Status Updates From Age of Iron

Coetzee enteresan bir yazar! Irkçılık gibi ezber konuyu nasıl berbat yazarım da okunmaz kılarım diye oturup Demir Çağı'nı yazmış gibi bir hali var!
Pes ettim. Keşke ilk sayfalarda pas geçseydim. Bunu yapamazdım çünkü ilk sayfaların okuması keyif vericiydi. Sonra düştü; birden değil ama yavaş yavaş!
Sonunu merak etmediğim kadar berbat buldum romanı.
Bolca yıldızlandırılmış yorumları merak ettim. Romanın okurlarda yar

Kader her birimize en doğru hastalığı verir. Benimkisi beni içeriden kemiren bir hastalık.

Bayan Curren arabayla çıktığında bahçede kartondan kulübede yaşayan pislik içindeki adam Vercueil'i yanına mutlaka alıyor. Arabada içini dökmek için. Yine böyle arabada oturmuş Vercueil'e (aslında duvara) konuşurken enteresan bir şey söylüyor:
"İnsan kendi bedeninden bir çocuk doğurursa hayatını o çocuğa veriyor.
Özellikle de ilk çocuğa, ilk doğana. Hayatın artık sende değil, artık senin değil, senin hayatın çocukta.

Bayan Curren kanser hastası ve zaman zaman karamsarlığa kapılıyor, bu gibi durumlarda sakinliğini korumak için bir ritüel yapıyorum diyor ama farkında olmadan meditasyon yapıyor. Olumlu olumsuz düşünceleri kovmak kısmi meditasyondur.( Zihni tamamen sessize aldığınızda ise meditasyondasınızdır. Meditatifsiniz.)
Bayan Curren sakinleşmek için bakın ne yapıyor:

"Kendime şöyle diyorum; burada, dünyanın bu tarafında saat

Yaşlı bir insan sevgi dilenmeye başlarsa her şey iğrençleşir. Tıpkı bir anne ya da babanın çocuğun yatağına girmeye çalışması gibi: anormal.

Afrika romanları okumayı sürdürüyorum.  Demir Çağı aynı zamanda Coetzee ile tanışma romanım. Otuz yedi sayfa okudum ama ilk sayfadan 'nefis bir roman'ın kokusunu aldım. Gevezeliği bırakıp işimize bakalım. Romanın açılış cümlesi:
"Garajın yanından aşağı uzanan bir çıkmaz sokak var, hatırlarsın herhalde, ara sıra arkadaşlarınla oynardınız orada."
Arka kapaktan profesör olduğunu öğrendiğim yaşlı bir kadın Amerika'daki