“Karanlık sokaklarım var benim Alvina. Babamı bir sokak başında ölü bulduğum o küçük yaşlarımdan beri çıkamıyorum o karanlık sokaklardan. Sonu yok, çaresizce dolanıyorum. Bir kadın beni sevdi sanmıştım, o sokakları gördüğünde kaçıp gitti işte. Aynı sokaklarda senin de kaybolmandan korkuyorum.
Yine de bencilce, karanlığımda dolaşıp aydınlığım olmanı istiyorum...”
―
Nur Ötken,
Bir Yalnız Günebakan