Javad Azadi > Recent Status Updates

تا اینجای کار که بسیار روح‌نواز بوده این کتاب. کریستال یک جمله از بکت نقل میکنه که خیلی جالب بود برام: ((نه چیزی هست که بگویی، نه چیزی که با آن بگویی، نه چیزی که از آن بگویی، نه توانی برای گفتن، نه میلی به گفتن، اما باید گفت)).

این داستایفسکیِ لامصب، این داستایفسکی عجیب. علارغم هر خوبی و بدی این اثر که من بتونم درک کنم یا نکنم، شناخت این نویسنده از انسان‌ها، روان‌شون و شخصیت سازی هاش، هراس انگیزه به معنای واقعی کلمه! حتی توی این کتاب، که محوریت‌اش خط داستانیِ ساده و عامه پسندیه، ظرافت های خاصی از عمق بینش این نویسنده میشه دید به نظرم.