Status Updates From The Divan

پرسیدم از طبیبی، احوال دوست گفتا

«فی بُعدها عذابٌ، فی قُربها السلامه»

گفتم «ملامت آید، گر گِرد دوست گردم»

و اللهِ ما رَأینا، حُباً بِلا ملامه

مست است یار و یادِ حریفان نمی‌کُنَد

ذکرش به خیر‌، ساقیِ مِسْکین‌نوازِ من

حافظ

مگر دیوانه خواهم شد در این سودا که شب تا روز

سخن با ماه می‌گویم، پَری در خواب می‌بینم

می‌سوزم از فِراقت روی از جَفا بگردان

هجران بلایِ ما شد، یا رب بلا بگردان

ناصِح به طَعن گفت که رو ترکِ عشق کن

محتاجِ جنگ نیست برادر، نمی‌کنم

مرا امیدِ وصالِ تو زنده می‌دارد
و گر نه هر دَمم از هجرِ توست بیمِ هلاک

حافظ

بیا که فُرقَتِ تو چشمِ من چُنان در بست

که فتحِ بابِ وصالت مگر گشاید باز

آن یار کز او خانهٔ ما جایِ پَری بود
سر تا قدمش چون پَری از عیب بَری بود

بباختم دلِ دیوانه و ندانستم

که آدمی‌بچه‌ای، شیوه‌ی پری داند

به دُرد و صاف تو را حکم نیست، خوش در کش
که هر چه ساقی ما کرد عین الطاف است

در راهِ عشق مرحلهٔ قُرب و بُعد نیست

می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت

سِرِشک من که ز طوفان نوح دست بَرَد

ز لوح سینه نیارَست نقشِ مهرِ تو شُست

--
می‌فرمایند اشکای من که حتی از طوفان نوح هم بیشترن، نتونستن علاقه‌ای که به تو دارم رو از دلم بشورن.

گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب💔

خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز

کآغوشِ که شد منزل آسایش و خوابت؟

صبا به لُطف بگو آن غزالِ رَعنا را

که سَر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را
....


غرورِ حُسنت اجازَت مَگَر نداد اِی گُل

که پُرسِشی نکُنی عَندَلیب شیدا را؟

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق، ثبت است در جریده عالم دوام ما❤️

کتابهای مقدس رو نمیتونم باور کنم که خدا نوشته و این کتابو نمیتونم باور کنم که خدا ننوشته!

خب وقتشه بهترین کتابی که تمدن بشری در تاریخش نوشته رو بخونم.

حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده
ماتم‌زده را داعیه‌ی سور نمانده‌ست

شبی یدونه غزل بخونیم/گوش بدیم

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

شب خوش..🕊️🌹

هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است
گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را
🌹🕊️

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذتِ شربِ مدام ما

غزل ۱۱

حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی
دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

شب عالی متعالی..🕊️🌹

حافظا می‌خور و رندی‌کن و خوش‌باش ولی
دام تزویر مکن چون دگران قرآن را

حدیث از مطرب و می گو و از دهر کمتر جو
که کس نگشودو نگشاید بحکمت این معما را

مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
کجا همی روی ای دل بدین شتاب کجا

مجو درستی عهد از جهان سست‌نهاد
که این عجوزه عروسِ هزارداماد است

در خم زلف تو آن خال سیه دانی چیست؟ / نقطه‌ی دوده که در حلقه‌ی جیم افتاده‌ست

هیچ‌کس نمی‌تونه به اندازه حافظ اون‌قدر خوش ذوق و شاعر باشه که خال صورت یار رو کنار زلفش ببینه و یاد نقطه در حلقه‌ی جیم بیفته. و مهم‌ترین آورده‌ی شعر و شعرخوانی، یادآوری همین متفاوت نگریستنه. «جور دیگر باید دید»

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

بخدا..🕊️🌹