Niteliksiz Adam I Quotes

“Peki düşünen bilinç yalnız başına, insanın içinden örtünmesi için bir bez vermek gelen, çıplak bir hayalet gibi üryan bir sözcük olarak kaldığında- o zaman ne olur? İnsan, şairleri ve yazarları okuyabilir, filozofları inceleyebilir,
resim satın alabilir ve geceler boyu sohbetlere dalabilir: Ama bütün bunlardan kazandığı, düşünen bilinç midir? Diyelim ki kazandı: Ama sahip midir artık ona?
Çünkü bu bilinç, ortaya çıktığı rastlantısal biçime öylesine sıkı bağlıdır ki! Onu
kendine mal etmek isteyen insanın içinden geçip gider ve geride yalnızca bir parça sarsıntı bırakır. Ne yaparız bütün bu bilinçle? Bu bilinç, kitlelerce kağıdın, taşın ve perdenin üstünde, neredeyse astronomik ölçülerde olmak üzere, hep yeniden üretilir, yine sürekli biçimde ve sinirli enerjinin dev boyutlarda harcanmasıyla benimsenir ve tadına varılır: Fakat sonra ne olur? Aldatıcı bir görüntü gibi yitip gider mi? Zerreciklere mi ayrılır? Yeryüzündeki nesli ayakta tutma yasasından paçasını kurtarır mı? İçimizde yere çöken ve ağır ağır hareketsiz kalan toz parçacıkları ile harcanan çaba arasında hiçbir orantı yoktur. Nereye gider bu bilinç, nerededir, nedir? İnsan hakkında biraz daha bir şeyler bilseydi, belki de bu düsünen bilinç sözcüğünün çevresine derin bir sessizlik
çökerdi?!”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“Günde yalnızca bir saat, yani bilinçli yaşamın onikide biri, yalnızca bu kadarı antrenmanlı bir bedeni her türlü serüvene atılmaya hazır bir panter konumunda tutmaya yeterdi; ama bu bir saat anlamsız bir beklenti için harcanıyordu, çünkü böyle bir hazırlığa layık serüvenler hiçbir zaman gelmiyordu. Aynı durum, insanın kendini inanılmaz bir biçimde hazırladığı aşk için de tümüyle geçerliydi, ve sonunda Ulrich, bilim alanında da önünde bir hedef görmeksizin birbiri ardına dağlara tırmanmış bir adama benzediğini de keşfetti. Gerek düşünme gerekse hissetme bağlamında yeni bir başlangıcın kırıntılarına sahipti, fakat Yeni’nin ilk başta onca güçlü olan görünümü sayıları gittikçe çoğalan ayrıntıların içinde yitip gitmişti, ve eğer Ulrich, bir zamanlar yaşamın kaynağından içtiğine inanıyorduysa bile, şu anda bütün beklentilerini sonuna kadar içip bitirmiş bulunuyordu.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“Aslında aptallığın kendine uyduramayacağı hiçbir önemli düşünce yoktur, aptallık her yanıyla devingendir ve sırtına hakikatin bütün giysilerini geçirebilir.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“İnsanın yaptığı her şeyde masum olduğu ikinci bir vatanı vardır.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“Neden" diye düşündü ansızın Ulrich "ben bir hacı olmadım?" Duyularının önünde çok temiz hava gibi insanı ısıran tazelikte, arı ve
koşulsuz bir yaşam biçimi uzanmaktaydı; yaşama evet demek istemeyen, en azından ermişlerin hayır’ını söyleyebilmeliydi: Oysa bunu ciddiyetle düşünebilmek kesinlikle olanaksızdı.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“Ulrich'i mazur göstermek için belki de yaşamın belli yıllarda çok çabuk uçup
gittiği ileri sürülebilirdi. Ancak insanın son isteğini, bu istekten geriye bir şeyler bırakmaksızın, yaşamaya başlamak zorunda olduğu gün hep çok ilerdedir ve bunun daha fazla ertelenmesi de olanaksızdır.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I

“Çünkü sonuçta nesne, yalnızca sınırlarıyla ve böylece de çevresine karşı belli ölçüde düşmanca bir eylemle varlık kazanabilir; papasız bir Luther’in, kâfirler olmadan da bir papanın varlığı düşünülemezdi, bu nedenle insanın hemcinsine en yoğun biçimde yaslanmasının temelinde aslında onu yadsımasının yattığı, pek yabana atılabilecek bir olasılık değildir.”
― Robert Musil, Niteliksiz Adam I