“Ο ήλιος αδυνάτιζε. Ήταν το τέλος της μέρας στη Ρώμη, λουσμένη σε πορτοκαλί φως, ό,τι ο πατέρας μου ονόμαζε ώρα μαγική, οι τελευταίες φλόγες πριν από τη νύχτα, οι πιο μυστηριώδεις, οι πιο εύθραυστες, αυτές που ήταν δυσκολότερο επίσης να τυπωθούν στο φιλμ.”