Iwan > Recent Status Updates

Ik ben ingestapt in de gruwelachtbaan van Hanya Yanagihara. Het karretje piept en kraakt nu en dan (het Nederlands is soms wat formeel) maar de rit verloopt toch soepeler dan ik had verwacht.

Mooi, in beschrijvingen van de wilde zee rond het Schotse eiland Shetland en de aantrekkingskracht tussen de hoofdpersoon en een mysterieuze vrouw die op een huis past dat hij uit een erfenis heeft gekregen.

Spanning in het verhaal wordt sterk opgebouwd. Ik lees niet vaak een thriller maar dit komt dicht in de buurt.

Eindelijk lees ik weer eens een roman van mijn favoriete vertaalster Paula Stevens. Ook is het een kennismaking met de Noorse auteur Lars Mytting. Het verhaal begint met de herinneringen die de hoofdpersoon van het boek aan zijn vroeg overleden moeder heeft. De eerste zin is intens en prachtig: 'Voor mij was mijn moeder een geur. Mijn moeder was warmte. Ze was een been waaraan ik me vastklampte.'

Het is lang geleden dat ik zo kon verdwijnen in een boek. Met een cocktail van melancholie en hartstocht beschrijft Shalev het weerzien van de twee geliefden. Hypnotiserend als Murakami in Kafka op het strand en De Winter in Kaplan.

De hoofdpersoon van het verhaal Iris, regelt een tweede ontmoeting met een in pijn gespecialiseerde arts, dezelfde man die haar 30 jaar geleden plotseling heeft verlaten. De beschrijving van hun ontmoeting is zelfs voor een semi-romantische ziel als ik ben betoverend.

Pijn boeit als een schrijnende schaafwond. Shalev heeft een compleet eigen stijl waaraan ik wel even moet wennen: in dialogen gebruikt ze geen aanhalingstekens, parafraseert ze en plakt ze zinnen aan elkaar.