“Նա ուշացած էր այս աշխարհ եկել։ Կամ ժամանակից շուտ էր եկել։ Այսինքն, մարդու այն տեսակն էր, ում խփում են ամեն կարգի ժամանակները. հերոսականը՝ ավելի եռանդով, ոչ հերոսականը՝ ճղճիմությամբ, պատերազմականը՝ դաժանությամբ, ետպատերազմյանը՝ անտարբերությամբ, և նրանց համար ժամանակների լավն ու վատը չափվում է ցավի մեղմությամբ — ցավի ուժգնությամբ։

«Ծանր լույս»”