Three O'Clock in the Morning Quotes

“The sea was calm, with very slight ripples on which the sunlight produced a constantly changing glitter that, for some inexplicable reason, made me think of eternity.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“It got late, very early.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“پدرم گفت : (( کافی است، حالا در تعطیلات هستیم.
بعضی مواقع فکر می کنی وجودت اجتناب ناپذیر است، یعنی
جهان بدون تو از هم خواهد پاشیددو یا اینکه پیش نخواهد رفت. بعد اتفاقی مانند این پیش خواهد آمد که متوجه می شوی: ۱) اجتناب ناپذیری ۲( اجتناب ناپذیر بودن چندان هم بد نیست.))”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“بی قصد گفتم: (( بعضی اوقات از خودم می پرسم، واقعا آزاد بودن چه معنی ای دارد.))

- من فکر می کنم که آزادی نمی تواند جز کمی بی گدار زدن به آب باشد . آزادی تعادلی متزلزل است، کمی خارج از حد و‌ مرز بودن.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“راه های شکوفایی نبوغ بی نهایت اند.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“گاهی مواقع باید حرف زد و هیچ چیزی را نباید ناگفته گذاشت؛ گاهی مواقع درست برعکس، باید سکوت کرد، چون در محیط چیزهای ملموس و گرانبهایی وجود دارند که حرفت می تواند به یک چشم برهم زدن نابودشان کند. دو اصل بسیار ساده اند؛ بخش مشکلش در تصمیم گیری است؛ کدام وقت یکی و کدام وقت آن دیگری را به کار ببری.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“بیشتر مواقع حساب نمی کنیم کاری که برای بار نخست انجام می دهیم، نقطه ی پایان است و نه نقطه ی آغازش؛ در نیکی، و به ویژه در بدی. اگر اشتباه باشد، راه برگشتی در کار نیست.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“بی قصد گفتم:(( بعضی اوقات از خودم می پرسم، واقعا آزاد بودن چه معنی ای دارد.))
- من فکر می کنم که آزادی نمی تواند جز کمی بی گدار به آب زدن باشد. آزادی تعادلی متزلزل است، کمی خارج از حد و مرز بودن.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“پدرم تک نوازی کرد. نمی خواهم این جریان را حتی برای خودم هم بازگو کنم، ولی با غرور به چنین پدری افتخار می کردم، دلم می خواست به اطرافیانم بگویم که آن مرد بلندقد،لاغر و آراسته که پشت پیانو نشسته و قیافه اش کمتر از پنجاه سال می زند، پدر من است.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“اغتشاشاتی در سر و جان آدمی هستند که کسی هرگز به آن پی نمی برد. و توضیح دادنش هم بیشتر سبب منقلب شدن آدم می شود.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“می بایست در جوانی می مردم. نه جسما: به عنوان یک ریاضیدان می بایست می مردم. به محض اینکه حس می کردم توانم به اتمام رسیده، باید کارم را عوض می کردم. هر چقدر ماهر باشی- که من به اندازه ی کافی بودم- زمانی فرا می رسد که حس می کنی در برابر بالاتر از خود در یک حد متوسط قرار داری و بیشتر هم در برابر یک نابغه. آدم باید بتواند آن لحظه توقف کند، یعنی درست روی مرز توانش، ولی هرگز این اتفاق نمی افتد.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“می دانی، راه های شکوفایی نبوغ بی نهایت اند، تصورات فی البداهه بخش پایه ای اکتشافات علمی اند؛ حتی در کشف های ریاضی. و باید بگویم غیر ممکن است که این تصورات حاصل گنجینه ی پشتکار نباشند؛ نتیجه ی روشنی نخواهد داد.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“بعضی مواقع فکر می کنی وجودت اجتناب ناپذیر است، یعنی جهان بدون بودن تو از هم خواهد پاشید و یا اینکه پیش نخواهد رفت. بعد اتفاقی مانند این پیش خواهد آمد که متوجه می شوی:1( اجتناب ناپذیر هستی؛2( که اجتناب ناپذیر بودن چندان هم بد نیست.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“Bisogna dilapidare la gioia, e' l'unico modo per non sprecarla. Tanto dopo sparisce lo stesso.”
― Gianrico Carofiglio, Le tre del mattino

“Ci sono occasioni in cui occorre parlare e non bisogna dare nulla per scontato. Poi ci sono occasioni in cui, invece, devi rimanere in silenzio perché nell'aria c'è qualcosa d'impalpabile e prezioso, e le tue parole potrebbero disperderlo in un istante.
Sono due concetti semplici. La parte difficile è decidere quando applicare una regola e quando l'altra.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“I was starting to grasp the mysteries of the city in which we had been moving for many hours now. It was as if I sensed its hidden spaces, its secret lives, the windows where people’s silhouettes passed for a moment and disappeared forever. I glimpsed, in the broken lines of those streets, the hidden code of my present life and above all my future one.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“I didn’t know what to say in reply, so I simply nodded, which always works because the meaning is put into it by the person you are talking to.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“You could sense the end of the night, like an omen. After it, as happened every morning, nothing would be the same.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“The nice thing about jazz is its imperfection….Imcompleteness distinguishes jazz from any other type of music. In classical music, for example, the score contains all the notes to be played. The performer reads it and plays the written notes, nothing less but also nothing more. His performance is all about the many different ways he can interpret those notes, but the notes are always the same. In jazz, the score in just the starting point.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“When he finished, summing up the meaning of what he had played in two conclusive, melancholy scales, there was a burst of friendly applause. And I also applauded and kept doing so until I was sure he had seen me, because I was starting to realize that there are such things as misunderstandings and I didn’t want there to be any at that moment.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“All'inizio fui colto dall'euforia [...] Poi l'euforia svanì e lasciò il posto allo sgomento. La pillola, il suo rituale e quello che c'era intorno erano stati, in quegli anni, alibi perfetti per evitare ogni responsabilità e sentirmi anche in credito con la vita. Adesso, di punto in bianco, gli alibi non c'erano più [...] D'un tratto mi ritrovavo in mare aperto, e non ero pronto”
― Gianrico Carofiglio, Le tre del mattino

“Ci sono occasioni in cui occorre parlare e non bisogna dare nulla per scontato. Poi ci sono occasioni in cui, invece, devi rimanere in silenzio perché nell'aria c'è qualcosa d'impalpabile e prezioso, e le tue parole potrebbero disperderlo in un istante. Sono due concetti semplici. La parte difficile è capire quando applicare una regola e quando l'altra.”
― Gianrico Carofiglio, Le tre del mattino

“-Disse che mi avrebbe preso nove. In teoria la soluzione in un tempo così breve avrebbe meritato il massimo, aggiunse, però se mi avesse messo dieci avrebbe dato per implicito che non c'era nulla da migliorare e avrebbe contribuito a farmi sprecare il mio talento.”
― Gianrico Carofiglio, Le tre del mattino