“Wspólne rzyganie, jak mało co, robi z ludzi wiernych przyjaciół.”
― The Bell Jar
― The Bell Jar
“- Idź popatrzeć na róże. Pojmiesz, że twoja Róża jest jedyna na świecie. Przyjdziesz pożegnać się ze mną, a ja dam ci w prezencie pewien sekret.
Mały Książę poszedł popatrzeć ponownie na róże.
- Nie przypominacie w ogóle mojej Róży. Jeszcze nie stałyście się niczym. Nikt was nie oswoił i wy nikogo nie oswoiłyście. Mój Lis był taki jak wy. Był sobie zwykłym lisem, podobnym do stu tysięcy innych, ale zaprzyjaźniłem się z nim i teraz jest jedyny na świecie.
Róże mocno się zawstydziły.
- Jesteście piękne, lecz puste - dodał jeszcze. - Nie można dla was umrzeć. Oczywiście jakiś zwykły przechodzień mógłby pomyśleć, że moja Róża jest do was podobna. Ale jedynie ona jest ważniejsza od was wszystkich, ponieważ to ją podlewałem. To ją właśnie włożyłem pod klosz. Ją ochraniałem parawanem. To dla niej zabijałem gąsienice (prócz dwóch czy trzech hodowanych na motyle). To jej narzekań i przechwałek słuchałem, a czasami milczałem w jej towarzystwie. Bo to moja Róża.
I powrócił do Lisa.
- Żegnaj - powiedział.
- Żegnaj - powiedział Lis. - Oto mój sekret. Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.
- To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.
- To czas, jaki poświęciłeś twojej Róży, czyni ją tak ważną.
- To czas, jaki poświęciłem mojej Róży - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.
- Ludzie zapomnieli o tej prawdzie - rzekł Lis. - Ale ty tego nie rób. Już zawsze będziesz odpowiedzialny za to, co oswoiłeś. Jesteś odpowiedzialny za swoją Różę.
- Jestem odpowiedzialny za moją Różę - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.”
― The Little Prince
Mały Książę poszedł popatrzeć ponownie na róże.
- Nie przypominacie w ogóle mojej Róży. Jeszcze nie stałyście się niczym. Nikt was nie oswoił i wy nikogo nie oswoiłyście. Mój Lis był taki jak wy. Był sobie zwykłym lisem, podobnym do stu tysięcy innych, ale zaprzyjaźniłem się z nim i teraz jest jedyny na świecie.
Róże mocno się zawstydziły.
- Jesteście piękne, lecz puste - dodał jeszcze. - Nie można dla was umrzeć. Oczywiście jakiś zwykły przechodzień mógłby pomyśleć, że moja Róża jest do was podobna. Ale jedynie ona jest ważniejsza od was wszystkich, ponieważ to ją podlewałem. To ją właśnie włożyłem pod klosz. Ją ochraniałem parawanem. To dla niej zabijałem gąsienice (prócz dwóch czy trzech hodowanych na motyle). To jej narzekań i przechwałek słuchałem, a czasami milczałem w jej towarzystwie. Bo to moja Róża.
I powrócił do Lisa.
- Żegnaj - powiedział.
- Żegnaj - powiedział Lis. - Oto mój sekret. Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.
- To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.
- To czas, jaki poświęciłeś twojej Róży, czyni ją tak ważną.
- To czas, jaki poświęciłem mojej Róży - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.
- Ludzie zapomnieli o tej prawdzie - rzekł Lis. - Ale ty tego nie rób. Już zawsze będziesz odpowiedzialny za to, co oswoiłeś. Jesteś odpowiedzialny za swoją Różę.
- Jestem odpowiedzialny za moją Różę - powtórzył Mały Książę z zamiarem zapamiętania.”
― The Little Prince
“Spójrz [...] na sytuację Marcii, rzymianki z I wieku n.e., która po trzech latach od śmierci syna wciąż bardzo go opłakiwała. Seneka poradził jej, by zamiast lamentować, iż życie syna dobiegło końca, była wdzięczna, że miała go przy sobie przez ten czas, który był mu dany.”
― The Stoic Challenge: A Philosopher's Guide to Becoming Tougher, Calmer, and More Resilient
― The Stoic Challenge: A Philosopher's Guide to Becoming Tougher, Calmer, and More Resilient
“Chrześcijańskie wojska niemieckie szybko przeszły jednak do odwróconego blitzkriegu. To znaczy dostali wpierdol tak szybko, że ledwo zdążyli się zorientować, co się stało.”
― Średniowiecze bez trzymanki
― Średniowiecze bez trzymanki
“Ludzie, których kochamy, nie zostaną z nami na zawsze [...]. Dlatego stoicy radzą, żeby regularnie przypominać sobie, jakie to cudowne, że ludzie, których kochamy, są teraz częścią naszego życia. Mogło przecież wydarzyć się coś, co by was rozdzieliło, ale jak dotąd do tego nie doszło. Co za szczęście prawda?”
― The Stoic Challenge: A Philosopher's Guide to Becoming Tougher, Calmer, and More Resilient
― The Stoic Challenge: A Philosopher's Guide to Becoming Tougher, Calmer, and More Resilient
Goodreads Librarians Group
— 298535 members
— last activity 16 minutes ago
Goodreads Librarians are volunteers who help ensure the accuracy of information about books and authors in the Goodreads' catalog. The Goodreads Libra ...more
HUBSON2912’s 2024 Year in Books
Take a look at HUBSON2912’s Year in Books, including some fun facts about their reading.
Polls voted on by HUBSON2912
Lists liked by HUBSON2912














