Վերջին Ուսուցիչը Quotes

“Խորհուրդները չեն մաշվում, որովհետև խորհուրդները լսում ենք, վերցնում ու․․․ չենք գործածում։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Ջահելների հետ տարվող աշխատանքն ինձ հաճախ թվում է բալետ․․․ սառույցի վրա։ Մենք պարում ենք սառույցի վրա, իսկ սառույցից ներքև նրանց կյանքն է, իրենց հոգսերով, հիմարություններով, երազներով, սխալներով։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Ինչո՞ւ մեծերը պատերազմի մասին խոսելիս, մեզ մի տեսակ նախատինքով են նայում․ այսինքն, ձրիակերներ, գիտե՞ք, թե ինչեր ենք մենք արել ձեզ համար։ Մեզնից, այդ «ձրիակերներից» ոչ մեկը մեղավոր չէ, որ մեծերը տեսել են պատերազմը, իսկ մենք՝ ոչ։ Իսկ եթե հանկարծ նորից պաաերազմ լինի․․․ ես համոզված եմ, որ մեր տղաների երկար մազերը, եթե տեղը գա, ամուր օղակ կդառնան թշնամուն խեղդելու համար, իսկ աղջիկները, իրենց շալվարները պատռելով, կկապեն տղաների վերքերը։ Եվ հետո, չե՞ք գտնում, որ մինիով ավելի հեշտ կլինի սողեսող գնալ կամ վազել․․․”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“― Անտոնյան, պատկերացնո՞ւմ ես, Մասիսը հանկարծ մեզ տային։ Ի՞նչ պիտի գրեին քո բանաստեղծները։ Արագածը մերն է, մի տող գրո՞ւմ են։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Բայց դա էլ՝ անձրևի հույս է — օգոստոսի շոգին։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Հին մտերիմները երևի նրա համար են նաև հարկավոր, որ մեզ վերադարձնում են անցյալի մեր պարզ վիճակներին, երբ մենք դեռ անուն չունեինք, տարբերություններ չունեինք, երբ նույնն էր մեր վիշտն էլ, ուրախությունն էլ։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Հորս ֆիննական գրասեղանը, որի վրա դեռ նա որևէ նամակ անգամ չի գրել, մեր ընտանիքում ավելի է խնամքի ու ուշադրության արժանանում, քան ես․․․։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Գրականությունը, այո, հրեղեն խոսք է, իսկ ինչ ենք մենք հասցնում երեխաներին այդ հրեղեն խոսքից, մի սիգարետի ծուխ, մի լուցկու կրակ...
«Հրեղեն խոսքը» կտոր-կտոր ենք անում, մասնատում, տեսակավորում, որ հեշտ լինի վերլուծելը։ Բանաստեղծության հեղեղը ճգնում ենք խցկել ջրմուղի խողովակների մեջ և բաց թոցնել կաթիլ-կաթիլ։ Գիրք կարդալը ծով մտնելու նման է, պիտի գլուխդ պտտվի ծովի անսահմանությունից, պիտի հանկարծ քո մեջ շոշափես հավերժության ներկայությունը, պիտի հանձնվես տարերքին։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը

“Զգույշ, աննկատ՝ մենք պիտի օգնենք պատանուն, որ նա զգա բուն գրականությունը, ոչ թե սերտի գրողի կենսագրությունը, ոչ թե շարադրությունն արտագրի զանազան դասագրքերից, այլ կարողանա իր սեփական աչքերով հայտնաբերել գրողին, հասկանալ նրա գիրքը։ Գրականությունը բոլորին է պետք և ոչ թե միայն նրան, ով բանասեր է դառնալու, բոլորին և ոչ թե միայն նրան, որը որևէ բուհ է ընդունվելու կամ, կներեք, խցկվելու։”
― Vardges Petrosyan, Վերջին Ուսուցիչը