“... և այդ տխուր հետաքննության հետևանքը եղավ այն, որ թաղը ծայրեծայր սգո շոր հագավ, սսկվեց։ Դադարեցին կենդանի զրույցները, ասեկոսները, աշխույժ անցուդարձը։ Վախը անտարբերության մարմին առավ ու դարձավ համընդհանուր տնօրեն։ Ամեն օջախ սպասում էր իր խամրելուն, ամեն մեռնող սպասում էր իր տխուր ժամին...”