“Το στομάχι του γύρισε σαν γάντι, και ξέρασε. Δεν ήταν δυσάρεστο. Μια ανακούφιση. Κάτι σαν αυτοκτονία. Αυτά τα πράγματα που έβγαιναν απ' το στόμα του, αφού τα 'χε καταχωνίασει, δεν του προκαλούσαν αηδία, όχι· του ήταν τελείως αδιάφορα, όπως άλλωστε και ο ίδιος του ο εαυτός.”