“توافق علی بر حکمیت، اعتقاد یاران وفادار او را که گمان می کردند برای آرمانی راستین می جنگند متزلزل ساخت و به شامیان نیز اطمینان داد که ادعاهای فریبنده ی معاویه در قرآن اساسی معتبر دارد. بدین ترتیب این توافق حتا پیش از آن که موجب شکاف مصیبت باری بین مردان علی شود، به لحاظ اخلاقی برای معاویه نوعی پیروزی به شمار می رفت. بر این اساس، تبلیغات شامیان می توانست بعدن صفین را به منزله ی پیروزی برای معاویه جشن گیرد، اگرچه از نظر نظامی چیزی نزدیک به شکست بود. معاویه و عمروعاص به یقین و نیز علی می دانستند که حکمیت سرانجامی جز شکست ندارد”