Yanis Varoufakis's Blog, page 25

Αποδομώντας στη Βουλή τον Νόμο Κεραμέως για τα Πανεπιστήμια

Όταν αντιμετωπίζουμε ένα τόσο ογκώδες νομοσχέδιο το ζητούμενο για όλες και όλους εμάς στο Κοινοβούλιο θα έπρεπε να είναι ένα: Η παραγωγή και η διάχυση της δύσκολης γνώσης. Αυτό κάνει το πανεπιστήμιο. Αντίθετα, ο Νόμος Κεραμέως πλήττει ανεπανόρθωτα την παραγωγή και τη διάχυση της δύσκολης γνώσης.Θα επικεντρωθώ σε τέσσερα ζητήματα, σχετικά με την παραγωγή και τη διάχυση της δύσκολης γνώσης: Στη διοίκηση των πανεπιστημίων, στη γνώση αυτή καθ’ αυτή που είναι το προϊόν του δημόσιου πανεπιστημίου, στους φοιτητές, και στο προσωπικό – μέλη ΔΕΠ και ερευνητές.Πριν έρθω σε αυτό, ένα σχόλιο, κυρία Κεραμέως: Από την αρχή της κοινοβουλευτικής σας θητείας υπόσχεστε επιτελικό κράτος. Όμως, καταθέτετε ένα νομοσχέδιο το οποίο δεν συνάδει με αυτήν την υπόσχεση. Κάνετε micromanagement.Είναι σαν να έχει γραφτεί από Υπουργό Παιδείας που θέλει να λύσει όλα τα προβλήματα του πανεπιστημίου από το Υπουργείο Παιδείας. Διατάξεις, υποδιατάξεις, παραϋποδιατάξεις, που προσδιορίζουν και καθορίζουν τα πάντα μέσα στο πανεπιστήμιο. Αυτός είναι ο χειρότερος συνδυασμός υδροκεφαλισμού, κρατισμού από τη μια μεριά και μιας αγοραίας αντίληψης, στην οποία θα έρθω αμέσως μετά.Ξεκινώ από τη διοίκηση. Κυρία Κεραμέως, η ακαδημαϊκή ελευθερία, η ελευθερία του διδάσκοντα, του ερευνητή, δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι προνόμιο για μας τους καθηγητές. Είναι προαπαιτούμενο για την παραγωγή της δύσκολης και χρήσιμης γνώσης. Η σημερινή αιρετική σκέψη είναι η επιστημονική αλήθεια του μέλλοντος, το οποίο σημαίνει ότι το πανεπιστήμιο πρέπει να θεραπεύει αιρετική σκέψη αν είναι να προσφέρει επιστημονικά χρήσιμη -και οικονομικά χρήσιμη- γνώση στο μέλλον.Ο νόμος – πλαίσιο του 1982, που εισήγαγε η πρώτη Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου – και καλό θα ήταν να υπάρχει ένα ΠΑΣΟΚ να υπερασπιστεί εκείνον το σπουδαίο νόμο πλαίσιο του 1982, αλλά δεν υπάρχει, δυστυχώς – τι έκανε; Εισήγαγε μια πολύ σημαντική τομή: Την οριζόντια από τα κάτω διαχείριση των πανεπιστημίων εντός της κοινότητας εκείνων που θεραπεύουν το κάθε γνωστικό αντικείμενο. Από εσάς βλέπουμε μια αντικατάσταση της οριζόντιας από τα κάτω διαχείρισης, με μια κάθετη από τα πάνω διαχείριση εναντίον της κοινότητας εκείνων που θεραπεύουν το γνωστικό αντικείμενο, κόντρα στην κοινότητα των διδασκόντων της ακαδημαϊκής κοινότητας.Γιατί το λέω αυτό; Πάρτε το Συμβούλιο Διοίκησης. Προτείνετε να εκλέγονται έξι μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης τα οποία μετά θα κάθονται γύρω από ένα τραπέζι με τον Πρύτανη και θα διορίζουν άλλα πέντε. Δηλαδή, για φανταστείτε το αυτό λίγο πώς θα λειτουργεί. Θα έχεις τον καθηγητή Βιολογίας, την καθηγήτρια από το Πολυτεχνείο, καθηγητές Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, καθηγητή Φιλοσοφίας -έξι άτομα, με διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα μεταξύ τους- και τι θα κάνουν; Μεταξύ τους θα επιλέξουν πέντε άτομα, τα οποία θα προστεθούν σε αυτούς τους έξι, για να γίνουν οι έντεκα του Συμβουλίου Διοίκησης.Τι σημαίνει αυτό; Πρώτον, ο καθένας και η καθεμία μας έχουμε την τάση –δεν είναι κριτική αυτό, περιγραφή είναι- να αναπαράγουμε τις δικές μας προκαταλήψεις, απόψεις, δηλαδή τον εαυτό μας. Για παράδειγμα, αν ήμουν εγώ ένας από τους έξι θα επέλεγα κάποιον από το Σικάγο Ελληνοαμερικανό, από το Λονδίνο, με του οποίου τα χνώτα ταιριάζουμε – έτσι γίνεται. Είναι απολύτως λογικό αυτό. Και τελικά θα έχεις έξι ανθρώπους, με εντελώς διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, να διορίζουν άλλους πέντε, που μπορεί και αυτοί να έχουν εντελώς διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα κι έτσι συγκροτείται ένα Συμβούλιο Διοίκησης. Αυτοί οι πέντε, δηλαδή, από τους έντεκα, δεν έχουν εκλεγεί από ανθρώπους με το ίδιο γνωστικό αντικείμενο με αυτούς. Άρα, ποιος τους κρίνει; Εγώ που είμαι οικονομολόγος θα κρίνω έναν γιατρό; Μπορώ να τον κρίνω; Αν μου δώσετε το δικαίωμα με το νόμο και μου το επιβάλλετε, θα το κάνω, αλλά, κατ’ αρχάς, αυτό σημαίνει ότι η ιατρική κοινότητα δεν επιλέγει άνθρωπο που θα είναι στο Συμβούλιο Διοίκησης για να εκφράζει απόψεις που έχουν να κάνουν με τις ιατρικές σχολές. Αυτό είναι παράλογο, κυρία Υπουργέ.Και τι θα κάνει αυτό το Συμβούλιο Διοίκησης; Ωραία, λοιπόν, συγκροτείται. Μετά τι θα κάνει; Θα διορίζει –λέει- τους κοσμήτορες.  Θα έρχεται, δηλαδή, αυτό το ετερογενές συνονθύλευμα ανθρώπων, ο βιολόγος, ο ένας, ο άλλος, κ.λπ. και θα διορίζουν τον κοσμήτορα της Σχολής Οικονομικών Επιστημών – και αναφέρομαι στις οικονομικές επιστήμες γιατί τις ξέρω καλά. Με άλλα λόγια, ο κοσμήτορας των οικονομικών επιστημών, ο κοσμήτορας της γεωλογίας, θα έχει διοριστεί από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τις οικονομικές επιστήμες ή με τη γεωλογία.Είναι δυνατόν να το υποστηρίζετε αυτό; Από πάνω προς τα κάτω; Δεν είναι η κριτική μας μια κριτική που βασίζεται σε ένα πνεύμα αντιρρησίας. Δεν υπάρχει λογική συνέπεια σε αυτό που λέτε, πέραν της χειραγώγησης του πανεπιστημίου και της δημιουργίας μιας ασφυκτικής κλίκας διοικούντων, managers.Πάμε τώρα στο προϊόν του πανεπιστημίου, που για μας πρέπει να είναι η δύσκολη αιρετική γνώση, γιατί μόνο αυτή προσφέρει αξία είτε χρήσης είτε βιωματική είτε αργότερα και ανταλλακτική στη μελλοντική κοινωνία, στην κοινωνία του μέλλοντος. Θέλω να σας δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ένας πολύ σπουδαίος μαθηματικός, ο Leonard Dickson -πέθανε το 1954- από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της θεωρίας των αριθμών, λίγο πριν πεθάνει, στα απομνημονεύματά του είχε γράψει, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge: «Ευχαριστώ το Θεό -είχε πει- που η θεωρία των αριθμών -το γνωστικό του αντικείμενο- δεν έχει μαγαριστεί ακόμα από καμία εφαρμογή κι έτσι κανένας επιχειρηματίας δεν νοιάζεται γι’ αυτά που κάνω». Αυτό το είπε ο Dickson για τη θεωρία των αριθμών.Ξέρετε, η θεωρία των αριθμών τελικά απεδείχθη ότι έχει εφαρμογές. Ο Dickson δεν το πίστευε, νόμιζε ότι ήταν σαν το σκάκι. [Το σκάκι είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, ακονίζει το μυαλό, αλλά είναι παντελώς “άχρηστο”. Όποιος επιχειρηματίας ή όποιος στρατηγός εφαρμόσει στρατηγικές στη βάση του σκακιού είναι επικίνδυνος, σωστά;] Έτσι νόμιζε ο Dickson για τη θεωρία των αριθμών. Όμως, αυτήν τη στιγμή, στο λάπτοπ που έχετε μπροστά σας, κυρία Κεραμέως, δεν θα λειτουργούσε, το web banking σας ή η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του δημοσίου, δεν θα λειτουργούσαν, τίποτα δεν θα λειτουργούσε στο διαδίκτυο χωρίς την κρυπτογράφηση που στηρίχτηκε –χτίστηκε- πάνω στη θεωρία των αριθμών που ένας από τους πρωτοπόρους της θεωρούσε ότι δεν είχε καμία εφαρμογή.Γιατί το λέω αυτό; Γιατί αν ο κ. Dickson σπούδαζε και ερευνούσε σ’ ένα σύστημα σαν αυτό που δημιουργεί  ο νόμος σας, δεν θα είχε πρόσβαση σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών, σε διδακτορικό ούτε καν θα τον προσλάμβαναν -σε καμία περίπτωση δεν θα τον προσλάμβαναν- γιατί το γνωστικό του αντικείμενο δε θα έβρισκε ποτέ χρηματοδότηση ούτε από την αγορά ούτε και κάποιος φοιτητής θα πήγαινε να δώσει δίδακτρα για να σπουδάσει κάτι που ο ίδιος ο καθηγητής Dickson θεωρούσε ότι δεν έχει καμία απολύτως εφαρμογή στην οικονομία και στην κοινωνία.Αυτό, κυρία Κεραμέως, είναι το Παράδοξο της Δύσκολης γνώσης. Το παράδοξο της μονάκριβης, ανεκτίμητης, δύσκολης γνώσης. Και ποιο είναι το παράδοξο; Το εξής: Η γνώση που τελικά δημιουργεί τεράστια κέρδη -γιατί τα κέρδη που προέκυψαν από τις θεωρίες του Ντίξον ανέρχονται στα τρισεκατομμύρια δολάρια ή και ευρώ, – η γνώση, λοιπόν, δεν θα είχε παραχθεί ποτέ εάν η έρευνα του ερευνητή κρινόταν στη βάση της πιθανότητας να είναι επικερδής.Η δύσκολη γνώση είναι κάτι σαν την πραγματική καλοσύνη: μόνο ως αυτοσκοπός μπορεί να υπάρξει.  Δηλαδή η πραγματική καλοσύνη μόνο ως αυτοσκοπός είναι δυνατή. Αν κάνεις το καλό για να κερδίσεις κάτι δεν κάνεις το καλό αλλά το ωφέλιμο – επενδύεις για δικό σου όφελος. Ο μόνος τρόπος να κάνεις το καλό είναι για να “το ρίξεις στον γιαλό». Έτσι και η έρευνα και η σοβαρή γνώση: Δεν μπορούν να έχουν ωφελιμιστικά κίνητρα. Η πραγματικά ακριβή και δύσκολη γνώση είναι εκείνη η οποία γίνεται ως αυτοσκοπός. Η εμπορευματοποίηση της έρευνας μετατρέπει ένα ανεκτίμητο προϊόν σε μια απαξιωμένη υπηρεσία. Επανέρχομαι, λοιπόν, κυρία Υπουργέ. Η ακαδημαϊκή ελευθερία δεν είναι πολυτέλεια, δεν είναι προνόμιο για εμάς τους πανεπιστημιακούς. Η ακαδημαϊκή ελευθερία από την εξουσία του κεφαλαίου, η πραγματική ελευθερία από την εξουσία του κράτους είναι προαπαιτούμενο για την επιστημονική γνώση.Η αιρετική άποψη του σήμερα, όπως είπα και πριν, είναι η επιστημονική κατάκτηση του αύριο. Όμως, οι μάνατζερς από τη μια μεριά, είτε είναι μάνατζερς στον ιδιωτικό τομέα είτε στον δημόσιο, και οι αγορές από την άλλη δεν θα χρηματοδοτήσουν ποτέ την αιρετική σκέψη που θα παράξει τη σοβαρή, πανάκριβη, σημαντική επιστημονική γνώση.Θα με ρωτήσετε: Καλά, δεν πιστεύετε στη διασύνδεση της οικονομίας με το πανεπιστήμιο; Την πιστεύουμε. Να σας δώσω, όμως, παραδείγματα για το πώς την βλέπουμε εμείς. Λέμε ναι στην πρακτική εξάσκηση των προπτυχιακών, ναι στο να υπάρχουν αυτό που λέτε εσείς βιομηχανικά διδακτορικά, όπου κάποιος δουλεύει και σε μια επιχείρηση, σε ένα εργοστάσιο, σε μια φαρμακοβιομηχανία και ταυτόχρονα κάνει το διδακτορικό του ή το διδακτορικό της στο πανεπιστήμιο. Λέμε ναι στα spinoffs. [Μου αρέσει να βλέπω καθηγητές, ιδίως του Πολυτεχνείου, να κάνουν spinoffs και αυτό το οποίο βγαίνει από το εργαστήριό τους στο Πολυτεχνείο να καταλήγει στην αγορά.] Λέμε ναι και στη δια βίου εκπαίδευση. Λέμε, όμως, ΟΧΙ στη διασύνδεση της πρακτικής των προπτυχιακών με τη βαθμολογία τους. Δεν επιτρέπεται στο πανεπιστήμιο να εκχωρεί, να κάνει subcontracting, τη βαθμολόγηση του φοιτητή στην επιχείρηση στην οποία απασχολείται στη διάρκεια της πρακτικής του εξάσκησης. Λέμε ΟΧΙ στην επίβλεψη του διδακτορικού φοιτητή από κάποιον επιχειρηματία ή κάποιον που δουλεύει για μια επιχείρηση. Λέμε ΟΧΙ στην εξέλιξη του καθηγητή του Πολυτεχνείου ανάλογα με τα πόσα χρήματα έβγαλε η spinoff εταιρεία του ή της.Όσον αφορά τη δια βίου εκπαίδευση ξέρουμε πολύ καλά πού πάει το πράγμα. Οι μισθοί έχουν καταρρεύσει στα πανεπιστήμια από το 2012 και εξωθείτε –όχι μόνο εσείς, αλλά όλες οι κυβερνήσεις από το 2012- τους πανεπιστημιακούς να βρίσκουν και κάποιον άλλο τρόπο για να συμπληρώνουν τον μισθό τους. Όταν, όμως, γίνεται αυτό, δεν είναι σοβαρή η δια βίου εκπαίδευση. Ξέρετε πότε είναι σοβαρή; Όταν το πανεπιστημιακό τμήμα θεωρεί ότι είναι υποχρέωσή του να εκπαιδεύει, για παράδειγμα, τους καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης της περιοχής στις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνολογία, στην οικονομική επιστήμη, στην κοινωνιολογία, στη βιολογία – χωρίς όμως πληρωμή. Να πηγαίνουν δηλαδή καθηγητές της δευτεροβάθμιας σε πανεπιστημιακά τμήματα για να ενημερώνονται δια βίου. Αυτή είναι η πραγματική χρήση της δια βίου εκπαίδευσης για εμάς. Την στιγμή που βάζεις μέσα το κίνητρο της πληρωμής εκφυλίζεται η όλη διαδικασία και έχεις καθηγητές πανεπιστημίου που προσποιούνται ότι εκπαιδεύουν δια βίου κάποιους και κάποιους που προσποιούνται ότι εκπαιδεύονται από τους καθηγητές. Αυτό σας το λέω από προσωπική εμπειρία σε διάφορες χώρες του κόσμου.Φεύγω τώρα από τη διοίκηση και πηγαίνω στους φοιτητές. Πώς τους θέλουμε; Τους θέλουμε πελάτες ή τους θέλουμε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας;  Βλέπω από το νομοσχέδιό σας ότι εδώ γίνεται εκ μέρους σας ένας διμέτωπος αγώνας για να εισάγετε παντού δίδακτρα.Θα ήταν πιο έντιμο εκ μέρους σας να κάνετε αυτό που έκανε η κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ στην Αγγλία, όχι πως το συνιστώ – πάλι κόντρα θα ήμασταν. Όμως, θα ήταν πιο έντιμο εκ μέρους σας να κάνετε αυτό που έκανε η κυβέρνηση του Μπομπ Χοκ στην Αυστραλία το 1989 και να πείτε: «Εισάγουμε δίδακτρα». Και να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό πώς θα μπορέσουν να πληρωθούν αυτά τα δίδακτρα από τους φτωχότερους, ιδίως, φοιτητές και φοιτήτριες.Εσείς δεν το κάνετε αυτό. Tι κάνετε; Τα εισάγετε από την πίσω πόρτα, από δύο πίσω πόρτες, η μια είναι τα μεταπτυχιακά -γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πλέον, λόγω του πληθωρισμού πτυχίων, αν δεν έχεις μεταπτυχιακό δεν πιάνεις δουλειά – και η άλλη είναι τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών και τα θερινά τμήματα.Κυρία Κεραμέως, ξέρω πολύ καλά που το πάτε. Σε πρώτη φάση θα πείτε ότι όποιος φοιτητής ή όποια φοιτήτρια θέλει να ενταχθεί το καλοκαίρι για να περάσει ένα μάθημα πιο γρήγορα ώστε να τελειώνει πιο γρήγορα, ας πληρώσει κάτι, ας έρθει το καλοκαίρι, να πληρώσουμε και τον καθηγητή ή την καθηγήτριά του για τους καλοκαιρινούς μήνες για να τελειώνουμε.  Μετά, όταν έχεις εισάγει δίδακτρα για ένα τρίτο ουσιαστικά εξάμηνο, είναι πάρα πολύ εύκολο αυτή η λογική να επεκταθεί και στα άλλα εξάμηνα. Εσείς όμως επιλέγετε το μαρτύριο της σταγόνας: λίγα δίδακτρα λίγο από εδώ, λίγα από εκεί…Όσον αφορά τα ξενόγλωσσα θα σας πω τι θα γίνει. Είμαι σίγουρος ότι το έχετε σκεφτεί και το θέλετε, αλλά πείτε το κιόλας, ας είμαστε ειλικρινείς, για να το συζητήσουμε, να κάνουμε μια αντιπαράθεση επί πολιτικών και ακαδημαϊκών βάσεων: Βάζεις ένα ξενόγλωσσο μάθημα οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο ΕΚΠΑ και έρχεται φοιτητής από τη Νιγηρία ή φοιτήτρια από την Ινδονησία να σπουδάσει εδώ αντί να πάει στην Ολλανδία, και δίνει κάποια χρήματα. Το επόμενο στάδιο ξέρετε ποιο θα είναι; Θα πείτε -αν όχι εσείς, οι μετά από εσάς- «δίνουμε το δικαίωμα σε ξένους να αγοράζουν θέσεις στα πανεπιστήμια, γιατί δεν δίνουμε το δικαίωμα και σε Έλληνες και Ελληνίδες να αγοράζουν θέσεις στο ίδιο τμήμα, αντί να πηγαίνουν στο ιδιωτικό κολέγιο;» Είναι διάφανο το σχέδιό σας: Η σφήνα των διδάκτρων μπαίνει μέσα στο πανεπιστήμιο και λίγο-λίγο θα φέρετε δίδακτρα παντού. Πείτε το: θέλετε όλοι να πληρώνουν δίδακτρα. Αυτή είναι η νοοτροπία σας, αυτή είναι η ιδεολογία σας, αυτός είναι ο στόχος σας. Το φέρνετε από την πίσω πόρτα. Φέρτε το, ας έχετε τα κουράγια, από την μπροστά πόρτα για να το συζητήσουμε και να θέσουμε το ερώτημα.Αν έχετε το κουράγιο πείτε: «Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να πληρώνουν δίδακτρα». Εμείς θα σας απαντήσουμε:Όχι, δεν πρέπει να πληρώνει δίδακτρα κανείς. Για τρεις λόγους:Πρώτον, αναποτελεσματικότητα. Όταν η επιλογή των φοιτητών γίνεται στη βάση της οικονομικής επιφάνειας της οικογένειας, τότε εισάγεις στρεβλώσεις, χάνεις ταλέντα, χάνεις εν δυνάμει γνώση που δεν θα παράξει το παιδί το οποίο δεν είχε τα χρήματα να μπει μέσα.Δεύτερος λόγος, μακροοικονομικές επιπτώσεις. Κοιτάξτε στις χώρες που εισήχθησαν δίδακτρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα νέο κύμα κόκκινων φοιτητικών δανείων, μέσω δανεισμού της οικογένειας και δανεισμού των φοιτητών με μεγάλες μακροοικονομικές επιπτώσεις. Αυτή τη στιγμή είναι τρισεκατομμύρια τα κόκκινα φοιτητικά δάνεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ουσιαστικά λίγο-λίγο πάτε να δημιουργήσετε ένα νέο τσουνάμι κόκκινων δανείων μέσα από τα δίδακτρα. Μπορεί να μην το έχετε καταλάβει, αλλά εκεί πάει η λογική του νομοσχεδίου σας.Τρίτον, η διάβρωση της ποιότητας των προγραμμάτων σπουδών. Όταν λες  σ’ ένα παιδί -πάρτε για παράδειγμα ένα μεταπτυχιακό από αυτά που θα βάλετε δίδακτρα τώρα που δεν υπήρχαν ή ένα ξενόγλωσσο προπτυχιακό- όταν, λοιπόν, λες σ’ ένα παιδί ότι θα δώσεις τρία, πέντε ή οκτώ χιλιάρικα, αμέσως αρχίζει και δηλητηριάζεται το μυαλό του παιδιού μια λαϊκής, μιας μικρομεσαίες οικογένειας. Σκέφτεται: «Η οικογένειά μου δίνει αυτά τα λεφτά από το υστέρημά της. Τι πτυχίο να κάνω που θα μου επιτρέψει να τα πάρω πίσω;» Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Κανένα παιδί σήμερα δεν ξέρει τι γνώσεις θα του ή θα της αποφέρουν έσοδα σε δέκα χρόνια. Παλιά πήγαιναν όλοι στο Πολυτεχνείο και, τελικά, πτυχιούχοι του Πολυτεχνείου άνοιγαν σουβλατζίδικα. Μετά πήγαιναν όλα να κάνουν χρηματοοικονομικά, ήταν η μόδα. Νόμιζαν ότι αν κάνουν χρηματοοικονομικά θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα. Έγινε τότε το κραχ του χρηματιστηρίου και έμειναν άνεργοι, άνοιγαν κι αυτοί σουβλατζίδικα ή δούλευαν στην e-food.Τελικά, τα νέα παιδιά πρέπει να πληρώνουν χρήματα δυσεύρετα ακολουθούν προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών όχι στους τομείς που αγαπάνε, όχι τομείς στους οποίους θα μπορούν να διαπρέψουν, αλλά σε τομείς που νομίζουν ότι θα βρουν δουλειά – κάτι που μάλλον δεν θα συμβεί. Είναι ο ορισμός της αναποτελεσματικότητας αυτή η νοοτροπία την οποία καλλιεργείτε.Και το άλλο που κάνετε; Δίνετε τη δυνατότητα στα τμήματα μας στα πανεπιστήμια να κάνουμε ότι κάνει η «Procter & Gamble», η «Unilever» με τα απορρυπαντικά. Πηγαίνετε σε ένα Σκλαβενίτη, πηγαίνετε σε ένα Μαρινόπουλο, σε ένα σούπερ μάρκετ και πάρτε όλα τα διαφορετικά απορρυπαντικά αυτών των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, κάντε μια χημική ανάλυση: θα διαπιστώσετε ότι περιέχουν ακριβώς τα ίδια συστατικά. Το ένα είναι με μπλε κόκκους, το άλλο με κόκκινους κλπ. Αυτό κάνετε.Στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, στο δικό μου Τμήμα, στο ΕΚΠΑ είχαμε πτυχίο Οικονομικών Επιστημών. Θα έχουμε πτυχίο Οικονομικών με ολίγη Χρηματοοικονομικών. Θα έχουμε πτυχίο Χρηματοοικονομικών με ολίγη Οικονομικών. Θα έχουμε πτυχίο Αναπτυξιακής Οικονομικής με ολίγη Χρηματοοικονομική και Λογιστική.Με άλλα λόγια το ίδιο μενού, τα μαθήματα που κάνουν έτσι αλλιώς τα παιδιά, θα τα πακετάρουμε με διαφορετικούς τρόπους, όπως η «Procter & Gamble» και η «Unilever» τα απορρυπαντικά – και θα έχουμε μια προμετωπίδα, μια βιτρίνα, με τριάντα πτυχία ανά τμήμα με τα παιδιά να διαλέγουν αυτό του οποίου ο τίτλος ακούγεται καλύτερος, όπως εμείς όταν πηγαίνουμε στο σούπερ-μάρκετ διαλέγουμε το απορρυπαντικό που μας ταιριάζουν τα χρώματά του. Αυτό είναι κατακερματισμός των προγραμμάτων σπουδών. Είναι απαξίωση του πανεπιστημίου.Κάποιοι από εσάς, οι πιο νεοφιλελεύθεροι, θέλετε να σκέφτεστε τους φοιτητές ως πελάτες, γιατί στο μυαλό σας τι είναι και η γνώση; Μια υπηρεσία είναι, η οποία έχει αξία στον βαθμό που έχει τιμή, έτσι όπως είχε πει ο Όσκαρ Ουάιλντ: “Οι κυνικοί”, προσθέτω και οι νεοδημοκράτες  “ξέρουν τα πάντα για τις τιμές και τίποτα για τις αξίες». Αξίες και τιμές είναι το ίδιο πράγμα για εσάς.Έστω ότι οι φοιτητές είναι πελάτες, κυρία Κεραμέως. Αν ναι, τότε είναι από τους πελάτες που έχουν πάντα άδικο εξ ορισμού. Όταν πας σε έναν γιατρό, εξ ορισμού δεν ξέρεις από το πάσχεις και τι θεραπεία συνίσταται, γι’ αυτό πας στον γιατρό. Εάν ήξερες δεν θα πήγαινες στον γιατρό. Υπάρχει αυτό που λέμε στα οικονομικά ασυμμετρία πληροφόρησης.Κυρία Κεραμέως, όταν υπάρχει αυτή η ασυμμετρία πληροφόρησης και έρχεται το παιδί στο πρώτο έτος, με τί έρχεται; Έρχονται με προκαταλήψεις στο μυαλό τους. Κάποιος τους είπε κάποτε ότι αν κάνουν αυτό το μάθημα θα βγάλουν λεφτά, ότι ο Κέϋνς ήταν ηλίθιος, ενώ ο Χάγιεκ πανέξυπνος, ή ανάποδα -δεν έχει καμία σημασία- ή ότι ο Μαρξ τα είχε πει όλα, τα είχε λύσει όλα τα προβλήματα πριν εκατό χρόνια και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και, συνεπώς, ότι οι μαρξιστές σήμερα απλά αναπαράγουμε αυτά που έλεγε ο Μαρξ τότε. Έρχονται με προκαταλήψεις!Η δική μας η δουλειά ως δάσκαλοι δεν είναι να εξυπηρετήσουμε τις ορέξεις των φοιτητών μας. Αν ήταν πελάτες, ναι,  στόχος μας θα ήταν να εξυπηρετήσουμε τις ορέξεις τους, γιατί ο πελάτης ξέρει πάντα καλύτερα. Στο πανεπιστήμιο ποτέ δεν ξέρει. Εξ ορισμού. Αν ήξερε, δεν θα ήταν φοιτητής πρώτου έτους ή φοιτήτρια. Ποιός πρέπει να είναι ο στόχος του καλού πανεπιστημιακού δάσκαλου; Να απελευθερώσει τις φοιτήτριες και τους φοιτητές από τις προκαταλήψεις που τους έχει βάλει η κοινωνία στο μυαλό τους με τις οποίες φτάνουν στο αμφιθέατρο. Αυτός είναι ο στόχος.Όταν όμως εσείς τους βλέπετε ως πελάτες, που πρέπει να πληρώνουν, τότε τι γίνεται; Αντί να απελευθερώνονται οι φοιτητές από τις προκαταλήψεις τους, υποδουλώνεται το πανεπιστήμιο, ο δάσκαλος, στην ανάγκη να εξυπηρετεί τις προκαταλήψεις του φοιτητή. Αυτό κάνετε με την χυδαία εμπορευματοποίηση που εισάγετε λίγο-λίγο από την πίσω πόρτα.Έρχομαι τώρα στο θέμα των φοιτητικών συλλόγων. Το ΜέΡΑ25 είμαστε κάθετα υπέρ της πολιτικοποίησης του φοιτητικού κινήματος και εναντίον της κομματικοποίησης του. Αυτό που κάνετε με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τους φοιτητικούς συλλόγους, τι είναι; Αποστειρώνετε το πανεπιστήμιο από το διάλογο.Εμείς στο ΜέΡΑ25 έχουμε ηλεκτρονικές ψηφοφορίες μεταξύ μας. Γιατί; Γιατί είμαστε πολιτικό κόμμα και δεν κάνουμε τίποτα άλλο όλη μέρα από το να συνεδριάζουμε, να μιλάμε, να διαφωνούμε. Η διαδικασία της ψηφοφορίας όμως σε ένα φοιτητικό σύλλογο είναι κομμάτι του διαλόγου, της τριβής, της ζύμωσης. Χωρίς αυτό δεν έχει καμία αξία το ποιος θα εκλεγεί στους φοιτητικούς συλλόγους. Σε τελική ανάλυση, κυρία Κεραμέως, ποιοι είμαστε εμείς, εσείς, εγώ, το Κοινοβούλιο, η Κυβέρνηση, οι καθηγητές, να λέμε στους φοιτητές και στο φοιτητικό κίνημα πώς θα διαχειρίζονται τους φοιτητικούς τους συλλόγους; Δεν έπρεπε να είναι κομμάτι καν του νομοσχεδίου σας το πώς «τρέχει» ένας φοιτητικός σύλλογος.Έξω το κράτος από τους φοιτητικούς συλλόγους, έξω τα κόμματα, έξω οι επιχειρήσεις!Όλη η δύναμη στους αυτόνομους φοιτητικούς συλλόγους που είναι κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας πολιτικοποίησης και ωρίμανσης των φοιτητριών και των φοιτητών μας.Έρχομαι στο προσωπικό, στα μέλη ΔΕΠ, στους ερευνητές. Το μοντέλο της κάθετης από τα πάνω διοίκησης που εισάγετε, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση που περιέγραψα των πτυχίων, αλλά και της έρευνας, δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες στο προσωπικό, στα μέλη ΔΕΠ, στους ερευνητές, ένα προσωπικό που άγεται και φέρεται σε τελική ανάλυση από βραχύβιες αναγνώσεις των ορέξεων μιας αγοράς που δεν ξέρει τι θέλει από το πανεπιστήμιο. Σας έδωσα πριν το παράδειγμα με τη θεωρία αριθμών.Τελικά αυτό που θα καταλήξει να συμβαίνει στα πανεπιστήμιά μας ως αποτέλεσμα του νομοσχεδίου σας είναι μια ταξική διαστρωμάτωση μέσα στο πανεπιστήμιο. Πάνω-πάνω θα είναι το Συμβούλιο Διοίκησης. Κάποιος θα είναι από το Σικάγο μέσα εκεί, κάποιος θα είναι μεγαλοκαθηγητής νομικής ή ιατρικής – αυτές οι δύο σχολές κυριαρχούν στα πανεπιστήμιάς μας. Η “μεσαία τάξη” θα είναι οι καθηγητές πρώτης βαθμίδας που θα έχουν μεν αυξημένη εξουσία απέναντι στους πιο κάτω, αλλά αυξημένη εξουσία επί ποίου πράγματος; Επί ενός «φέουδου», τομέα ή τμήματος, το οποίο θα είναι απολύτως απαξιωμένο. Κάτω από τη “μεσαία τάξη” των καθηγητών πρώτης βαθμίδας, όπως πριν το 1982, πριν από εκείνον τον φωτισμένο νόμο-πλαίσιο του Ανδρέα Παπανδρέου, θα έχουμε τους «βαστάζους» των καθηγητών, τους εξευτελιζόμενους, αν θέλετε, «προλετάριους» που κάποια στιγμή μπορεί και να γίνουν μόνιμοι ελέω πρωτοβάθμιων. Κάτω από τους «προλετάριους» το «πρεκαριάτο» των ερευνητών, των ανθρώπων που εργάζονται με εξάμηνα συμβόλαια, που κάποτε πληρώνονται, κάποτε δεν πληρώνονται και δουλεύουν σε ερευνητικά προγράμματα τα οποία δεν έχουν σχεδόν καμία επιστημονική αξία.Κυρία Κεραμέως, εδώ θέλω να κάνω μια αντίστιξη μεταξύ του αμερικανικού-βρετανικού μοντέλου χρηματοδότησης της έρευνας και του ευρωπαϊκού. Το ευρωπαϊκό μοντέλο είναι αδύνατο να το υπερασπιστεί άνθρωπος ο οποίος ξέρει πώς λειτουργούν τα πανεπιστήμια. Σκεφτείτε ποια είναι η διαφορά. Όταν είσαι στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στη Βρετανία και είσαι καθηγητής βιολογίας –που δεν είμαι, αλλά λέμε-, ερευνάς κάτι που θεωρείς ότι είναι πολύ σπουδαίο για την ανθρωπότητα και για εσένα ως ερευνητή και λες στο research council, στο ερευνητικό ινστιτούτο το οποίο δίνει τα χρήματα για την έρευνα: «Κοιτάξτε τι έχω κάνει μέχρι τώρα, ποια είναι τα αποτελέσματα της έρευνάς μου μέχρι τώρα. Πιστεύω ότι βλέποντας όλες αυτές τις εξελίξεις στην επιστήμη, αν μου δώσετε 200.000 ευρώ, 500.000 ευρώ, αν μου επιτρέψετε να προσλάβω και δύο-τρεις μεταδιδακτορικούς, θα μπορέσουμε μέσα σε δύο χρόνια να πετύχουμε αυτό» και κρίνεσαι από αντίστοιχους συναδέλφους βιολογίας κ.λπ. στη βάση της δικής σου πρότασης.Τι γίνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Κάτι που συγγνώμη, αλλά είναι κατάπτυστο. Βγαίνει από τις Βρυξέλες μια προκήρυξη και λέει: «Ποιοι καλοί συνάδελφοι πανεπιστημιακοί θέλετε να ερευνήσετε το λειρί του κόκορα της Μολδαβίας;». Ξαφνικά έχεις τριακόσιους καθηγητές οι οποίοι ισχυρίζονται ότι το μόνο πράγμα που ήθελαν όλη τους τη ζωή ήταν να ερευνήσουν είναι το λειρί του κόκορα της Μολδαβίας – γιατί έτσι μόνο θα πάρουν χρηματοδότηση.Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει δυνατότητα στους ερευνητές μας να αιτούνται κονδύλια για πρωτογενή, αυτόνομη έρευνα, να έχουν σταθερό εργασιακό περιβάλλον, να κρίνονται πανεπιστημιακά, να μην αναρωτιούνται εάν θα έχουν ασφαλιστική κάλυψη, να ξέρουν ότι για δύο χρόνια θα είναι εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση και να μπορούν να αιτούνται ερευνητικά προγράμματα που να έχουν σχέση με το ταλέντο τους, μ’ εκείνο που μπορούν να προσφέρουν, όχι μ’ αυτό που τους λένε οι Βρυξέλλες.Κλείνω μιλώντας πολιτικά. Αν το δούμε λίγο πιο ιστορικά και σφαιρικά, η Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν συμβιβαστήκατε με δύο καινοτόμες προοδευτικές νομοθετικές τομές της πρώτης κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου. Η μία ήταν το πραγματικά φεμινιστικό οικογενειακό δίκαιο του 1983 και είδαμε τον ρεβανσισμό σας με τη συνεπιμέλεια. Το άλλο ήταν βεβαίως ένα χρόνο πριν, το 1982, ο πολύ σπουδαίος νόμος-πλαίσιο του Ανδρέα Παπανδρέου.Διαβάσαμε και στα wikileaks τις εντολές της Αμερικανικής Πρεσβείας για πράγματα τα οποία τώρα κάνετε στο νομοσχέδιό σας. Μέχρι τώρα έχουμε δει την κυρία Κεραμέως εν δράσει. Σας έχουμε δει να βάζετε τα ΜΑΤ στις σχολές. Εσείς θεωρείτε ότι αυτήν τη στιγμή το πρόβλημα της βίας έχει εκλείψει; Εγώ δεν το βλέπω. Οι συνάδελφοί μου στο πανεπιστήμιο μού λένε ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από ποτέ.Σας το έλεγα από την αρχή: Ναι στη φύλαξη, όχι στα ΜΑΤ, όχι στην αστυνομία στο πανεπιστήμιο. Με την ελάχιστη βάση από τη μια μεριά και τις προσλήψεις αποφοίτων κολεγίων στο δημόσιο σχολείο, «αβαντάρετε» τα κολέγια της συμφοράς, όπου υπάρχουν πολύ καλοί διδάσκοντες, παιδιά με διδακτορικά λαμπρά, όμως την ώρα που αρχίζουν να δουλεύουν σ’ αυτά τα κολέγια, τους βάζουν να δουλεύουν τριάντα ώρες την εβδομάδα. Ξέρετε τι σημαίνει ένας ερευνητής να διδάσκει τριάντα ώρες την εβδομάδα; Τον στύβετε, του στύβετε το μυαλό. Σε πέντε χρόνια έχει καεί το μυαλό του, δεν μπορεί να κάνει έρευνα ξανά. Καταστρέφετε ανθρώπους με διδακτορικά, προωθώντας τα κολέγια μ’ αυτόν τον τρόπο.Διαδοχικές κυβερνήσεις βλέπετε το δημόσιο πανεπιστήμιο όπως πριν το 1948 έβλεπαν τα τεχνικά κολέγια στη Βομβάη και στην Καλκούτα οι γραφειοκράτες Βρετανοί αποικιοκράτες από το India House του Aldwych του Λονδίνου απ’ όπου κυβερνούσαν την Ινδία.Γιατί το λέω αυτό; Διότι τα δικά σας παιδιά δεν θα πάνε στο δημόσιο πανεπιστήμιο, γενικά τα παιδιά της κοινωνικής μας τάξης – βάζω και εμένα μέσα, για να είμαι ξεκάθαρος. Η κοινωνική μας τάξη στέλνει τα παιδιά της εκτός ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος από τα 14-15. Όταν ένα παιδί προσανατολίζεται για IB, έχει φύγει από το ελληνικό σύστημα. Εξ ου και ο παραλληλισμός με τους  γραφειοκράτες στο India House του Λονδίνου των οποίων τα παιδιά δεν θα πήγαιναν ποτέ  στο τεχνικό κολέγιο της Καλκούτας για να σπουδάσουν. Γιατί να στείλουν λοιπόν κονδύλια στο τεχνικό κολέγιο της Καλκούτας, ώστε να υπάρξει σοβαρή έρευνα και διδασκαλία; Έτσι το βλέπετε κι εσείς.Ελάχιστες δαπάνες, λοιπόν, για τα παιδιά της ελληνικής Καλκούτας που πηγαίνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο, ελάχιστη παιδεία, δίδακτρα για πρόσβαση ακόμα και σ’ αυτήν την ελάχιστη παιδεία, υποτυπώδης έρευνα μόνο στον βαθμό που βρίσκονται χορηγοί ή αυτά τα ανόητα ευρωπαϊκά προγράμματα. Αυτή είναι η ουσία, αυτό είναι το περιτύλιγμα το οποίο εξηγεί το περιεχόμενο του νομοσχεδίου σας, κυρία Κεραμέως.Είναι λάθος και απρεπές, θεωρώ, να σας χαρακτηρίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση αποτυχημένη Υπουργό Παιδείας. Για το ΜέΡΑ25, είστε ένας κρίκος της αλυσίδας Σουφλιά-Σπηλιωτόπουλου-Διαμαντοπούλου-Γαβρόγλου. Κοινό στόχος της αλυσίδας αυτής η μεταρρύθμιση η πολιτική διαχείριση της απαξίωσης ενός δημόσιου πανεπιστημίου για το οποίο η άρχουσα τάξη δεν ενδιαφέρεται πια, γιατί τα παιδιά της δεν πηγαίνουν σ’ αυτό.Μπορεί τελικά να αποδειχθείτε η πιο αποτελεσματική απ’ όλους αυτούς τους Υπουργούς Παιδείας που ανέφερα ως προς τον στόχο της κατεδάφισης ό,τι απέμεινε από το δημόσιο πανεπιστήμιο, το οποίο ακόμα λόγω του ηρωισμού των μελών ΔΕΠ και πολλών φοιτητών, ιδίως μεταπτυχιακών, σε πείσμα της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, συνεχίζει να παράγει αξίες ακόμα – αξίες που βεβαίως δεν σας αφορούν, αξίες που εμείς στο ΜέΡΑ25 θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις,

The post Αποδομώντας στη Βουλή τον Νόμο Κεραμέως για τα Πανεπιστήμια appeared first on Yanis Varoufakis.

Σκληρό Μαρκάρισμα Νο.12. Με τον Αδάμο Ζαχαριάδη

Χωρίς απαγορευμένες ή υπαγορευμένες ερωτήσεις. Χωρίς ταμπού θέματα ή προσυμφωνημένες ατζέντες. Χωρίς την παραμικρή προσυνεννόηση. Συνεντεύξεις όπως πρέπει να γίνονται. Στο δωδέκατο «Σκληρό Μαρκάρισμα» με ανακρίνει ο Αδάμος Ζαχαριάδης. Μιλήσαμε χωρίς περιστροφές για τα 7 χρόνια από το δημοψήφισμα, τι θα έκανα σήμερα αλλά και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα το 2015. Μιλήσαμε για την κυβερνητική οικονομική διαχείριση, την ψηφιακή κάρτα εργασίας, το ΑΕΠ, τον Ερντογάν και την Τουρκία, την ανάγκη για μια Περιφερειακή Συνδιάσκεψη σχετικά με τα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, τις εκλογές, τον Αλ. Τσίπρα, το αν θα μπει το ΜέΡΑ25 στη Βουλή, αλλά και την πιθανότητα ενός μεγάλου συνασπισμού στην Ελλάδα κατά τα γερμανικά πρότυπα.

The post Σκληρό Μαρκάρισμα Νο.12. Με τον Αδάμο Ζαχαριάδη appeared first on Yanis Varoufakis.

Technofeudalism and Cloud Capital – a conversation hosted by Stanford in Government

Is a new economic model toppling capitalism? Yanis Varoufakis, the former Greek Minister for Finance and current leader of the MeRA25 Party, discusses the future of capitalism, his theories of technofeudalism and cloud capital, and the invasion of Ukraine. This event was hosted on April 4, 2022 by Stanford in Government member Ryan Cieslikowski. Stanford in Government (SIG) is Stanford’s preeminent organization for students dedicated to public service and civic engagement. To learn more about SIG, follow us on Instagram (@stanfordingov), Facebook (Stanford in Government), and Twitter (@stanfordingov). You can also visit our website: sig.stanford.edu.

The post Technofeudalism and Cloud Capital – a conversation hosted by Stanford in Government appeared first on Yanis Varoufakis.

The roots of inflation in the Crash of 2008 – interviewed by Mick Jeserich for KPFA Radio Pacifica

For KPFA’s site, click here

The post The roots of inflation in the Crash of 2008 – interviewed by Mick Jeserich for KPFA Radio Pacifica appeared first on Yanis Varoufakis.

Για την πραγματική ασφάλεια & προκοπή μιας Ελλάδας στη δίνη της πτώχευσης και των γεωστρατηγικών εντάσεων – συνέντευξη στο militaire.gr

Συνέντευξη του Γιάνη Βαρουφάκη στο militaire.gr για την κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά και την ερμηνεύει προσμετρώντας και τα εσωτερικά πολιτικά δεδομένα σε Ελλάδα και Τουρκία. Επισημαίνει ότι το να είσαι υπάκουος σε όλα δεν εξασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα, αντιθέτως προκαλεί περισσότερα, ανυπέρβλητα προβλήματα. Επικαλείται τα όσα έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου για τον χειρισμό των εθνικών θεμάτων και πιστεύει ότι πρέπει να διδαχτούμε από αυτά. Στον αντίποδα θυμίζει τι είχε γίνει το 1974, όταν η χούντα Ιωαννίδη έλεγε ναι σε όλα στους Αμερικανούς. Ο κ.Βαρουφάκης κάνει λόγο για τη «συνεκμετάλλευση του διαβόλου» στο Αιγαίο. Ποιο είναι το σενάριο που τον ανησυχεί, γιατί όπως λέει αν υλοποιηθεί θα σημαίνει ότι έχουμε ηττηθεί σε όλα τα επίπεδα; Τι γίνεται με το πάρτι εξοπλισμών που έχει ξεκινήσει; Ποια είναι η θέση του για την ελληνική αμυντική βιομηχανία; Ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 μιλά ακόμα για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, την ανύπαρκτη Ευρώπη και το μοναδικό σενάριο λύσης που υπάρχει. Τέλος μιλά για την αφόρητη ακρίβεια που ταλαιπωρεί τους Έλληνες πολίτες και για το νέο μνημόνιο που σιγά, σιγά μας λένε ότι έρχεται.

The post Για την πραγματική ασφάλεια & προκοπή μιας Ελλάδας στη δίνη της πτώχευσης και των γεωστρατηγικών εντάσεων – συνέντευξη στο militaire.gr appeared first on Yanis Varoufakis.

Tι θα έπρεπε να κάνει η ΕΚΤ, το οποίο αρνείται να κάνει – Σχόλιο της Les Echos σε συνέντευξή μου στην Le Temps

Με άρθρο του στη γαλλική εφημερίδα «Les Echos» ο Pierre Demoux σχολίασε την κριτική που έκανε σε συνέντευξή του στην ελβετική εφημερίδα «Le Temps» ο «αντικομφορμιστής πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, Γραμματέας του ΜέΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, αναφορικά με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για σταδιακή αύξηση των επιτοκίων.Συγκεκριμένα, αναφέρει το άρθρο, ο Γιάνης Βαρουφάκης κατηγορεί ευθέως την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που, στις 9 Ιουνίου ανακοίνωσε πως θα αυξήσει κατά 0,25% τα επιτόκια τον Ιούλιο και θα προχωρήσει σε δεύτερη αύξηση των βασικών επιτοκίων τον Σεπτέμβριο, ότι είναι εκείνη που τροφοδότησε τον πληθωρισμό. Η μόνη λύση, υποστηρίζει ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25, είναι μια μονομιάς δραστική αύξηση των επιτοκίων προκειμένου να επιβραδυνθεί αποτελεσματικά η άνοδος των τιμών.Το άρθρο υπενθυμίζει τα λόγια του Γιάνη Βαρουφάκη στην εφημερίδα «Le Temps»: «Η σταδιακή αύξηση των επιτοκίων είναι σαν να υποβάλεις σε αργό βασανιστήριο σε έναν κρατούμενο», δήλωσε χαρακτηριστικά, και πρότεινε την αύξηση των επιτοκίων κατευθείαν στο 3% καθώς, σύμφωνα με εκείνον, μόνο ένα τέτοιο μέτρο μπορεί να επιβραδύνει την άνοδο των τιμών των βασικών καταναλωτικών αγαθών και να καταστήσει τα ακίνητα πιο προσιτά. Παράλληλα, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΜέΡΑ25, με αυτό τον τρόπο «θα μειωθεί το χάσμα μεταξύ του επίσημου επιτοκίου και αυτού που εφαρμόζεται στην πραγματική οικονομία». Όπως αναφέρει το άρθρο «Ο άνθρωπος που βρισκόταν στο τιμόνι των οικονομικών της χώρας του κατά την περίοδο της οξείας ελληνικής οικονομικής κρίσης του 2015 και στην πρώτη γραμμή στις δύσκολες διαπραγματεύσεις με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ)» δε διστάζει να αξιοποιήσει την εμπειρία του.

 

The post Tι θα έπρεπε να κάνει η ΕΚΤ, το οποίο αρνείται να κάνει – Σχόλιο της Les Echos σε συνέντευξή μου στην Le Temps appeared first on Yanis Varoufakis.

Chatting with Owen Jones on Rwanda, Brexit, Keir Starmer, Assange, Melenchon, Ukraine and Paul Mason – video

We had a lot to talk about: Britain’s deporting of refugees to Rwanda, how Boris Johnson’s ‘oven-cooked’ Brexit deal is unravelling, Keir Starmer’s dishonest leadership of the Labour party, the political situation in Spain, the revival of the French left, how the horror of the Ukraine war can end, the extradition of Julian Assange, and the controversy involving British journalist Paul Mason. Please like, subscribe – and help us take on the right-wing media here: https://patreon.com/owenjones84

The post Chatting with Owen Jones on Rwanda, Brexit, Keir Starmer, Assange, Melenchon, Ukraine and Paul Mason – video appeared first on Yanis Varoufakis.

Should we save capitalism? | Slavoj Žižek, Paul Krugman, Yanis Varoufakis, Shoshana Zuboff, and more – iai video

Leading economists and philosophers discuss in depth the downfall of capitalism and its implications for our social reality.

Featuring: Slavoj Žižek, Paul Krugman, Joseph Stiglitz, Shoshana Zuboff, @Yanis Varoufakis, @Mariana Mazzucato , Deirdre McCloskey and Guy Standing.

00:00 | Introduction
00:31 | Paul Krugman
04:07 | Guy Standing
07:01 | Joseph Stiglitz
11:03 | Deirdre McCloskey
14:42 | Shoshana Zuboff
17:06 | Yanis Varoufakis
20:20 | Mariana Mazzucato
23:44 | Slavoj Žižek

The post Should we save capitalism? | Slavoj Žižek, Paul Krugman, Yanis Varoufakis, Shoshana Zuboff, and more – iai video appeared first on Yanis Varoufakis.

Για την Κλιματική Αλλαγή, τίποτα. Για τους ολιγάρχες του ρεύματος τα πάντα. Μόνο η ρήξη θα βοηθήσει ανθρώπους και Φύση – ΒΟΥΛΗ, 25η Μάη 2022

Αναρωτιούνται οι πολίτες διαβάζοντας τον Κλιματικό Νόμο: Γιατί φέρνουν νόμους που σκοτώνουν το περιβάλλον ή κάνουν τα στραβά μάτια στη δολοφονία του; Γιατί υπάρχουν οι νόμοι και οι θεσμοί που επιβαρύνουν την πλειοψηφία εν μέσω ενεργειακής κρίσης, όπως για παράδειγμα το πλαφόν ανά ενεργειακή μονάδα; Γιατί αυτή η πριμοδότηση των πολεμοχαρών κραυγών που θέλουν τους Ουκρανούς να μπαίνουν και να παίρνουν τη Μόσχα – κραυγές που καταδικάζουν τον ουκρανικό λαό σ’ ένα μόνιμο Αφγανιστάν στην περιφέρεια της Ευρώπης; Η απάντηση; Επειδή όλα αυτά συμφέρουν τους μετόχους της «Μητσοτάκης ΑΕ», το στρατιωτικό, βιομηχανικό κατεστημένο, τους πετρελαιάδες και τους τραπεζίτες όλων αυτών. Ας είμαστε ειλικρινείς: Ο Κλιματικός Νόμος της ΝΔ δεν αφορά το κλίμα. Δεν απαντά στα εγγόνια  μας όταν μας θέσουν το ερώτημα σε μερικά χρόνια «τι κάνατε για να σταματήσετε την κλιματική καταστροφή, όταν ακόμα μπορούσατε;». Όσο για τη στάση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα είναι απλά: Τίποτα δεν μπορεί να γίνει υπέρ του κλίματος, υπέρ των ανθρώπων χωρίς τη ρήξη με εκείνους που κινούν τα νήματα μιας Βουλής για να κόψουν το νήμα της ανθρώπινης ζωής σε αυτό τον πλανήτη.ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λίγο πριν έρθω εδώ, έξω από το σπίτι μου για την ακρίβεια, με σταμάτησε ένας ταξιτζής που μου λέει: «Στη Βουλή;». «Ναι», του απαντάω, «στη Βουλή». Και μου λέει: «Τι συζητάτε σήμερα;». Λέω: « Κλιματικός νόμος». Και μου απαντάει: «Εδώ ο κόσμος καίγεται και εσείς για το κλίμα βαυκαλίζεστε;».

Αυτό είναι μία τραγωδία. Και είναι τραγωδία, γιατί, πρώτον, αν μας δει κανένας έλλογος εξωγήινος από το διάστημα, μοιάζουμε με ανόητους αστροναύτες που δηλητηριάζουμε το οξυγόνο στο διαστημόπλοιο που είναι το μόνο μας σπίτι. Πέραν αυτού, όμως, η τσέπη του μικρομεσαίου, η τσέπη του φτωχού, είναι σε πλήρη συστοίχιση με το κλίμα. Το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό. Για σκεφτείτε το. Μιλάτε τώρα εσείς για εξορύξεις αγωγών. Αυτά είναι τελειωμένες υποθέσεις. Αν το δείτε μακροπρόθεσμα, όσο θα γίνεται όλο και πιο ακριβή η εξόρυξη και όσο πιο σπάνιο το φθηνό φυσικό αέριο, η τιμή του θα ανεβαίνει, ενώ ταυτόχρονα η τιμή παραγωγής καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα φθηναίνει. Άρα, έχει λήξει αυτή η ιστορία. Αν είναι να μιλήσουμε πραγματικά για κλιματικό νόμο και κλιματική πολιτική, αυτά πάνε χέρι-χέρι με τα συμφέροντα της τσέπης του φτωχού, του ταξιτζή με τον οποίο μιλούσα.

Όμως, για να γίνει αυτό, χρειάζεται ένας πραγματικός νόμος και όχι το παλιόχαρτο που μας φέρατε εδώ, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης.

Πριν έρθω στο παλιόχαρτο -γιατί περί αυτού πρόκειται, γιατί αυτό που συζητάμε σήμερα δεν αξίζει το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι-, θέλω να πω ότι αυτός ο πόλεμος είναι το μεγαλύτερο δώρο στους πετρελαιάδες και σε όσους επιβουλεύονται την προσπάθεια της ανθρωπότητας, αυτήν που θα έπρεπε να καταβάλει η ανθρωπότητα, για απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Είναι ένας πόλεμος που ωφελεί το βιομηχανικό στρατιωτικό κατεστημένο, από τη μια μεριά, τους δικτάτορες απανταχού της γης και βεβαίως τους πετρελαιάδες. Μια εκεχειρία αυτή τη στιγμή, μια ειρηνευτική διαδικασία που θα σταματήσει το αιματοκύλισμα και θα άρει τη διαδικασία επανενεργοποίησης της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων είναι αυτό που χρειάζεται η Ουκρανία, η Ευρώπη, ο κόσμος ολόκληρος.

Όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για την Ουκρανία δεν πρέπει να τους εργαλειοποιούμε και να τους λέμε: «Πηγαίνετε να σκοτωθείτε, έτσι ώστε να πέσει ο Πούτιν, γιατί εμείς δεν μπαίνουμε μέσα». Οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή θυμίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες προ του Περλ Χάρμπορ. Πηγαίνετε εσείς να πολεμήσετε, να σας στείλουμε και όπλα, αλλά εμείς δεν μπαίνουμε μέσα. Αυτό είναι το άκρον άωτον της υποκρισίας! Αυτό οδηγεί σε αιματοκύλισμα, οδηγεί σε αστάθεια, οδηγεί σε παγκόσμια πείνα και οδηγεί σε πλήρη εκτροχιασμό της υπόθεσης της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Όμως, ας έρθω από τη Μαύρη Θάλασσα στο Αιγαίο, γιατί και εδώ έχουμε ένα Αιγαίο, το οποίο θα μπορούσε κιόλας σήμερα να αποτελεί θάλασσα όπου παράγεται πράσινη ενέργεια, ένα πεδίο παραγωγής σωτηρίου πράσινου υδρογόνου. Τουλάχιστον, να είχαμε βάλει μπροστά αυτή τη διαδικασία, αντί να είναι το διαμετακομιστικό κέντρο του περιβαλλοντοκτόνου υγροποιημένου αερίου από το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών και βέβαια κλιμακούμενων εντάσεων, γιατί τα ορυκτά καύσιμα, οι εξορύξεις και η μετακίνησή τους, η διανομή τους οδηγεί σε εξάρσεις γεωπολιτικών εντάσεων, αντίθετα με την ανανεώσιμη ενέργεια.

Πριν πάω στο παλιόχαρτο, θα πω και δυο κουβέντες για μια Ευρώπη, η οποία πληγώνει τους Ευρωπαίους αυτή τη στιγμή. Έχουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία θα μπορούσε να είναι ανεξάρτητη, να έχει τη δική της πολιτική, να είναι μια πράσινη ενεργειακή ένωση, που θα ήταν το προφανές. Είναι απίστευτο. Η Γερμανία έχει το δικό της σχέδιο για την ενέργεια, η Γαλλία το δικό της, εμείς έχουμε το δικό μας -ας το πούμε- σχέδιο και δεν υπάρχει ενεργειακή ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο και μόνο να το πείτε αυτό χτυπάει καμπανάκι κινδύνου.

Αντί, λοιπόν, για μια τέτοια Ευρώπη, έχουμε μια Ευρώπη κολαούζο των Ηνωμένων Πολιτειών, σκιά του ΝΑΤΟ, μια δήθεν ένωση που δεν έχασε ποτέ την ευκαιρία να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Ευρωπαίων.

Ο κύριος Πρωθυπουργός, ως πρωθυπουργός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρόσφατα ήταν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είχε την τιμή -και είμαι σίγουρος ότι το χάρηκε- να απευθυνθεί, να μιλήσει σε κοινή συνεδρίαση της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων. Αυτό είναι μια σπάνια τιμή σε Πρόεδρο Κυβέρνησης -ιδίως από την Ευρώπη- μιας μικρής χώρας. Είμαι σίγουρος ότι το ευχαριστήθηκε και με το δίκιο του. Ήταν πολύ καλογραμμένος ο λόγος του κ. Μητσοτάκη.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ: Όλοι οι Έλληνες το ευχαριστήθηκαν.

ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Μιλάτε εσείς για όλους τους Έλληνες. Η Νέα Δημοκρατία, η παράταξή σας, η Δεξιά, πάντα μίλαγε κόντρα στα συμφέροντα των Ελλήνων, για να μην ξεκινήσουμε να λέμε από τον Εμφύλιο Πόλεμο, που μετά πήγαμε στην περίοδο των πέτρινων χρόνων.

Κύριε Χατζηδάκη, δεν μπορείτε να μιλάτε εκ μέρους των Ελλήνων. Η παράταξή σας ήταν πάντα κόντρα στα συμφέροντα αυτής της χώρας. Τουλάχιστον, αυτό πιστεύουμε εμείς.

Πάντως, συμφωνούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης το χάρηκε και συμφωνούμε ότι ήταν και καλογραμμένος λόγος. Δηλαδή, ο λογογράφος του κ. Μητσοτάκη ήξερε πώς να αποσπάσει το μέγιστο και το θερμότερο χειροκρότημα από το κοινό του και το πέτυχε.

Κοιτάξτε, όταν πας στο μητροπολιτικό κέντρο του καπιταλισμού, προφανώς πρέπει να χαϊδέψεις και λίγο τα αυτιά του ακροατηρίου σου, να τους πεις πράγματα που θέλουν να ακούσουν. Λογικό είναι. Όμως, στόχος πρέπει να είναι να χαϊδέψεις τα αυτιά, να τους προετοιμάσεις, να τους προθερμάνεις για να τους πεις αυτό που έχεις υποχρέωση να τους πεις εκ μέρους του ελληνικού λαού, τον οποίο εκπροσωπείς εκείνη τη στιγμή, άσχετο αν ο ελληνικός λαός ταυτίζεται με τη Νέα Δημοκρατία ή όχι.

Εμείς, στο ΜέΡΑ25, είμαστε ρεαλιστές. Δεν περιμέναμε ο κ. Μητσοτάκης να πάει μέσα στο Κογκρέσο και εκεί που μιλάει για τη δημοκρατία –που πολύ σωστά είπε ότι το λίκνο της είναι η Ελλάδα, τον ακούσαμε, το περιμέναμε ότι θα έλεγε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αυτές οι οποίες σήμερα την ιδέα της δημοκρατίας την προωθούν σε όλο τον κόσμο- να τους θυμίσει γεγονότα. Λες και το 1967 δεν κατελύθη η ελληνική δημοκρατία από ξενοκίνητη, αμερικανοκίνητη, CIA-κίνητη χούντα! Δεν περιμέναμε βέβαια να το πει αυτό ο κ. Μητσοτάκης μέσα στο Κογκρέσο και ίσως και καλά έκανε να μην τους το θυμίσει και τους στεναχωρήσει ούτε περιμέναμε εκεί που μίλαγε για το κυπριακό. Μίλησε για το κυπριακό, λες το κυπριακό έγινε έτσι, εκτός ιστορικού πλαισίου. Λες και ο 6ος Στόλος –ο 7ος είναι στον Ειρηνικό- δεν μπήκε μπροστά για να προστατεύσει τον Αττίλα.

Το ξέρετε αυτό, κύριε Χατζηδάκη. Το είπε αυτό ο κ. Μητσοτάκης μέσα στο Κογκρέσο; Όχι βέβαια, δεν το είπε.

Δεν το περιμέναμε ότι θα το πει. Δεν το περιμέναμε. Και ίσως και καλά έκανε. Πήγε να τους χαϊδέψει αυτιά, για να τους πει αυτό που έπρεπε να τους πει. Ούτε περιμέναμε να τους πει εκεί πέρα που συζητούσαν για δικτάτορες, για ισχυρούς που εισβάλλουν κόντρα στο διεθνές δίκαιο, κατά το δοκούν, αυτό που κατά λάθος εν τη ρύμη του λόγου του, από ατύχημα, παραδέχτηκε ο George W. Bush πρόσφατα. Τον είδατε στην τηλεόραση να αυτοεξευτελίζεται.

Ε, δεν περιμέναμε ο κ. Μητσοτάκης να τους πει: «Κοιτάξτε, ο κ. Πούτιν από εσάς έμαθε την τέχνη του να εισβάλει σε μια ανεξάρτητη χώρα, κόντρα στις συνθήκες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών». Δεν περιμέναμε ο κ. Μητσοτάκης να τους πει αυτό.

Τι περιμέναμε, όμως; Περιμέναμε, αφού τους χαϊδέψει τα αυτιά, να τους πει το ένα πράγμα το οποίο έπρεπε να τους πει, ότι ανήκουμε σε μια συμμαχία, η οποία δεν μας εξασφαλίζει τα ανατολικά μας σύνορα από τη μόνη χώρα που τα επιβουλεύεται.

Σήμερα έχουμε ένα ξαναμοίρασμα της τράπουλας του ΝΑΤΟ με την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Γίνεται μια ολόκληρη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του ΝΑΤΟ. Δεν θα έπρεπε μέσα στη Γερουσία, μέσα στη Βουλή των Αντιπροσώπων ο κ. Μητσοτάκης να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους πει κάτι που είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν. Γιατί ελάχιστα γνωρίζουν για τη χώρα μας και ας χειροκροτούν. Το γνωρίζω προσωπικά ότι ελάχιστα γνωρίζουν για τη χώρα μας.

Δεν πειράζει, γι’ αυτό πήγε ο Πρωθυπουργός στην Ουάσιγκτον, να τους το πει. Να τους πει: Ξέρετε, ανήκουμε στο ΝΑΤΟ. Εμείς έχουμε ένα μόνιμο αγκάθι, το οποίο λέγεται «Αττίλας», από τη μια μεριά, και «τουρκικές επιβουλές», από την άλλη. Και ξέρετε, η συμμαχία στην οποία ανήκουμε δεν μας εγγυάται. Το άρθρο 5 δεν ισχύει για μας.

Δεν θα έπρεπε να το πει αυτό; Σας ρωτώ. Είστε άνθρωποι που σε αυτό πιστεύω ότι η γνώμη σας πρέπει να είναι ισχυρή. Δεν το είπε.

Θα μπορούσε να τους πει και κάτι παραπάνω για να αναδείξει τη χώρα μας για ένα σχέδιο –το οποίο το διασυνδέω με το παλιόχαρτο που φέρατε σήμερα, κύριε Υπουργέ-, να τους μιλήσει για το σχέδιο της χώρας –και αυτό οι δημοκρατικοί του Μπάιντεν τουλάχιστον θα το εκτιμούσαν κάπως- για μια πράσινη βιομηχανική επανάσταση, για μια νέα πράσινη συμφωνία. Τίποτα. Κουβέντα.

Τι τους είπε; Ιδού η Αλεξανδρούπολη, κυρίες και κύριοι, για τους πετρελαιάδες από το Τέξας και από το Νέο Μεξικό! Αυτό τους είπε.

Αυτό αποτελεί διασυρμό για την Ελλάδα. Διασυρμό για την Ελλάδα! Το γεγονός ότι είχε τόσο θερμό χειροκρότημα και δεν τον χρησιμοποίησε, έτσι ώστε να αναδείξει, πρώτον, το ότι το ΝΑΤΟ δεν υπερασπίζεται τα ανατολικά μας σύνορα και, δεύτερον, ότι η Ελλάδα είναι κομμάτι στη σωστή μεριά της Ιστορίας, κομμάτι της συμμαχίας εναντίον της κλιματικής καταστροφής, αυτά είναι δύο τεράστιες αποτυχίες του Πρωθυπουργού.

Δεν τον ενδιαφέρει, δεν έχει καμία σημασία. Πέρασε ωραία, είμαι σίγουρος.

Κοιτάξτε, ας έρθουμε λίγο στα δικά μας γιατί ο ταξιτζής είχε δίκιο. Όταν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μέχρι το τέλος της βδομάδας, δεν τον νοιάζει τι θα γίνει το 2050, αν θα έχουμε κλιματική αλλαγή. Οι φτωχοί που αγκομαχούν να πληρώσουν τη ΔΕΗ, να πληρώσουν το σούπερ μάρκετ και να βάλουν και λίγο ντίζελ, λίγο πετρέλαιο στο αυτοκίνητό τους για να δουλέψουν, δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτά που συζητάμε εμείς σήμερα κι αυτό είναι τραγωδία –γιατί ενδιαφέρει τους ίδιους, ενδιαφέρει τα παιδιά τους.

Όμως, δυστυχώς, έχουμε μια κυβέρνηση που στο εσωτερικό ενεργειακό μέτωπο συνεχίζετε να βάζετε πλάτες στους πιο στυγνούς κλεπτοκράτες ολιγάρχες. Σας το έχουμε πει. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας. Σας θέτουμε γι’ άλλη μια φορά το ερώτημα: Πότε θα βάλετε πλαφόν σε κάθε ενεργειακή μονάδα, αντίστοιχη με το μέσο κόστος; Πότε;

Σας έχω ένα νούμερο. Κάθε μέρα –που δεν το κάνετε- οι συγκεκριμένοι ολιγάρχες Μυτιληναίος, Βαρδινογιάννης, Λάτσης και Περιστέρης –για να μην ξεχνιόμαστε- αυτοί οι τέσσερις κύριοι μαζί με τη CVC παίρνουν 11 εκατομμύρια ευρώ κάθε μέρα από τους πολίτες μας, σε σχέση με αυτά που θα έπαιρναν εάν επιβάλατε αυτό το οποίο σας λέμε, το οποίο δεν θα τους άφηνε με ζημίες. Θα είχαν και ένα 5% κέρδος.

Θα μου πείτε από πού βγάζω αυτά τα νούμερα. Από τη ΡΑΕ. Τα κείμενα της ΡΑΕ δεν διαβάζονται, αν δεν είσαι ειδικός.

Παρακαλώ, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης. Δεν θα σας παραπέμψω στο «Ριζοσπάστη», στο «ΡΑΔΙΟΜέΡΑ», στην «Αυγή». Θα σας παραπέμπω στη δική σας «Καθημερινή». Μπορείτε σας παρακαλώ μου να μου κάνετε μια χάρη; Διαβάστε το άρθρο της κ. Χρύσας Λιάγγου –δεν την ξέρω την κυρία κι εγώ το διάβασα στο διαδίκτυο- με ημερομηνία 17 Μαΐου. Διαβάστε το άρθρο. Τι λέει; Ότι με τους δικούς σας υπολογισμούς, δηλαδή της ΡΑΕ, αν η οριακή συστήματος είναι γύρω στα 240 ευρώ η μεγαβατώρα, η τιμολόγηση που εμείς προτείνουμε –και την οποία, σύμφωνα με την κ. Λιάγγου, σκέφτεται και η Κυβέρνηση μετά από τόσο που το έχουμε πει και το έχουμε ξαναπεί- θα μείωνε την τιμή της κάθε μεγαβατώρας μεταξύ 80 και 100 ευρώ. Δεδομένου ότι έχουμε παραγωγή 42 εκατομμύρια μεγαβατώρες το χρόνο, για υπολογίστε. Ουσιαστικά, κάθε μήνα έχουμε γύρω στα 310 εκατομμύρια, τα οποία οι τέσσερις κύριοι μαζί με τη CVC σύμβαση αποσπούν ως υπερκέρδη-αισχροκέρδεια από τους πολίτες!

Και περιμένετε να ξαναβγείτε! Εντάξει, τι να σας πω;

Βγάλατε τώρα μία αισχρή τροπολογία που θα δώσετε –λέει- ένα επιδοματάκι στους φτωχούς. Είναι δυνατόν; Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τη ΡΑΕ, είναι κατά μέσο όρο 44% υψηλότερη η τιμή –επαναλαμβάνω, σύμφωνα με τη ΡΑΕ, για εμένα, με τα δικά μου στοιχεία, είναι 56%- της κάθε μεγαβατώρας απ’ ό,τι το κόστος τους. Και στο κόστος αυτό η ΡΑΕ βάζει μέσα και ένα ελάχιστο κέρδος. Δεν μιλάμε δηλαδή  μόνο για να έρθουν «ίσα βάρκα ίσα νερά», αλλά να κερδίσουν κιόλας κάτι αυτοί οι κύριοι.

Τους αφήνετε να αποσπούν αυτά τα εκατομμύρια κάθε μέρα από τον κόσμο μας, τον κόσμο σας, τους δικούς σας ψηφοφόρους και μετά έρχεστε και πηγαίνετε στην κ. Λαγκάρντ και δανείζεστε και άλλα γιατί το ταμείο είναι μείον, για να δώσετε –λέει- επιδότηση. Γιατί να δώσετε επιδότηση; Καμία επιδότηση.

Άμα μπορείς να κόψεις την τιμή αυτή τη στιγμή της κιλοβατώρες κατά 50% -42% λέει η «Καθημερινή», 56% λέω εγώ, άντε 50% και 42%, δεν με ενδιαφέρει-, κατά 42%, χωρίς να χάσει κανένας παρά μόνον ο κ. Περιστέρης, ο κ. Μυτιληναίος, ο κ. Βαρδινογιάννης, η CVC και ο κ. Λάτσης…

Και να χάσει τι; Από υπερκέρδη που δεν έπρεπε να έχει. Γιατί σύμφωνα με τη δική σας φιλελεύθερη νοοτροπία, αυτά είναι υπερκέρδη, τα οποία δεν έπρεπε να έχουν. Γι’ αυτό υποτίθεται ότι υπάρχει ανταγωνισμός, για να μην υπάρχουν ραντιέρηδες. Εσείς τους έχετε αυτούς τους ραντιέρηδες και δεν τους έχετε μόνο. Είναι οι μέτοχοι της «Μητσοτάκης ΑΕ», την οποία εσείς υπηρετείτε με την ψήφο σας.

Εγώ ξέρω ότι οι Βουλευτές, εσείς, δεν είστε κομμάτι της «Μητσοτάκης ΑΕ», αλλά στη δική σας ψήφο στηρίζεται η «Μητσοτάκης ΑΕ».

Εσείς του ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνετε γι’ αυτά; Πάλι θα το στείλετε στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Είναι δυνατόν; Μια τόσο σημαντική πολιτική, διαχειριστική απόφαση να την παραπέμπετε στο ΣτΕ; Τα έχουμε πει. Πάλι εξαρτάται η υπογραφή σας, αυτή που είχατε βάλει στα μνημόνια με τα οποία εισαγάγατε εσείς το χρηματιστήριο ενέργειας, αυτό το τσισάθλιο πράγμα; Έβγαινε ο κ. Τσίπρας, έβγαινε ο κ. Σταθάκης και μιλάγατε με διθυράμβους για το χρηματιστήριο ενέργειας και για το target model. Αυτό είναι το target model των ολιγαρχών.

Θα το καταργήσετε; Θέλετε να συζητήσουμε να το καταργήσετε ή η προοδευτική διακυβέρνηση για εσάς είναι να έχετε υπουργικές λιμουζίνες; Αποφασίστε και πείτε, ρε παιδί μου, ότι το καταλαβαίνουμε. Έχετε βάλει την υπογραφή σας, έχετε δεσμευτεί στους ολιγάρχες. Δεν θέλετε να στεναχωρήσετε τον κ. Λάτση, στον οποίο δώσατε μαζί με αυτούς το Ελληνικό. Το καταλαβαίνω.

Γιατί δεν συμφωνείτε με εμάς τουλάχιστον να γίνει ένα δημοψήφισμα για την κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας;

Ξέρω βέβαια ότι ακούτε τη λέξη «δημοψήφισμα» και τρέχετε. Η ιδέα ότι ο λαός μπορεί να πάρει τις τύχες στα χέρια του και να αποφασίσει είναι φρικιαστική για εσάς. Λέει «δημοψήφισμα, τι σημαίνει αυτό;».

Εμείς -να το ξέρετε- είμαστε εδώ επειδή πιστεύουμε στη συμμετοχική δημοκρατία. Πιστεύουμε όχι σε ένα δημοψήφισμα, σε πολλά δημοψηφίσματα. Στο πρόγραμμά μας προβλέπουμε εκτενή χρήση δημοψηφισμάτων, αλλά και διαβουλευτικών συμβουλίων με κληρωτούς και εκλεγμένους πολίτες, γιατί αυτό σημαίνει η επανίδρυση της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτό σημαίνει να ξεφύγουμε.

Κοιτάξτε αυτή την Αίθουσα: Φέρνουν παλιόχαρτα, περνάνε, κανένας δεν τα πιστεύει, ούτε αυτοί που τα φέρνουν, τους τα δίνουν, αυτό είναι δημοκρατία;

Αυτό το μόνο πράγμα που κάνει είναι να εξευτελίζει την κοινοβουλευτική δημοκρατία. Μόνο ο Κασιδιάρης και η παρέα του χαίρονται από αυτά, γιατί αποδεικνύουν ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί.

Εμείς σας λέμε, ας λειτουργήσει! Ας διαφωνήσουμε, αλλά ας λειτουργήσει! Λειτουργήστε ως Βουλευτές, όχι ως κολαούζοι του κ. Λάτση!

Ο κύριος Πρωθυπουργός κάποια στιγμή είχε πάρει την ιδέα –που πρώτοι εμείς στο ΜέΡΑ25 την είχαμε εισάγει σε αυτή την Αίθουσα και σας παρακαλώ να το ελέγξετε αυτό- για έναν «Windfall Tax» -είχα χρησιμοποιήσει και τον αγγλικό όρο- έναν φόρο εφάπαξ επί των υπερκερδών των συγκεκριμένων κυρίων. Ήρθε ο κ. Μητσοτάκης εδώ και λέει «άμα χρειαστεί, θα βάλουμε και 90% φόρο στα υπερκέρδη της ΔΕΗ», δηλαδή της CVC –ωραία;- γιατί την πουλήσατε. Τι έγινε με αυτό;

Βλέπουμε τώρα μία τροπολογία. Θυμάστε τι σας είχα πει; Είχα πει, σας είχα προειδοποιήσει ότι η ομιλία του Πρωθυπουργού, όταν μίλησε για 90% φόρο στα υπερκέρδη τους, σημαίνει ότι θα πάρουν το μήνυμα, θα έχουν τους πολύ καλούς λογιστές από την «Ernst & Young», την «PwC», διάφορους άλλους, οι οποίοι θα μαγειρέψουν τα βιβλία και τελικά το 90% του «0» θα είναι «0» αυτό που θα πάρετε.

Φέρατε εσείς μία τροπολογία η οποία είναι εξαιρετική. Πρέπει να σας δώσω συγχαρητήρια για το θράσος σας. Τι λέει; Λέει τα εξής. Ακούστε, διαβάστε τη! Διαβάζετε τις τροπολογίες που ψηφίζετε, ή φοβάστε ότι αν τις διαβάσετε, δεν θα τις ψηφίσετε και θα σας διώξουν; Δεν καταλαβαίνω πώς αλλιώς μπορεί να τις περνάτε.

Με κοιτάτε αυτή τη στιγμή. Τη διαβάσατε την τροπολογία να δείτε τι λέει; Δηλαδή, αν την είχα φέρει εγώ, ήμουν Υπουργός και την είχα φέρει, δεν θα με κράζατε; Δεν υπάρχει άλλη λέξη. Δεν είναι θέμα διαφωνίας εδώ. Τι λέτε; Λέτε «θα πάρουμε την τιμή, θα πάρουμε το μέσο κόστος, θα δούμε τη διαφορά. Μετά θα αρχίσουμε να αναθεωρούμε πράγματα από τη διαφορά και ό,τι μείνει θα το φορολογήσουμε». Και ποιος θα αποφασίσει ποια θα βγάλετε, ποιο κομμάτι της διαφοράς τιμής και μέσου κόστους θα αφαιρέσετε; «Η Κοινή» –λέει- «Υπουργική Απόφαση». Τι λες; Σοβαρά; Και πώς θα παρθεί αυτή η Κοινή Υπουργική Απόφαση; Θα σας πω πώς θα παρθεί. Όπως φέρνετε όλους σας τους νόμους, τα νομικά γραφεία του κ. Λάτση, του κ. Βαρδινογιάννη, του κ. Μυτιληναίου, της CVC, του κ. Περιστέρη θα σας πουν ποιο θα είναι αυτό το ποσοστό.

Μπορεί να σας πουν «εντάξει, τώρα, βάλτε μας και λίγο, για τα μάτια του κόσμου να δώσουμε και μερικούς οβολούς στο γκουβέρνο», αυτό θα σας πουν.

Σε αυτό το σκηνικό μιας κλιματικής συντέλειας στον κόσμο όλο, που εντείνεται με τον πόλεμο και μιας πλήρους αποδιοργάνωσης οποιασδήποτε προσπάθειας εδώ στη χώρα, φέρατε, λοιπόν και αυτό το παλιόχαρτο.

Έρχομαι, λοιπόν, σε αυτό εδώ, το οποίο έρχεται να προστεθεί, βέβαια, στην «χατζηδάκειο» λαίλαπα, στον νόμο του κ. Χατζηδάκη, με το οποίο ουσιαστικά -ας είμαστε ειλικρινείς- τι κάνετε; Βάζετε κτηνώδεις μη ανακυκλώσιμες ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές, το οποίο σημαίνει ότι στρέφετε όλο τον κόσμο εναντίον της λύσης που είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Μιλάτε για νέες εξορύξεις, τις οποίες τις βάζετε πάλι ξανά και αγωγούς που ξέρουμε ότι πριν από δεκαπέντε χρόνια δεν θα έρθουν και σε δεκαπέντε χρόνια δεν θα χρειάζονται.

Βάλατε καζάνια, εσείς του ΣΥΡΙΖΑ το ξεκινήσατε με τον κ. Μελισσανίδη στη Δραπετσώνα. Πηγαίνετε στη Δραπετσώνα, μιλήστε με τον Δήμαρχο της Δραπετσώνας! Εκεί έχετε τα τοξικά καζάνια του κ. Μελισσανίδη μέσα στον αστικό ιστό και εσείς τα κρατάτε. Αυτή είναι η ευαισθησία σας για το περιβάλλον και για τον κλιματικό νόμο.

Καύση σκουπιδιών: Θεωρείτε ότι είναι μεγάλη λύση –λέει- να παράγουμε ηλεκτρική ενέργεια ή τσιμέντα με καύση των σκουπιδιών. Αν είναι δυνατόν! Έχετε πάει ποτέ να δείτε τι βγαίνει, τι καίτε; Πρώτον, η καύση παράγει διοξείδιο του άνθρακα. Δεύτερον, καίτε πλαστικά γιατί ανακύκλωση δεν υπάρχει. Δεν είναι σοβαρή η ανακύκλωση. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτών που καίγονται στον ΤΙΤΑΝΑ, αλλού είναι πλαστικά, καίτε πλαστικά. Είναι βανδαλισμός του περιβάλλοντος, αλλά και όλου του αστικού ιστού, στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη, όπου το κάνετε αυτό.

Και βέβαια, δεν κάνετε αυτά που θα έπρεπε να κάνετε.

Εμείς έχουμε καταθέσει –δεν θα σας κουράσω- ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα δύο χρόνια τώρα -στη ΔΕΘ το είχα καταθέσει- το οποίο το ονομάζουμε «Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση» με ανεμογεννήτριες οι οποίες θα είναι πλωτές, μικρές, αλουμινένιες, ανακυκλώσιμες στη θάλασσα, με στόχο την υπερπαραγωγή για εξαγωγές πράσινου υδρογόνου. Κοινοπραξίες θα έπρεπε να έχετε βάλει μπροστά με αυτά τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης για μεγάλες παραγωγικές μονάδες μπαταριών σε παρακμάζοντες τέως βιομηχανικούς χώρους, όπως στην Πάτρα, για παράδειγμα.

Και έρχομαι στα φωτοβολταϊκά.

Κύριοι συνάδελφοι, μια αεροφωτογραφία, πετάξτε με ένα drone, πετάξτε με την AEGEAN πάνω από την Αθήνα! Κοιτάξτε όλη αυτή την τσιμενταρία! Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα φωτοβολταϊκό πάνω σε κάθε ταράτσα και να είναι συνδεδεμένα αυτά σε ένα έξυπνο δίκτυο; Και μάλιστα, δεν θα έπρεπε κάθε πολυκατοικία να έχει αυτόνομη θέρμανση μέσα από θερμικές αντλίες; Έχετε ακούσει για «Heat–Pumps», για θερμικές αντλίες; Εκεί πάει το πράγμα.

Εσείς φέρατε έναν κλιματικό νόμο, όπου δεν έχετε τίποτα από όλα αυτά, λέει «θα μπαίνουν φωτοβολταϊκά στα νέα κτήρια». Πόσα είναι τα νέα κτήρια; Γιατί όχι στα παλιά κτήρια; Τα παλιά κτήρια είναι αυτά τα οποία θα φωταγωγήσουν τη χώρα με δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο, χωρίς να χρειάζεται να πηγαίνετε στη Θεσσαλία να δίνετε ολόκληρες εκτάσεις γόνιμης γης, να φεύγουν από τη γεωργία σε περίοδο επισιτιστικής κρίσης, την ώρα που οι ταράτσες μας εδώ απλά καίνε όλο το καλοκαίρι και τον χειμώνα καίνε, αλλά δεν παράγουν τίποτα. Το μόνο που κάνουμε είναι ότι βάζουμε το «air-condition» στο φουλ, επειδή καίνε και χρησιμοποιούμε φυσικό αέριο και λιγνίτη -και δεν ξέρω εγώ τι άλλο- για να δροσιζόμαστε, επειδή δεν χρησιμοποιούμε τον ήλιο, ο οποίος καίει και πυρακτώνει τις πολυκατοικίες μας.

Θέλετε να σας δώσω ένα παράδειγμα γιατί αναφέρομαι στο νομοσχέδιο που έχουμε σήμερα μπροστά μας ως παλιόχαρτο; Κάντε σύγκριση, λοιπόν! Συγκρίνετε την έλλειψη οποιασδήποτε σοβαρής συζήτησης για φωτοβολταϊκά στις ταράτσες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ηρακλείου Κρήτης και τα λοιπά με αυτό που κάνετε για τα ταξί! Ο μαξιμαλισμός σας με τα ταξί! Λέτε ότι το 2026 θα είναι μόνο ηλεκτρικά. Καλά, σοβαρολογείτε; Έχετε μιλήσει με ταξιτζή; Δεν μου λέτε, για φανταστείτε, το 2026, ωραία, δίνει τα χρήματα ο ταξιτζής, πετάει το παλιό, παίρνει ένα «Volkswagen», παίρνει ένα «Tesla», απίστευτο ηλεκτρικό, τέλειο αυτοκίνητο. Πώς θα το φορτίζει; Έχετε πρόγραμμα δημιουργίας φορτιστών ικανών; Όταν θα του τελειώνει η μπαταρία στη Δροσιά του ταξιτζή, ή στο Πέραμα, ή στη Γλυφάδα, πού θα πηγαίνει να φορτίζει; Θα πηγαίνουν όλοι μαζί οι ταξιτζήδες να φορτίζουν και θα πρέπει να περιμένουν τρεις ώρες σε μια τεράστια ουρά; Αυτός είναι μαξιμαλισμός, την ώρα που θα συνεχίσουμε να καίμε πετρέλαιο στους καυστήρες των σπιτιών, γιατί δεν θα έχουμε φωτοβολταϊκά στις ταράτσες των πολυκατοικιών και δεν θα έχουμε θερμικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Είναι ένας νόμος τον οποίο τον γράψατε για να καταστρατηγηθεί, γιατί δεν υπάρχει πιθανότητα, όποιος και αν είναι κυβέρνηση, εσείς, κάποιοι άλλοι, το 2026 δεν μπορείτε να το αφήσετε αυτό να γίνει, να περάσει έτσι. Είναι παράδειγμα κακογραμμένου νόμου.

Και αναρωτιέται κανείς: Γιατί υπάρχουν οι νόμοι που σκοτώνουν το περιβάλλον ή κάνουν τα στραβά μάτια στη δολοφονία του; Γιατί υπάρχουν οι νόμοι και οι θεσμοί που δεν ανακουφίζουν τους πολίτες εν μέσω ενεργειακής κρίσης, όπως για παράδειγμα το πλαφόν ανά ενεργειακή μονάδα; Γιατί υπάρχει αυτή η πριμοδότηση των πολεμοχαρών κραυγών που θέλουν τους Ουκρανούς να μπαίνουν και να παίρνουν τη Μόσχα και να καταδικάσουν τον ουκρανικό λαό σε ένα μόνιμο Αφγανιστάν στην περιφέρεια της Ευρώπης; Η απάντηση; Επειδή όλα αυτά συμφέρουν τους μετόχους της «Μητσοτάκης ΑΕ», το στρατιωτικό, βιομηχανικό κατεστημένο, τους πετρελαιάδες και τους τραπεζίτες όλων αυτών.

Βαυκαλίζεστε ότι με τα νομοσχέδιά σας κάνετε κάτι για το κλίμα. Δεν κάνετε τίποτα. Και εσείς τίποτα δεν θα μπορέσετε να κάνετε που να απαντά στα εγγόνια σας -στα εγγόνια μας- όταν μας θέσουν το ερώτημα σε μερικά χρόνια «τι κάνατε για να σταματήσετε την κλιματική καταστροφή, όταν ακόμα μπορούσατε;». Τίποτα δεν μπορείτε να κάνετε, ούτε εσείς ούτε εμείς ούτε κανένας, χωρίς τη ρήξη με εκείνους που κινούν τα νήματα μιας Βουλής για να κόψουν το νήμα της ανθρώπινης ζωής σε αυτό τον πλανήτη.

Σας ευχαριστώ.

The post Για την Κλιματική Αλλαγή, τίποτα. Για τους ολιγάρχες του ρεύματος τα πάντα. Μόνο η ρήξη θα βοηθήσει ανθρώπους και Φύση – ΒΟΥΛΗ, 25η Μάη 2022 appeared first on Yanis Varoufakis.

“We have a duty to give shelter to Turkish democrats fleeing Erdoğan” – interviewed by Bünyamin Tekin for TURKISH MINUTE

“Democrats have a duty, whenever there is a dictatorial turn in any neighbouring country, to give shelter and asylum to fellow democrats escaping the dictators, the authoritarians. The Greeks have a duty to give shelter to Turkish democrats fleeing Erdoğan or fleeing any regime, for that matter,” MeRA25 MP and party leader Yanis Varoufakis, said as he spoke with Turkish Minute about illegal pushbacks perpetrated by Greek authorities.Varoufakis aanswered Turkish Minute’s questions about pushbacks by Greek authorities of people trying to seek asylum in Europe by crossing the Turkish-Greek land border and the Aegean Sea. Among these asylum seekers are Turks and Kurds, who are at risk of persecution under the authoritarian rule of President Recep Tayyip Erdoğan.FOR THE COMPLETE INTERVIEW (transcript and video) click hereGreek for

The post “We have a duty to give shelter to Turkish democrats fleeing Erdoğan” – interviewed by Bünyamin Tekin for TURKISH MINUTE appeared first on Yanis Varoufakis.