Esmerelda en my haarkapper se swembad
Daar is seker nie ‘n beter tyd vir biegstories as enige ander tyd nie, maar sedert gister se hofuitspraak oor die wettiging van dagga vir privaatgebruik, is daar soveel stories daaroor, dat nog ‘n skandelikheid of twee seker in orde is.
Voorheen het ek al geskryf oor tronkbendes en naïewe vroutjies toe ek die eerste keer as jonggetroude kennis gemaak het met dagga, maar biegstories het mos ‘n bietjie meer van ‘n skandelike klank.
Noudat ek ouer is, is ek glad nie meer skaam oor enige iets nie, so as die kleinkinders ‘n probleem het, moet hulle nou maar net daaroor kom.
[image error]Ontmoet Esmerelda. By die RGN was ons ‘n klomp mal sielkundiges en navorsers, waar ons baie pret saam gehad het. Een kollega, Nigel, was ‘n alleenloper. Hy het vir Esmerelda gekweek en ons het haar grootword, groei en vordering met belangstelling dopgehou, met beloftes van deel in die vrug van haar groei.
Uiteindelik het die dag aangebreek en is drie van ons vroeg by die werk weg, waar Nigel ons ingelei het in die geheimenisse van die bak van koekies en die rol en rook van ‘n zol. Dit was ‘n heerlike ervaring, maar ek was verbaas omdat dit my nie soos ‘n druggie laat voel het nie. Ongelukkig het ek net ‘n foto van Ersmerelda self, en nie van ons vier nie…
Die ander ervaring was ‘n bietjie swakker beplan en minder wetenskaplik uitgevoer. Dit was ‘n paar jaar later, toe ek ses Gold Crest boompies by my jong haarkapper gaan aflewer het, op pad huis toe van ons kwekery af. Sy gooi toe wyn en sê ons laai later die boompies af. Haar broer en sy vriend en vriendin was ook daar en die paartie daar om haar swembad raak toe lekker, toe sy vertel van die daggaplante wat die tuinier die dag uitgetrek het. Ons het almal saamgestem dat dit mors sou wees om dit met die tuinvullis te laat wegry, want dit was ryp en gedroog in die son. Die broer was baie behendig en het Rizla’s uit sy sak gehaal vir die rollery. Nou weet ek nie of dit die wyn of die gerokery was nie, maar toe ons almal op ‘n stadium amper in die swembad beland, onthou ek net ek het geskree: Nee, my rok, ek kan nie nat by die huis aankom nie… Nou trek hom uit, het almal gejil. Kan julle glo, al waaraan ek gedink het toe ek my rok uitpluk, was dat ek ten minste ‘n mooi bypassende ligblou stelletjie onderklere aangehad het. Asof iemand omgegee het!
Nou ja. Goeie betrekkinge met jou kollegas is uiters belangrik, het ek met Esmerelda gereken. En besigheid is besigheid, ses Gold Crest boompies is ses Gold Crest boompies. Nè?
