Hex > Recent Status Updates

Muszę tę książkę jeszcze raz apdejtnąć, bo po prostu nie wierzę. Nie wiem, co może to opisać lepiej niż łańcuch XDDDDDD. To jestem teraz ja.

Jest trochę lepiej jak akcja ruszyła do przodu, ale dalej mi czegoś w tym wszystkim brakuje.

Przeraża mnie fakt, że tym wszystkim kobietom w życiu Harry'ego nie zapala się lampka, że to faktycznie *jest* alkoholik, że trzeba brać na to poprawkę. Wątki obyczajowe mnie już trochę nudzą, jest połowa książki, a o wątku kryminalnym nie jestem w stanie powiedzieć prawie nic. Oprócz tego, że gdzieś powinien być.

Dotarłam tam, gdzie ostatnio skończyłam. Gdybym zaczęła przygodę z Harrym Hole od pierwszej części to pewnie dalej bym nie zaszła. Historia na razie mnie trochę nudzi, a Australia nie interesuje ani trochę. Podobnie miałam z czytaniem "Karaluchów".

Podejście numer trzy...

Goal for the weekend - finish this book. There were some parts that dragged a little, but overall I enjoy it for its ornate and poetic language.

Not sure I'm enjoying the turn this book took, but maybe some things have to happen so the world stays on the right path. Oh, Marya. You silly girl.

I've done some removing in my book shelves, bc let's be real, there are some books I was dying to read in 2016 and now it's 2021 and this very need is completely gone.

I DIDN'T EXPECT THIS TO HAPPEN, OH MY GOD

Too many things are happening and when I have some time finally, I'd rather sleep...

The reading just flows, I enjoy the way Valente writes descriptions and the characters are very interesting so far. We will see how it goes further with the story, but this modern approach of old Russian fairy tale is very refreshing.

Ja, lat 17, pierwszy raz na Wolinie: WOOOO SŁOWIANIE DAJCIE MI SŁOWIAN
Ja, lat 27, czytająca w końcu to opracowanie: Co za bezsens.

Wygląda to tak, że ktoś panu Zielinie kazał napisać rozprawkę na 100 stron na temat wierzeń, ale zapomniał napisać, że to chodzi o Słowian.

Czasami mam wrażenie, że postacie są karykaturami samych siebie, bo normalni ludzie tak się nie zachowują.

Momentami jest żenujące, ale ogólnie spodziewałam się, że będzie gorzej. A tak, faktycznie mam do czynienia z książką, nad którą myśleć za wiele nie muszę, ale też mnie poziomem żartu nie morduje.

Nie jest źle, nie jest też dobrze. Niezaprzeczalną zaletą tej książki jest to, że się ją szybko czyta. Niezaprzeczalną wadą jest natomiast dość cringowy humor i rhhhhomans, który wciska się czytelnikowi tak, że aż mam ciary żenady.

Nie wierzę, że przeczytałam właśnie scenę ze środkiem na przeczyszczenie. Identyczną do wszystkich innych scen ze środkiem na przeczyszczenie. Jesus. Beka straszna.

Tak, to była ironia.

Szczygła się lubi albo się nie lubi. A ja lubię i czytanie jego przewodnika sprawia mi ogromną przyjemność.

Akcja doczytywania książek pozostawionych mi w spadku w czasie studiów trwa w najlepsze. Liczę na to, że czytanie jej zajmie mi krócej niż czytanie "Zamieci"...

Jeszcze tylko 50 stron...

Absolutnie ciężko.

Trudno wrócić do tej książki po przerwie...

Jeśli podejmę się czytania tej historii w nowym tłumaczeniu, to najpewniej tylko i wyłącznie dla rozmów z Bibliotekarzem odnośnie Sumerów.

Bardzo niechlujna jest redakcja tej książki. Nie mówiąc już o tłumaczeniu, które po prostu mnie gryzie. Ten rap, przełożony na polski, to po prostu cringe.

Nie wiem czy ta książka jest biorącą się bardzo na poważnie parodią czy nie. Nie umiem nic stwierdzić na jej temat. Mam wrażenie, że byłaby dużo ciekawsza, gdyby była komiksem.

Właśnie zdałam sobie sprawę, że wydano tę książkę w Polsce na nowo pod tytułem "Śnieżyca". Jestem ciekawa jak z tłumaczeniem, bo wersja, którą czytam ma pewne (moim zdaniem) niefortunne rozwiązania. I czasami aż boli.

Notki:
[1] 'Lekki przechył pośladków' do zmiany kierunku jazdy. Ciekawe czy tak samo jest w oryginale.

Boleśnie przekonuję się, że ja i cyberpunk to trudne połączenie. Już Neuromancer Gibsona stanowił dla mnie czytelnicze wyzwanie, a Zamieć nie dość, że skonstruowana jest z długich zdań (i ciekawego słowotwórstwa), to jeszcze wymaga faktycznej uwagi, której po całym dniu wykładów i uczelni mam w ilościach homeopatycznych.

Jestem tym nagłówkiem "Nie śpię, bo trzymam kredens" tylko w moim wypadku to "Nie robię kursu, bo czytam książkę"

Fascynująco obrzydliwa i wciąga jak jasny pierun.