The Teleportation Accident Quotes

“You couldn’t truly love anything if you didn’t hate at least something. Indeed, perhaps you couldn’t truly love anything if you didn’t hate almost everything.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“He realised at once that a mistake had been made: he had been sent the wrong hangover. Somewhere in northern Rhodesia there was a bull elephant who had got drunk on fermented marula fruit, rampaged through a nearby village, and fallen asleep in a ditch, and was now pleasantly surprised to find itself greeting the day with only the mild headache that follows a couple of bottles of good red wine… Perhaps if he got in touch with the relevant authorities he could get this unfortunate little mix-up corrected, but he would have to do so without moving his head or opening his eyes. Otherwise he would die from the pain.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“What does it do?" said Loeser.
"You feel as if you're being sucked down this fathomless, gloomy tunnel. Or to put it another way, it's as if all the different weights and cares of the world have been lifted from your shoulders to he replaced by a single, much larger sort of consolidated weight. Your limbs stop working and you can't really talk. If you take enough then it can last for hours and hours, but it seems like even longer because time slows down." Hildkraut smiled wistfully. "It's fantastic." At their feet, somebody groaned softly as if in enthusiastic assent. "And it makes Wagner sound really good.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“...a portrait of a muscular grey-haired man with a grim, almost demented gaze and the sort of moustache that could beat you in an arm-wrestling contest.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“...a tall, gaunt man with small narrow eyes set deep in his skull like two old sisters trying to spy out of the windows of their house without being noticed themselves.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“accidents, like women, allude”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Loeser's favourite book in Blimk's shop, where he spent most of his afternoons, was still Dames! And how to Lay them. He referred to it constantly, like a psalter, with an inexhaustible excitement at the notion that it was possible to seduce a woman just by following a rigorous system of instructions. The problem was, there wasn't much in it that he felt he could put to practical use. 'Want to impress a dame with morning after the night before? Run to the kitchen while she's still snoozing fit to bust, and come back with what I like to call the Egg Majestique. That's one of every type of egg on a tray: a soft-boiled egg, a hard-boiled egg, an egg over easy, an egg sunny side up, a poached egg, a devilled egg, a pickled egg, a coddled egg, a scrambled egg, a one-egg omelette, and a shot of egg nog for the hangover. No dame will be able to believe you know so many ways to cook eggs. Egg protein is good for the manly function, and after you've pulled off the Egg Majestique, you'll probably need it, if you know what I mean.' This sounded pretty authoritative to Loeser but he just wasn't quite sure.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“So intense was his sexual frustration that it had begun to feel like a life-threatening illness: testicular gout, libidinal gangrene.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“If I want to feel as if I'm being sucked down a fathomless gloomy tunnel for hours and hours then I have a complete set of Schopenhauer at home.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“The Nazis, he had written in his latest, "are wedded to a sort of aesthetico-moral fallacy, which is that if a man has blond hair, blue eyes and strong features, then he will also be brave, loyal, intelligent and so on. They truly believe that goodness has some causal relationship with beauty. Which is idiotic, yes, but no more idiotic than you are, Egon. When you see a girl like Adele Hitler with an innocent, pretty face, can you honestly tell me you don't assume she must be an angelic person? Even though it makes about as much sense as astrology.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“You couldn’t truly love anything if you didn’t hate at least something.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“You know she'll probably be at the party tonight? Which is why I'm absolutely not going if we don't get some coke.'
'Egon, why is it that every single time you're obliged to be in the same room with one of your ex-girlfriends you have to make it into a huge emergency? It's incredibly boring.'
'Come on. You know how it is. You catch sight of an old flame and get this breathless
animal prickle like a fox in a room with a hound. And then all night you have to seem carefree and successful and elated, which is a pretence that for some reason you feel no choice but to maintain even though you know they're better qualified than anyone else
in the world to detect immediately that you're really the same hapless cunt as ever.'
'That's adolescent. The fact that you are so neurotic about your past lovers makes it both fortunate and predictable that you have so few of them. It's one of those elegant self-regulating systems that one so often finds in nature.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“...he decided to go back to sleep, wondering if it was possible to set his alarm clock to wake him up when everyone he knew was dead.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“It was one of those country parties where it felt as if no matter where you went you were always being watched by either a live horse or a dead stag, until you found yourself lingering by the washbasin after a piss just to escape this weirdly oppressive ungulate panopticon.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Loeser keek naar binnen. De man die had gesproken stond bij de experimenteertafel en zeepte de kranen met een doekje in. Loeser zag hem en profil, maar hij hàd helemaal geen profiel, dat wil zeggen, zijn gezicht was een plat vlak - zijn kin en voorhoofd waren zo verticaal als een muur en zijn neus was plat tegen zijn schedel gedrukt, hij had geen lippen en zijn ogen zaten zo ver naar voren dat ze schuins tegen elkaar hadden kunnen knipogen. Die configuratie zag er zo onnatuurlijk uit dat hij alleen gen gevolg van een gruwelijk ongeval bij de geboorte kon zijn, iets met een stalen tafel of een betonnen vloer. Hij droeg een ruime grijze overall en had sliertig zwart haar dat eruitzag alsof het een paar dagen kruislings over het doucheputje had gelegen voordat het uit zijn schedel was gegroeid.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Ze kleedden zich uit zonder naar elkaar te kijken, en daarna ging Phoebe op haar bed liggen en klom Scramsfield boven op haar. Wat er daarna volgde duurde niet meer dan anderhalve minuut, en na afloop besefte hij teleurgesteld dat de daad geen greintje had bijgedragen aan zijn detailkennis van de structuur en mechanica van de menselijke vagina, al had hij die dan ook nog zo vlijtig verkend met het gevoeligste deel van zijn eigen lichaam - nergens aan het lichaam van een man had je een oppervlak dat precies op die manier zacht was, bedacht hij, behalve misschien het nog niet herstelde tandvlees nadat de tandarts een kies had getrokken - maar desondanks vond hij het zo fantastisch dat hij zich afvroeg: als je dit gewoon hier in Boston kon doen wanneer je maar wilde, gratis, waarom zou je dan in vredesnaam naar Parijs gaan?”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“...; hij had kunnen volstaan met de mededeling dat hij actief was in de medisch-cosmetische bevoorradingsbranche. Wat correct zou zijn geweest. Volgens de Armeen werd de helft van de voorhuiden vermalen tot een huidcrème en werd de andere helft gebruikt als transplantatiemateriaal voor de genezing van brandwonden, zweren en open benen. De reden dat oude vrouwen en privéklinieken bereid waren duizenden francs te betalen voor een ons peniscarpaccio was dat de cellen van een pasgeboren baby kennelijk nog zo onbestemd warden dat ze vlekkeloos versmolten met ieder voorhoofd en elke dij.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Alleen bleek bij nadere inspectie van zijn keuken dat hij gisteravond alles wat nog in huis was had opgegeten toen hij thuis was gekomen van het feest. Uit een korte forensische reconstructie van enkele minuten bleek zelfs dat hij vermoedelijk had geprobeerd zelf jamdonuts te maken van weinig meer dan rauwe kool en agostura. En aangezien er geen spoor was van het resultaat, was reden om aan te nemen dat dat ook was gelukt.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Loeser herinnerde zich nog goed wanneer hij voor het eerst van de nieuwe drug ketamine had gehoord.
...
'Het voelt alsof je een peilloos diepe, donkere tunnel in wordt gezogen. Of, anders gezegd, alsof alle lasten en zorgen van het leven van je schouders zijn getild en zijn vervangen door één enkele, veel zwaardere en massievere last. Je armen en benen doen het niet meer en je kunt niet meer goed praten. Als je genoeg inneemt kan het uren duren, maar het lijkt nog langer omdat de tijd vertraagt.' Hildkraut glimlachte droefgeestig. 'Het is geweldig.' Aan hun voeten kreunde iemand zachtjes als om zijn woorden kracht bij te zetten. 'En Wagner klinkt opeens fantastisch.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Hoe het ook zij, dat was dus Lavicini's ongeluk met de teleportatiemachine. Loesers teleportatieongeluk was op geen stukken na zo ernstig. Er vielen geen doden. Het Allianztheater werd niet verwoest. Alleen Klugweils beide armen raakten uit de kom.
Dat werd overigens pas later vastgesteld. Het enige wat Loeser en Blumstein zagen nadat ze waren toegesneld, was dat Klugweil half uit zijn riemen hing met zijn armen en benen in rare hoeken, lijkbleek en met uitpuilende ogen. Het schouwspel deed Loeser onweerstaanbaar denken aan een stel bovenmaatse, bleke mannelijke geslachtsdelen die op pijnlijke wijze klem zaten in een sportbroekje.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“bisontine”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“A few days later, just before one o’clock, on one of those cruel April mornings that are spread out across the sky like a Norb etherised upon a hotel chaise longue, Scramsfield sat outside the café on the Rue de l’Odéon writing a letter to his parents.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident

“Loeser found it hard to believe that God was forever slapping the face of the universe like a policeman trying to stop a drunk from falling asleep.”
― Ned Beauman, The Teleportation Accident