ریچارد > Recent Status Updates

یاد مارسل پروست می افتم، توصیفات البته خیلی کوتاه ترند و این تصور به تشابه احتمالأ ناشی از این است که محدوده مطالعاتم خیلی کم است. در عین حال هنوز مطمئن نیستم کتاب در مورد چیست.

خیلی من رو یاد خداحافظ گری کوپر می ندازه

انگار موتور هشت سیلندر گذاشتی رو پیکان

دارم از فیدیبو گوش میدم، انقدر تا اینجاش خوشم اومده دلم می خواست پنج ستاره رو میشد الان داد

تا اینجای کتاب یک جمله ی جالب داشت کلا، که بعد از اون همه تعریف که مترجم از نویسنده و کتاب کرده بود جای توجه داره
بازجو به من گفت: ما نمی توانیم مثل دولت تزاری رفتار کنیم و مردم را برای جرمی که همین حالا مرتکب شده اند، مجازات کنیم شغل ما پیش بینی کردن است. آیا توقع داری منتظر بمانیم تا جرمی رخ دهد و بعدتر فقط فرد مجرم را مجازات کنیم؟ نه این اصلاً خوب نیست. ما باید جرم را در نطفه خفه کنیم چون این طوری مطمئن تر است

واقعا مشخص نیست حرف ازدهن کی در اومده، هیچ جمله ای به جمله ی قبلی ربطی نداره و همچنان کتاب جالبیه :)))

تا اینجاش که جالب بود.

این ژاپنی ها نویسنده خوب هم دارن یا همه شون مثل این و ایشیگورو و موراکامی چرت و پرت می نویسن؟

یک کتاب دیگر در مورد بگایی سگ، یارو رفته قمار کرده، آدم رو یاد اون توییت میندازن، من حاضرم شخصا برم همه دیوارها و زاویه ها و سنگ های صدا و سیما رو بالشت بچینم، انقدر بازیگرا مغزشون در اثر برخورد باهاش منفجر نشه.

ما یک گهی خوردیم از یکی از داستان های این فونتس خوشمون اومد، که حتی اسمش هم الان یادم نمیاد، تا حالا چهار تا کتاب دیگه ازش خوندم یکی از اون یکی بی خودی تر

قبل از بورخس ومارکز ایشون شروع به کار کرده. داستان هاش پیچدگی بورخس رو نداره و همین خوندنش رو راحت تر می کنه، صرفا برام خیلی جالبه اگر به جای بورخس اول از ایشون خونده بودم اون وقت نظرم در مورد بورخس چی بود؟ البته متاسفانه دیگه جوانی هجده ساله هم نیستم و وقتی بورخس می خونم به جای تحت تاثیر قرار گرفتن مرتب با خودم می گم حوصله داریا

دارم پادکست آقای سیدی رو گوش می دم که به نظرم خیلی عالیه
امیدوارم یک وقتی بشینم و خودم هم بخونمش :) متاسفانه جملات رو خیلی سریع توضیح می دن و فرصت درگیر شدن با متن در حین خوندن ایشون فراهم نمیشه. اما در عین حال انقدر جزییات داره که اگر ایشون توضیح ندن عمرا متوجه نمی شدم اشارات به چه چیزهاییه

مثل همیشه آقای استاین بک در حال تعریف کردن زندگی کسانیه که دونستن درباره شون اهمیتی نداره، کاش لاطائلاتی که من می نویسم انقدر پر طرفدار بود و با استقبال متقدان مواجه می شد

چیز زیادی از عمرم باقی نمونده و اینکه خوندن یک فصل از کتاب «خب که چی؟» به این بزرگی ایجاد کنه خیلی جای تعجبه. در تعریف از کتاب خیلی اغراق شده و ممکنه برای خود اهالی شوروی جالب باشه. خود نویسنده هم ضعیفه، اگر در حال توصیف اتفاق به این بزرگی نبود احتمالا هیچی ازش در نمی اومد.

داستان اول که متوسط رو به سریال ترکی بود

It started nicely, and I wouldn't say very fast, but it did turn into something redundant. What is the point of so much description when there is nothing in the story about human essence? Who is fighting for what?