θα αποκτήσουν ένα τέταρτο αδερφάκι;
Οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν σε πολλούς θεούς. Ξεχώριζαν δώδεκα παντοδύναμοι, πανέμορφοι, τεράστιοι και θαυματοποιοί! Έμοιαζαν με τους ανθρώπους, αλλά κατοικούσαν στην πανύψηλη κορυφή του Ολύμπου και ζούσαν ζωή χαρισάμενη. Κατέβαιναν συχνά στη γη, μπλέκονταν με τους ανθρώπους και τότε να δείτε τι γινόταν!
Οι άθλοι του Θησέα
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Ο ήρωας Θησέας πηγαίνοντας να συναντήσει τον πατέρα του, τον βασιλιά της Αθήνας Αιγέα, καθάρισε το δρόμο από τους ληστές και τους κακούργους που συνάντησε και, προτού γίνει βασιλιάς, απάλλαξε τους Αθηναίους από έναν πολύ βαρύ φόρο. Ως βασιλιάς να δείτε τι σπουδαία πράγματα έκανε!
Ο Τρωικός πόλεμος
Άγκυρα, Αθήνα 2006
Ο Πάρης, ο γιος του βασιλιά της Τροίας, έκλεψε την Ωραία Ελένη της Σπάρτης και ντρόπιασε την Ελλάδα. Ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες και έγινε ο Τρωικός Πόλεμος που κατέστρεψε τους δυο λαούς. Πήραν πίσω την ωραία; Άξιζε να χυθεί τόσο αίμα για την ωραία βασίλισσα;
Άρωμα Μαστίχας
Άγκυρα, Αθήνα 2009
Γιατί η Μυρτώ και η Κλειώ επιμένουν τόσο να περάσουν το καλοκαίρι στη Χίο, πονοκεφαλιάζοντας τη μητέρα τους, την κυρία Ερμίνα; Θέλουν μονάχα να εκπληρώσουν το τάμα τους; Ή μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος λόγος, που κανείς δεν μπορεί να τον μαντέψει;Οι διακοπές στο νησί της μαστίχας κρύβουν πολλές εκπλήξεις για τα κορίτσια. Το μυστηριώδες άσπρο σπίτι απέναντι από το δικό τους και ο ερχομός της οικογένειας με τα πολλά παιδιά περιπλέκουν ευχάριστα τα πράγματα. Μέσα από τη συναναστροφή των δυο οικογενειών, τις εκδρομές, τα μικρά καθημερινά περιστατικά, η Μυρτώ και η Κλειώ, ο Άγγελος, ο Αλέξανδρος, η Δεσποινούλα και η Ελένη ανακαλύπτουν τη σημασία των ανθρώπινων σχέσεων και παράλληλα, την ομορφιά και την ιστορία του νησιού. Μια ιστορία που όχι μόνο δεν έχει θαφτεί για πάντα σε παλιά σκονισμένα βιβλία, αλλά ζωντανεύει στο κάθε βήμα, βάζοντας τα δικά της αινίγματα και δίνοντας τις δικές της λύσεις.
Published on May 14, 2010 12:52
No comments have been added yet.


