Artavazd liked it

“Բաղերը լեցւել էին կանանց ձայներով։ Ամէն անգամ որ հրհռում էին՝ ճիւղերի վրայից դող էր անցնում ։ Իսկ ճիւղերը ծանրաբեռնված էին մեծ, հիւթեղ, արեւի բիւրեղէ արիւն ամբարած ողկոյզներով։
Խաղողը Հայաստանի երգն է։
Անուշ, փարթամ, հարբեցուցիչ։ Սարսռուն՝ աջիկների կրծքերի նման։ Հմայիչ՝ լուսնի լոյսի տակ փայլփլող բուի աչքերի նման։”
― Կոստան Զարյան, Նավը լեռան վրա

1 likes

No comments have been added yet.