Ανδρέας Καπανδρέου's Blog, page 129

Άδεια θρανία (στη μνήμη του Ανδρέα Παστελλά)

Στη μνήμη ενός από τους πιο αδικημένους, σύγχρονους,  Έλληνες - Κύπριους ποιητές, του Ανδρέα Παστελλά που απεβίωσε στις 12 Φεβρουαρίου 2013 σε ηλικία 80 χρονών, δημοσιεύω το συγκλονιστικό του ποίημα «Άδεια θρανία» που γράφτηκε εμπνευσμένο από τη μαθητιώσα νεολαία της ΕΟΚΑ, 1955-1959.
Άδεια θρανία Διάβασα το κατάλογο και σεις λείπατε,γράφατε την ορθογραφία σας στους τοίχους.Διάβασα τον κατάλογοΚαι σεις βρισκόσαστε στα οδοφράγματαΔιάβασα τον κατάλογοκαι σεις γράφατε στις φυλακέςστα μικρά σας γόνατατην Ιστορία του ανθρώπου.Κι’ έγραψα στον κατάλογο : όλοι παρόντες! Και πλάι το βαθμό του καθενός σας :  Άριστα.
(Ανδρέας ΠαστελλάςΑπό τη συλλογή "Χώρος διασποράς", 1970)

Άδεια θρανία του Ανδρέα Παστελλά

Στη μνήμη ενός από τους πιο αδικημένους, σύγχρονους,  κύπριους ποιητές, του Ανδρέα Παστελλά που απεβίωσε στις 12 Φεβρουαρίου 2013 σε ηλικία 80 χρονών, δημοσιεύω το συγκλονιστικό του ποίημα «Άδεια θρανία» που γράφτηκε εμπνευσμένο από τη μαθητιώσα νεολαία της ΕΟΚΑ, 1955-1959.
Άδεια θρανία Διάβασα το κατάλογο και σεις λείπατε,γράφατε την ορθογραφία σας στους τοίχους.Διάβασα τον κατάλογοΚαι σεις βρισκόσαστε στα οδοφράγματαΔιάβασα τον κατάλογοκαι σεις γράφατε στις φυλακέςστα μικρά σας γόνατατην Ιστορία του ανθρώπου.Κι’ έγραψα στον κατάλογο : όλοι παρόντες! Και πλάι το βαθμό του καθενός σας :  Άριστα.
(Ανδρέας ΠαστελλάςΑπό τη συλλογή "Χώρος διασποράς", 1970)

Βιβλιοκριτική στην Offsite

«O γιος της Μάγισσας»15 αλλόκοτες ιστορίες, του Ανδρέα Κ. Ανδρέου Της Ανθής  Ζαχαριάδου ΒιβλιοκριτικέςΤο βιβλίο «O γιος της Μάγισσας» αποτελείται από 15 διηγήματα, 15 «αλλόκοτες ιστορίες» του Κύπριου Ανδρέα Κ. Ανδρέου. Πιο κάτω η Ανθή Ζαχαριάδου μας αναφέρει 15 λόγους που αξίζει να το διαβάσουμε.
   



[image error] 1. Οι Κύπριοι συγγραφείς είναι σπάνιο είδος, και όλοι οφείλουμε να στηρίζουμε τις δουλειές τους.
2. Είναι ενα βιβλίο που αποτελείται απο 15 διηγήματα. Δεν πρόκειται να βαρεθείτε και να αφήσετε στην άκρη το βιβλίο. Αν κάποια ιστορία δεν σας ελκύσει αρκετά, σταματάτε και αρχίζετε μια άλλη. Σας υπόσχομαι ότι σίγουρα τουλάχιστον μία ιστορία θα σας αγγίξει.
3. Εκτός από το χαρακτηριστικό τρόπο γραφής του συγγραφέα, και την περιγραφή ‘αλλόκοτες’, οι ιστορίες δεν έχουν κανένα κοινό μεταξύ τους. Πρόκειται για 15 διαφορετικά θέματα, μηνύματα και νοήματα, 15 πλοκές, 15 σημειώματα που το καθένα θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα.
4. Ο Ανδρέας Κ. Άνδρεου γράφει με ενα τρόπο ιδιαίτερο και ανατρεπτικό. Δεν θα λάβει, πιστεύω, εκθειασμούς, για το λογοτεχνικό του λόγο, ακριβώς επειδή δεν γράφει για να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη. Αφηγείται, γράφει για να προβληματίσει, να διασκεδάσει, να προκαλέσει και να αφυπνίσει τη φαντασία αλλά και την αγωνία του αναγνώστη. Ο λόγος του είναι απέριττος και εύστοχος.5. Οι ήρωες του ίσως να έζησαν πριν εκατομμύρια χρόνια, ίσως τον περασμένα αιώνα, ίσως να ζουν τώρα ανάμεσα μας, μπορεί και να ζήσουν κάποτε στο μέλλον, μπορεί όμως και να μην υπάρξουν ποτέ.
6. Η πρώτη και ομώνυμη ιστορία στο βιβλίο, ο Γιος της Μάγισσας αποτελεί λόγο απο μόνη της για ανάγνωση του βιβλίου. Πρόκειται για ενα κράμα πραγματικών ιστορικών γεγονότων, μυθοπλασίας και φαντασίας του συγγραφέα. Κανείς δεν θα μείνει ασυγκίνητος, και το παράδοξο είναι ότι καλύπτει άλλους 15 τουλάχιστον λόγους που προκαλούν συγκίνηση, και κάθε αναγνώστης θα ανακαλύψει το δικό του.
7. Ακόμα μια ιστορία, με θέμα το νησί μας, γραμμένη υπό μορφή επιστολής/ εξομολόγησης ξεχωρίζει και συγκλονίζει.
8. Κάποιες από τις ιστορίες τελειώνουν. Και μετά απο κάποιες άδειες γραμμές, ή ένα κενό χώρο, ξανατελειώνουν, από κάποια άλλη σκοπιά. Κάποιες δε δεν τελειώνουν ποτέ, θα τις κλείσετε οι ίδιοι οι αναγνώστες.
9. Κάποια διηγήματα είναι γραμμένα τόσο απλά και αφηγηματικά, σαν να κάθεσαι με ένα φίλο ένα βράδυ και λέτε τα νέα σας. Αλλες ιστορίες είναι συμβολικές από την αρχή μέχρι το τέλος- αυτές θα τις τελειώσετε και θα τις ξαναρχίσετε, για να τις αποκρυπτογραφήσετε.
10. Κάποιες ιστορίες θα τις διαβάζετε πολύ γρήγορα γιατί θα θέλετε να δείτε το τέλος, τέτοιο σασπένς προκαλεί ο συγγραφέας... Επειδή θα χάσετε τις λεπτομέρειες, θα τις ξαναδιαβάσετε απο την αρχή… θα θυμηθείτε ότι ο Κ. Ανδρέου δεν γράφει για να γεμίζει τις γραμμές του, κάθε μικρή πληροφορία έχει τη σημασία της.
11. ‘Ερωτας, πόλεμος, θρησκεία, ασθένεια, έγκλημα, θάνατος, ζωή, ενοχή, λατρεία, δύναμη, ευφυΐα, μαγεία, ελπίδα, πίστη, απελπισία, τρόμος… μια ατέλειωτη λίστα με θέματα, μια ανεξάντλητη πηγή συναισθημάτων.
12. Νοερά μεταφέρεται ο αναγνώστης στο παρελθόν, στο μέλλον, στο πουθενά και στο πάντα. Κάπως περιλαμβάνεται και η διαχρονικότητα αλλά και το «ποτέ» μέσα στο ίδιο θέμα. Έντεχνα αλλά αβίαστα, το μεταφυσικό, το φανταστικό μπλέκεται με το αληθινό και το ρεαλιστικό.
13. Μυστήριο, ανατροπές, αγωνία- για όσους γοητεύονται από το είδος, δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο.
14. Το ερώτημα «τι θα έκανα υπό αυτές τις συνθήκες;» επανέρχεται πολλές φορές στην ανάγνωση. Θα ταυτιστείτε σίγουρα με κάποιους ήρωες, θα αναγκαστείτε σε κάποια σημεία να ψάξετε κάπου βαθιά.
15. Μια συλλογή για κάθε γούστο, γραμμένη απλά, κατανοητά, με ακρίβεια και με ουσία δίχως καμία διάθεση για εντυπωσιασμό και αυτοπροβολή. Δίχως άσκοπη φλυαρία, δίχως έπαρση. Ο συγγραφέας είναι ένας από εμάς, προικισμένος όμως με μια παράδοξη φαντασία, και ίσως ένα απόθεμα από διλήμματα για τη ζωή και το θάνατο, τις συγκυρίες και τις συμπτώσεις, την αλήθεια και το όνειρο με μια επιθυμία να μας μεταφέρει στη δική του σκέψη αλλά και σε 15 άλλους κόσμους.

Πηγή: http://offsite.com.cy/15-allokotes-istories-tou-andrea-k-andreou/

ΟΧΙ στην απομάκρυνση του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας & Συστημάτων Πληροφόρησης του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης από τη Θεσσαλονίκη

Με την συμπερίληψη της πρόνοιας στο σχέδιο ΑΘΗΝΑ για μετακίνηση του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας από το ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης στις Σέρρες, βρεθήκαμε μπροστά σε ακόμα μια παράλογη απόφαση του Ελληνικού Κράτους η οποία πλήττει την εκπαίδευση και τον πολιτισμό!

Όσοι γνωρίζουμε καλά το συγκεκριμένο Τμήμα, αφού το ζήσαμε από κοντά και σπουδάσαμε σε αυτό,  αντιδρούμε στην απόφαση για μετακίνησή του για τους πιο κάτω λόγους:

Το σχέδιο «Αθηνά» υποβαθμίζει το Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης αλλά και το Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης
Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε το σχέδιο «Αθηνά» με ιδιαίτερα δυσμενή αποτελέσματα για το ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, το οποίο βγαίνει αποδυναμωμένο κατά 12 τμήματα, 2 από τα οποία καταργούνται και 10 από τα οποία μεταφέρονται στα ΤΕΙ Σερρών και Δυτικής Μακεδονίας. Είναι προφανές ότι η βίαιη αυτή «αναδιάρθρωση» δεν γίνεται με ακαδημαϊκά, οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια.
Αγαπητοί φίλοι, συνάδελφοι και συνεργάτες, ζητούμε τη συμπαράστασή σας στην προσπάθεια να αποτρέψουμε την κατακρεούργηση του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, τον μαρασμό και τη συρρίκνωση του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης.Θεσσαλονίκη, 5/2/2013.
Υπογράψτε εδώ ενάντια στη μετακίνηση του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας...

Ο γιος της Μάγισσας στο Book Press και στις Σκοτεινές Αποχρώσεις του Δημήτρη Αργασταρά

Σε άρθρο του στο Book Press, με τίτλο Σκοτεινές Αποχρώσεις, o Δημήτρης Αργασταράς παρουσιάζει τρία ελληνικά βιβλία τρόμου που εκδόθηκαν το 2012:  1. Το «Camera Obscura» του Σταμάτη Λαδικού, 2. Το δικό μου «Ο γιος της Μάγισσας» και 3. «Το Λυκόφως» του Βαγγέλη Γιωργάκη.

Συγκεκριμένα για τον «Γιο της Μάγισσας» αναφέρει:
Ο Ανδρέας Καπανδρέου είναι ένας συγγραφέας από την Κύπρο, τον οποίο γνώρισα μέσα από την πρώτη του συλλογή διηγημάτων (απ’ όπου η ιστορία ''Θανάσιμο Όνειρο'' συμπεριλήφθηκε πρόσφατα σε τεύχος του ολλανδικού περιοδικού Kluger Hans). Στην νέα, δεύτερη κατά σειρά διηγηματική συλλογή του, Ο γιος της Μάγισσας, αλλόκοτες ιστορίες (Συμπαντικές Διαδρομές, 2012) βελτιώνει αισθητά την γραφή του και μάς εμπεδώνει την αίσθηση της αγαπημένης του ''συνταγής'' όσον αφορά στα πεζά μικρής φόρμας : σύντομες, καθαρές ιστορίες που βασίζονται κυρίως σε μία ιδέα, ένα σεναριακό εύρημα, με καθαρή ωστόσο απόκλιση προς το μυστηριώδες, το αλλόκοτο και το ασυνήθιστο.
Είτε πρόκειται για έναν αιχμάλωτο πολέμου που συνεχίζει αδιάκοπα ως φάντασμα τον εγκλεισμό του στην στενή φυλακή του, για την μοιραία συνάντηση ενός ταξιδιώτη με την φευγαλέα παρουσία μιας λευκοντυμένης νεαρής στην στροφή του δρόμου, για την ιδιαίτερη ικανότητα ενός παιδιού να διαβάζει τις σκέψεις των άλλων, για την παγίδευση μέσα στους ιστούς μιας ονειροπαγίδας ή για τους νεκρούς του πλανήτη Ογκλ, οι ιστορίες του Καπανδρέου χαρακτηρίζονται από την επιμελημένη γραφή και την απλή, ομαλή και ανεπιτήδευτη αφήγηση, που δεν δυσκολεύει τον αναγνώστη αλλά, αντίθετα, δεσμεύει την προσοχή του. Στις πιο αδύναμες στιγμές του, απλώς εκθέτει τα συγκεκριμένα περιστατικά, παρουσιάζει συγκεκριμένες σκηνές αλλά όχι συγκεκριμένους χαρακτήρες, χωρίς ωστόσο να χάνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Απ' ότι φαίνεται, ο Καπανδρέου είναι ένας εξελίξιμος, εργατικός συγγραφέας, που τον παρακολουθεί κανείς με ενδιαφέρον. 
Ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://www.bookpress.gr/diabasame/elliniki-pezografia/skoteinesapoxrwseis

Συνέντευξη στο Λογοτεχνικό Συμπόσιο (Logotexniko Symposio)

Η συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο Λογοτεχνικό Συμπόσιο (Logotexniko Symposio) στις 29 Ιαν. 2013:


Αγαπημένοι φίλοι της ομάδας Logotexniko Symposio, 
με πολύ μεγάλη χαρά , θα φιλοξενήσουμε τη συνέντευξη ενός εξαίρετου συγγραφέα στο χώρο της λογοτεχνίας τον κύριο Ανδρέα Καπανδρέου . Ο Ανδρέας Καπανδρέου γεννήθηκε το 1972 στη Λευκωσία.
Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία, Επιστήμες της Πληροφόρησης και Επιστήμες της Αγωγής στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κύπρο.
Από το 1996 εργάζεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Ένωσης Βιβλιοθηκονόμων - Επιστημόνων Πληροφόρησης (ΚΕΒΕΠ) και επιστημονικά του άρθρα έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία, περιοδικά και ιστοσελίδες.
http://andreaskandreou.blogspot.com/
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 
Σας παραθέτουμε με μεγάλη τιμή , τη συνέντευξη του αξιότιμου συγγραφέως μας Ανδρέα Καπανδρέου !!

Ερωτήσεις
1:Ερώτηση 
Αγαπητέ μας κύριε Ανδρέα Καπανδρέου, θα σας ευχαριστήσουμε πάλι για την τιμή που μας κάνατε και θα προβούμε στην πρώτη μας ερώτηση. Από ποιες πηγές θεωρείται πως ένας συγγραφέας πρέπει ν΄ αντλεί πληροφορίες για τα συγγράμματα του ώστε να κατανοήσει την αυθεντική του φύση χωρίς ν΄ αντιγράφει;

Απάντηση 1:
Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση και την ευκαιρία που μου δίνεται να επικοινωνήσω μέσω της σελίδας σας με τους αναγνώστες του «Λογοτεχνικού Συμποσίου». 

Δεν νομίζω ότι υπάρχει μια συνταγή την οποία πρέπει να ακολουθήσει κάποιος συγγραφέας ώστε να αντλήσει πληροφορίες για τα συγγράμματα του. Είναι καθαρά θέμα έμπνευσης η οποία μπορεί να έρθει, ανά πάσα στιγμή, μέσα από διάφορα ερεθίσματα• κάτι που έχει δει, κάτι που έχει ακούσει ή διαβάσει μπορεί να του δώσει την έμπνευση που χρειάζεται για να γράψει. Πληροφορίες μπορεί να μαζέψει κάποιος απ’ οπουδήποτε και να τις χρησιμοποιήσει στην ιστορία που θέλει να δημιουργήσει π.χ., από βιβλία, από το διαδίκτυο, από μια ταινία στον κινηματογράφο... Όλα αυτά, οι ιδέες, οι πληροφορίες κτλ, είναι δύσκολο να γραφτούν με τρόπο που να συνθέτει μια πρωτότυπη ιστορία αφού έχουν γραφτεί τόσα πολλά πράγματα από καταβολής κόσμου, που είναι μάλλον απίθανο να μην έχει γραφτεί προηγουμένως κάτι παρόμοιο. Το θέμα είναι να το γράψεις με το δικό σου στυλ δίνοντας του τα δικά σου χαρακτηριστικά γραφής και προσθέτοντας εκείνα τα στοιχεία που θα το κάνουν ξεχωριστό.
Η αυθεντική φύση του καθενός βγαίνει προς τα έξω όταν ο συγγραφέας γράφει αυθόρμητα αυτά που πιστεύει και αυτά που αρέσουν στον ίδιο χωρίς να προσπαθεί να μπει σε καλούπια ή να μιμηθεί άλλους. 

Ερώτηση 2: 
Ποια είναι η γνώμη σας για όσους κατηγορούν πως τα βιβλία βασισμένα σε φανταστικές ιστορίες δεν ανήκουν στα λογοτεχνικά και δεν προσελκύουν το αναγνωστικό κοινό, υποστηρίζοντας πως ένα δοκίμιο ή μία συλλογή ποιημάτων θα έχουν περισσότερη απήχηση;

Απάντηση 2:
Η λογοτεχνία του φανταστικού έχει φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι έχει λιγότερη απήχηση από την ποίηση ή το δοκίμιο. 
Θα χαρακτήριζα ως αδαής αυτούς που θεωρούν τη λογοτεχνία του φανταστικού (ή και άλλα λογοτεχνικά είδη, όπως π.χ. το αστυνομικό μυθιστόρημα), παραλογοτεχνία. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, και να τον πάρουμε στα σοβαρά, ότι για παράδειγμα ότι τα έργα των Edgar Alan Poe, H.P. Lovecraft, J.R.R Tolkien, Stephen King ακόμη και αυτά του Ιούλιου Βερν τα οποία στηρίζονται στο φανταστικό, δεν είναι λογοτεχνικά; Στοιχεία από τον κόσμο του φανταστικού έχουν χρησιμοποιήσει και αρκετοί αναγνωρισμένοι Έλληνες συγγραφείς, όπως ο Μ. Καραγάτσης και ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Τολμά άραγε κανένας να τους αποκαλέσει παραλογοτέχνες; Ακόμα και τα έργα του Ομήρου, την Οδύσσεια και την Ιλιάδα, μπορεί κάποιος να τα κατατάξει στη λογοτεχνία του φανταστικού λόγω της θεματολογίας τους (περιγράφουν τέρατα, θεούς, μαγεία, παραφυσικά φαινόμενα κ.α.)!
Εξάλλου, για να γράψει κάποιος λογοτεχνία (ακόμα και το είδος που δεν χαρακτηρίζεται ως λογοτεχνία του φανταστικού) πρέπει να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του. Διαφορετικά το αποτέλεσμα δεν θα ήταν λογοτεχνία, αλλά, καταγραφή πραγματικών γεγονότων…
Είναι απολύτως σεβαστό και κατανοητό το να μην αρέσει σε κάποιον η φανταστική λογοτεχνία (όπως σε κάποιον άλλο, για παράδειγμα, δεν αρέσει η ερωτική λογοτεχνία). Είναι ασέβεια όμως προς τους συγγραφείς και τους αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας το να προσπαθείς να την απαξιώσεις. 
Εγώ πάντως, για να το διευκρινίσουμε, δεν θεωρώ τον εαυτό μου αποκλειστικά ως συγγραφέα του φανταστικού. Απλά, έχω γράψει και φανταστική λογοτεχνία.

Ερώτηση 3: 
Θα θέλαμε την άποψη σας, κάπως σαν μορφή διαπίστωσης, πως αδίκως κάποιος ασχολείται με τη γραφή και χάνει το χρόνο του προσπαθώντας να είναι συγγραφέας. Υπάρχουν κατά την πείρα σας κριτήρια που να τεκμηριώνουν, πιο συγκεκριμένα, πως και ποια είναι τα στοιχεία που αν τα κατέχει κάποιος μπορεί να γίνει συγγραφέας και που αν δεν τα έχει, χάνει άδικα το χρόνο του;

Απάντηση 3: 
Δεν θεωρώ πως η – οποιαδήποτε – συγγραφική ενασχόληση είναι χάσιμο χρόνου. Μερικοί μπορεί να γράφουν για τον εαυτό και τα συρτάρια τους επειδή αυτό τους ικανοποιεί και τους εκφράζει. Κάποιοι άλλοι μοιράζονται τα κείμενά τους με το κοινό. Όλοι όσοι γράφουν είναι συγγραφείς έστω και αν κάποιοι από αυτούς δεν έχουν το χάρισμα και το ταλέντο που έχουν κάποιοι άλλοι. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και η περίπτωση εκπληκτικών συγγραφέων που μένουν αδικαίωτοι, που κανείς δεν τους ανακαλύπτει και κανείς δεν τους διαβάζει είτε επειδή δεν εκδόθηκαν είτε επειδή δεν τους δόθηκε η σημασία που θα τους άξιζε.
Συγγραφέας, λοιπόν, μπορεί να γίνει ο καθένας. Επιτυχημένος συγγραφέας, όμως, μπορεί να γίνει κάποιος που έχει ταλέντο και ευνοείται από τις συνθήκες. Ο ίδιος ο συγγραφέας πρέπει να γράφει απολαμβάνοντάς το και χωρίς να έχει να έχει ιδιαίτερες προσδοκίες από τη συγγραφή. Έτσι θα νιώθει ότι κάνει κάτι εποικοδομητικό και όχι ότι χάνει τον χρόνο του. 

Ερώτηση 4: 
Πολλά ταλέντα, πολλοί εκδοτικοί, πάμπολλα βιβλία. Διαδίκτυο, blogs, ιστοσελίδες, καταιγισμός στο τομέα της συγγραφής. Πώς θεωρείτε τη κατάληξη σε όλο αυτό που συμβαίνει;

Απάντηση 4:
Για όλα υπάρχει μια εξήγηση. Για να υπάρχουν οι συγγραφείς, οι εκδοτικοί οίκοι, τα βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, η λογοτεχνία του διαδικτύου κτλ, σημαίνει ότι υπάρχει μια ανάγκη που τα δημιουργεί. Αυτό όλο – η ενασχόληση δηλαδή του κόσμου με το βιβλίο και τη λογοτεχνία - μόνο καλό μπορεί να θεωρηθεί. Τώρα, αν υπονοείτε ότι υπάρχει υπερπληθώρα, αυτό δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Αν όντως ισχύει αυτό, πιστεύω ότι τα πράγματα θα αυτορυθμιστούν, με τον καιρό από μόνα τους…

Ερώτηση 5: 
Ένας νέος συγγραφέας που είναι μοναχικός ως φύση, που δεν του αρέσουν οι παρουσιάσεις, οι εκδηλώσεις, οι πολλές γνωριμίες, αυτό θα βλάψει την καταξίωση του;

Απάντηση 5:
Δεν μου αρέσει αυτό που θα πω αλλά, δυστυχώς, ειδικά στις μέρες μας, η διαφήμιση και το μάρκετινγκ παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην προώθηση κάποιου συγγραφέα ή κάποιου βιβλίου. 
Αν κάποιος είναι αυθεντικό ταλέντο, πάντως, και αξίζει πραγματικά, θέλω να πιστεύω ότι θα αφήσει το στίγμα του και κάποιος θα τον προσέξει.
Το θέμα της καταξίωσης σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση. Το πότε δηλαδή κάποιος μπορεί να θεωρηθεί καταξιωμένος ή όχι. Αυτό μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα συγγραφέων που δεν έζησαν για να δουν τη δική τους καταξίωση, όπως υπάρχουν παραδείγματα συγγραφέων που ένιωσαν παροδικά καταξιωμένοι αλλά παρ’ όλ’ αυτά ο χρόνος τους διέψευσε…

Κύριε Ανδρέα Καπανδρέου, η ομάδα Logotexniko Symposio σας ευχαριστεί για την τιμή να μας δώσετε συνέντευξη και να τη φιλοξενήσουμε. Η συνεργασία μας ήταν υπέροχη και το ίδιο και εσείς ως προσωπικότητα! Ευχαριστούμε, μετά τιμής κι εκτίμησης!

Απάντηση:
Η τιμή ήταν δική μου! Εύχομαι στο «Λογοτεχνικό Συμπόσιο» να συνεχίσει την καλή δουλειά που κάνει…

Σερκλ του Νίκου Μούρα

Το Σερκλ (Συμπαντικές Διαδρομές, 2012) είναι το βιβλίο ενός νέου Μυτιληνιού συγγραφέα, του Νίκου Μούρα.


Η ιστορία διαδραματίζεται στην πόλη Σερκλ (η οποία πήρε το όνομά της από το αγγλικό circle που σημαίνει κύκλος, λόγω του ότι είναι κυκλικά κτισμένη). Μετά από ένα blackout που προκάλεσε διακοπή ρεύματος παρακολουθούμε τις ζωές τεσσάρων ανθρώπων να αλλάζουν και να μπλέκονται μεταξλυ τους. Η μεταμόρφωσή τους σχετίζεται με ένα μεταφυσικό φαινόμενο το οποίο μας αποκαλύπτεται στην πορεία. Ο συγγραφέας μπλέκει με μαεστρία τις τέσσερεις ζωές δίνοντας μας ένα όμορφο φανταστικό μυθιστόρημα. 
Πρόκειται για μια έξυπνη ιδέα και ένα καλογραμμένο κείμενο με το οποίο πέρασα ευχάριστα και το κυριότερο, κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Σερκλ. Μια μικρή ήσυχη πόλη με ολοστρόγγυλο σχήμα όπου δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα. Ύστερα από ένα μπλακάουτ όμως, τίποτε δεν θα είναι το ίδιο ξανά. Κάποιοι κάτοικοι θα αλλάξουν με έναν τρόπο που δεν θα φανταζόντουσαν ποτέ, μαζί και οι ζωές τους. Το Σερκλ θα μετατραπεί σε μια διαφορετική πόλη. Οι πρωταγωνιστές θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τους εαυτούς τους μέσα σ’ αυτή τη νέα κατάσταση, η οποία συνδέεται μυστηριωδώς με έναν μύθο της περιοχής.

Για το κενό που θα αφήσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ)

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), δημιουργήθηκε το 1994 από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, με σκοπό την εφαρμογή της εθνικής πολιτικής για την προώθηση του βιβλίου. 

Συγκεκριμένα το ΕΚΕΒΙ επικεντρώνεται:στην ενίσχυση της ανάγνωσης στην Ελλάδαστην προβολή και προώθηση του ελληνικού βιβλίου στο εξωτερικόστην καταγραφή των φαινομένων του χώρου (Παρατηρητήριο του Βιβλίου)
Εγώ, όπως  και πολλοί άλλοι που ασχολούνται με τον χώρο του βιβλίου, έχουμε την αίσθηση ότι το ΕΚΕΒΙ ήταν από τους λίγους οργανισμούς στην Ελλάδα που δούλευε καλά και παρήγαγε πολιτισμό.Η απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Κώστα Τζαβάρα να κλείσει το ΕΚΕΒΙ θα αφήσει τεράστιο πολιτιστικό κενό στη χώρα!
Αν το αρμόδιο Υπουργείο έχει εντοπίσει κάποια κακώς έχοντα στη λειτουργία του ΕΚΕΒΙ θα πρέπει να φροντίσει  ώστε  αυτά να διορθωθούν. Δεν έχω έντονη άποψη για το θεσμικό πλαίσιο που θα πρέπει να διέπει έναν οργανισμό σαν το ΕΚΕΒΙ.
Αυτό για το οποίο, πάντως, έχω έντονη άποψη είναι ότι χρειάζεται οπωσδήποτε να διασφαλιστούν οι πολύ σημαντικές δράσεις του ΕΚΕΒΙ οι οποίες μεταξύ άλλων είναι:Η ανάπτυξη και διάδοση της φιλαναγνωσίας (με τις λέσχες ανάγνωσης, τις εκδηλώσεις, τα αφιερώματα κτλ).Η διάδοση του ελληνικού βιβλίου (μέσω της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ, των εκθέσεων βιβλίων κτλ).Η καταγραφή και διάδοση της πολιτιστικής ιστορίας της Ελλάδος (με τη δημιουργία αρχείων συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κτλ).

Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου ανταποκρινόμενοι στη θερμή συμπαράσταση που δέχονται από τους φίλους του βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανοίγουμε ηλεκτρονική φόρμα συγκέντρωσης υπογραφών για την αναστολή της απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Κώστα Τζαβάρα να κλείσει το ΕΚΕΒΙ.
Συγκέντρωση υπογραφών για να μην κλείσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

*Διαβάστε επίσης: Η επιστολή της ΚΕΒΕΠ για την επικείμενη κατάργηση του ΕΚΕΒΙ

Αφιέρωμα για την παρουσίαση του βιβλίου «Ο γιος της Μάγισσας» στο περιοδικό «Διά-Θεση»

Στο τ.χ. Ιαν.  2013, το ηλεκτρονικό περιοδικό «Διά-Θεση» της Σύλβιας Λουκά (το οποίο ασχολείται με λογοτεχνικά θέματα), έχει ένα πολύ όμορφο αφιέρωμα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την παρουσίαση του βιβλίου «Ο γιος της Μάγισσας» που πραγματοποιήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου στο βιβλιοπωλείο Rivergate.

Αντιγράφω από το περιοδικό:
Την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Βιβλιοπωλείο Rivergateστα Λατσιά (Λευκωσία) η παρουσίαση του βιβλίου «Ο γιος της Μάγισσας» του Ανδρέα Καπανδρέου.
Η παρουσίαση έγινε στο πλαίσιο μιας σειράς εκδηλώσεων με τον γενικότερο τίτλο «Όψεις του Φανταστικού» που οργάνωσε ο εκδοτικός οίκος Συμπαντικές Διαδρομές σε Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Λευκωσία.
Το βιβλίο παρουσίασαν ο καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου, Παντελής Βουτουρής και ο Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου, Μαρίνος Πουργούρης. Οι καθηγητές μίλησαν γενικά για τη λογοτεχνία του φανταστικού και ανέλυσαν συγκεκριμένα διηγήματα του Ανδρέα Καπανδρέου. 
Αποσπάσματα του βιβλίου ανάγνωσε η ηθοποιός Νάτια Χαραλάμπους.
Σύντομο χαιρετισμό και παρουσίαση των δραστηριοτήτων των Συμπαντικών Διαδρομών έγινε από τον εκδότη Γιώργος Σωτήρχο, την επιμελήτρια Κιάρα Καλουντζή και από τους συγγραφείς Ανδρέα Καπανδρέου και Μιχάλη Νικολάου. Οι δύο κύπριοι συγγραφείς συμμετέχουν και στην ανθολογία που εξέδωσαν οι Συμπαντικές Διαδρομές με τίτλο «Θρύλοι του Σύμπαντος ΙΙ: Ανθολογία Ελληνικού Διηγήματος Ελληνικής Φανταστικής Λογοτεχνίας».

22/11/63 του Stephen King

22/11/63 του Stephen King (εκδόσεις Bell / Χαρλένικ Ελλάς, 2012), μετ. Γιάννης Σπανδωνής.

[Η ημερομηνία που αποτελεί τον τίτλο του βιβλίου είναι η ημερομηνία δολοφονίας του J.F. Kennedy.  Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου είναι «11/22/63» (αντί «22/11/63» που είναι στα ελληνικά) αφού ακολουθεί το αμερικανικό σύστημα αναγραφής της ημερομηνίας όπου ο μήνας προηγείται της  μέρας]. 
Ο Stephen King είναι καταπληκτικός όπως πάντα. Το 22/11/63 όμως δεν είναι ένα από τα βιβλία που μας έχει συνηθίσει ο συγγραφέας. Είναι ένα φανταστικό μυθιστόρημα,  το οποίο περιλαμβάνει επιστημονική φαντασία, (λίγο) τρόμο, πολλά ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία της περιόδου στην οποία αναφέρεται, αλλά και μια ρομαντική ιστορία αγάπης!Με αυτό το βιβλίο ο Stephen King αποδεικνύει πόσο λάθος είναι να τον «καλουπώνουμε» χαρακτηρίζοντάς τον (μόνο) ως «συγγραφέα τρόμου».  Πρόκειται για έναν πολύ ευφυή και ευρηματικό συγγραφέα ο οποίος αξίζει να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη ανεξαρτήτως λογοτεχνικών προτιμήσεων.

Όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε κάπου, με το 22/11/63, δεν έχουμε να κάνουμε με ακόμα ένα Stephen King. Έχουμε να κάνουμε με ένα εκπληκτικό Stephen King!Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:Στις 22 Νοεμβρίου του 1963 τρεις πυροβολισμοί αντήχησαν στο Ντάλας. Ο Πρόεδρος Κένεντι έπεσε νεκρός, και άλλαξε ολόκληρος ο κόσμος. Κι αν κάποιος μπορούσε να γυρίσει πίσω και να τον αλλάξει ξανά...;
Ο τριανταπεντάχρονος καθηγητής αγγλικής φιλολογίας Τζέικ Έπινγκ ζει ήσυχα στο Λίσμπον Φολς του Μέιν. Ώσπου μια μέρα, ο φίλος του ο Αλ του εκμυστηρεύεται ένα μυστικό... Η αποθήκη στο μικρό εστιατόριό του είναι μια πύλη στο χρόνο... βγάζει σε μια συγκεκριμένη μέρα του 1958. Κι ο Αλ κάνει στον Τζέικ μια παράξενη πρόταση: Να γυρίσει στο παρελθόν και να προσπαθήσει να αποτρέψει τη δολοφονία του Κένεντι. 
Ο Τζέικ έχει πολλούς λόγους να δεχτεί. Κι έτσι ξεκινάει μια καινούρια ζωή σ' ένα διαφορετικό κόσμο, τον κόσμο του Αϊζενχάουερ και του Έλβις, όπου τα αμερικάνικα αυτοκίνητα είναι τεράστια, τα κορίτσια φοράνε σοσόνια και το κάπνισμα επιτρέπεται παντού.
Σ' αυτό τον κόσμο ο Τζον Κένεντι είναι ακόμη ένας νέος γερουσιαστής κι ο Τζέικ, στην καινούρια του πόλη, ερωτεύεται επικίνδυνα μια όμορφη βιβλιοθηκάριο. Κανείς δεν έχει ακούσει να μιλάνε για τον διαταραγμένο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, αλλά, αναπόφευκτα, κάθε βήμα οδηγεί σ' αυτόν και στο Ντάλας, όπου το παρελθόν γίνεται ασφυκτικά αγωνιώδες και η Ιστορία μπορεί να πάψει πια να είναι όπως την ξέρουμε.
Το ταξίδι στο χρόνο δεν ήταν ποτέ τόσο πιστευτό. Ούτε τόσο τρομακτικό.

* Το βιβλίο ήταν στη βραχεία λίστα για τα LOCUS AWARD for Best Science Fiction Novel 2012, International Thriller Writers Award for Best Novel 2012, British Fantasy Award for Best Novel 2012.


Διαβάστε επίσης: Περί συγγραφής, του Stephen King – Ο Βασιλιάς του τρόμου μιλά για τη συγγραφή!