Je bent jong en je rouwt wat Quotes

“Ik zal altijd om mijn moeder blijven rouwen.
Zolang ik rouw, heb ik lief.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Door de pijnlijke wending die mijn leven onverwachts had genomen, de afgelopen jaren, wist ik één ding: ik wilde leven. Ik wilde blijven leven, en liefhebben, met mijn armen open zoals mijn moeder altijd door het leven was gegaan. En gezond blijven en genieten van dat leven en die gezondheid, samen met al die lieve mensen om me heen en samen met het verdriet. Verdriet gaat niet weg, maar het raakt op de achtergrond wanneer je hoofd en je hart nieuwe herinneringen en ervaringen krijgen. Het is echt zo: de scherpe randies gaan ervanaf. ledereen krijgt zijn portie, vroeg of laat. Het gaat er niet om wat er op je bordje komt, het gaat erom hoe je met dat volle bordje omgaat. Ik hoefde het verdriet om mijn moeder ook niet langer op te lossen, zoals ik liefdesverdriet altijd had willen oplossen, zoals ik mijn carrière altijd had willen regelen, zoals ik altijd mijn hele leven had willen regisseren. Ik neem mijn verdriet mee, onder mijn arm, welke vorm het ook in de toekomst zal aannemen.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Soms hebben we andermans pijn nodig om die van onszelf te relativeren. Om ons eigen verdriet genadeloos te downgraden, om onze rotzooi draaglijk te maken. Om te beseffen wat we wel hebben. Andermans ellende maakt ons mild en egocentrisch tegelijk.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Ik denk nu, terugblikkend, dat men elkaar in klotesituaties sterk wil zien. Niets is pijnlijker en niets maakt machtelozer dan andermans pijn. Misschien was dat ook de reden dat ik mijn tranen alleen durfde te beschrijven aan mijn vrienden via het veilige, afstandelijke WhatsApp. Rouwen anno 2019: typen dat je je ellendig voelt in plaats van het laten zien. Hartjes terugkrijgen in plaats van een echte arm om je schouder. Afstandelijk, en juist daarom vond ik het heerlijk. Ik kon mijn vriendinnen vertellen dat het niet goed ging, ik kon steun krijgen, maar ik hoefde ze niet in de ogen te kijken. Ik hoefde me niet kwetsbaar op te stellen en zij hoefden niet naar een houding te zoeken.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Vertel me alsjeblieft over wat niet goed gaat in je leven, vertel me over de toekomstdromen die je in duigen hebt zien vallen. Want het is juist andermans geluk dat me confronteert met wat ik niet heb.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Het is het beeld van relatief jong zijn en relatief jong je moeder verliezen. Ik sta op het perron en zwaai mijn leeftijdsgenoten vrolijk uit omdat je mensen niets hoort te misgunnen. Goede reis. Ik blijf wel. Ja, hoor. Ik blijf.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Soms heb je anderen nodig om jezelf te zien.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat

“Als mijn moeder íets nooit deed was het oordelen, piekeren of ergens in blijven hangen. Als ik mot had met iemand zei ze: 'Laat lopen die kip.'
Ik snap nog steeds niet helemaal wat ze er precies mee bedoelde, maar haar houding - wuivende armen, weer die schouders ophalend - zei genoeg.”
― Lisanne van Sadelhoff, Je bent jong en je rouwt wat