Zohreh Hanifeh’s Reviews > تا دست به قلم می برم سراغ تو را می گیرند کلمات > Status Update

تنهایی
نامِ دیگر پاییز است،
هر چه عمیق تر
برگ ریزانِ خاطره هات بیش تر

پاییز
زنی سا زیبا،
با موهای بلند و روبان های رنگی
و مردی ست تنها،
عابرِ همیشه ی خیابانی که
زن از آن گذشته، رفته باشد

غم انگیز است پاییز
و غم انگیزتر،
وقتی تو باشی و
من برگ ها را با خیالت
تنها قدم بزنم

با "یکی بود یکی نبود" شروع می شود این قصه
با یکی ماند یکی نماند، تمام.
یکی، من بودم یا تو؛ مهم نیست
مهم
قصه ای ست که تمام می شود!

چه قدر تنهاست
شاعری که عاشقانه هاش
دست به دست می روند
به دست تو اما،
نمی رسند!

دلم دیگر به زندگی گرم نیست.
مادر می وید:
باید کمی به خودت برسی!
اما چگونه،
وقتی از هر طرف می روم، به تو می رسم؟!

شب ها، پرنده هایش می روند
روزها، ستاره هایش
ببین، آسمان هم که باشی
باز تنهایی!

تو
در تمام زبان ها
ترجمه ی لبخندی،
هر کجای جهان که تو را بخوانند
گل از گلِشان می شکفد.

مهم نیست این در
به کدام پاشنه می چرخد،
مهم تویی
که نمی آیی، نه می روی!