“Κάποιοι αρκούνταν να ακούνε μια φωνή στο ακουστικό. Έκλειναν τα μάτια κι έμοιαζαν να κοιμούνται, βγάζοντας πού και πού ένα γρύλισμα για να δείξουν ότι βρίσκονται ακόμα εκεί. Άλλοι φώναζαν, επαναλάμβαναν τις λέξεις: κάθε μονάδα έπρεπε να εξαργυρώνει την αξία της σε εγγύηση για ξανασμίξιμο, για παντοτινή αγάπη.”