“«Ακόμη δεν λες να το καταλάβεις; Είναι αγάπη, Κρυσταλλία» της είπε, θυμίζοντάς της λόγια που της είχε πει η Μαρίνα κάποτε,σαν σε μια άλλη ζωή. «Μπορεί να μην είναι πάντα τέλεια, αλλά το σημαντικό είναι να τη βιώνεις. Η αγάπη είναι σαν το νερό. Μπορεί να σε ξεδιψάσει στις πιο απελπισμένες σου στιγμές.»
«Μπορεί, όμως, και να σε πνίξει» ψιθύρισε η Κρυσταλλία.
«Μπορεί» συμφώνησε ο Κωνσταντίνος και έφερε τα χέρια της στο στόμα του και τα φίλησε. «Αλλά είναι ένα ρίσκο που είμαι πρόθυμος να πάρω. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ άλλη μια μέρα μακριά σου. Δεν
μπορώ...»”