“تا چشمهایت با تو هستند به نظر عادی می آیند، اما همین که این چشمها ناگهان کور شوند، به میله ای داغ یا به سرپنجه هایی سرد، تو دیگر تنور خانه ای را هم که عمری در آن آتش افروخته ای نمی بینی. تازه درمی یابی که چه از دست داده ای، که چه عزیزی از تو گم شده است...”