“هنگامی که کسی می‌پرسد فلسفه به چه کار می‌آید، پاسخ باید ستیزه‌جویانه باشد، چرا که پرسش کنایه‌آمیز و نیش‌دار است. فلسفه نه به دولت خدمت می‌کند و نه به کلیسا، که هر دو دغدغه‌های دیگری دارند. فلسفه به خدمت هیچ قدرت مستقرّی در نمی‌آید. کار فلسفه "ناراحت‌کردن" است. فلسفه‌ای که هیچ‌کس را ناراحت نکند و با هیچ کس ضدیت نَوَرزد فلسفه نیست. کار فلسفه آزاردادن حماقت است، فلسفه حماقت را به چیزی شرم‌آور تبدیل می‌کند. فلسفه کاربردی ندارد جز افشا کردن پَستی‌های اندیشه در تمام اَشکالش. آیا جز فلسفه رشته‌ای هست که به نقد تمامی رازآمیزگری‌ها، هر خاستگاه و هدفی که داشته باشد، همت گمارد؟”