“Τι εζήτει η Βενετία πέμτουσα τους στόλους τούτους εις το Αιγαίον. Ότι ζητεί ο σφαγεύς παρά του θύματος, τας σάρκας αυτού ίνα κορέση την πείνα του. Διατί αι ιδιωτικαί αυταί και κεκυρωμέναι με τα σήματα του Αγίου Μάρκου επιχειρήσεις; Διατί οι τοσούτοι εργολάβοι των κατακτήσεων, των ως διαδημοπρασίας εκτελουμένων; Η Βενετία προσηγόρευευν ευατήν πολιτείαν, και είχες υιούς τυράννους. Τοις έδιδε το χρίσμα της και τους έπεμπεν ινα κατακυριεύσωσι της γης. Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνήσια κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή ου τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας, τώρα δια του δόλου ... και δια της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι, οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγόμενους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς την βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των ...”