“Και άλλο ένα: ο Τόνυ ποτέ δεν θύμωνε, ποτέ δεν καβγάδιζε, σαν να θεωρούσε εντελώς ανώφελο να προσπαθεί κανείς να πείσει κάποιον άλλο για την άποψή του, σαν να πίστευε πως όλοι οι άνθρωποι ήταν ξεστρατισμένοι και πως ήταν υπερβολικά αλαζονικό ένας ξεστρατισμένος να υποδεικνύει σ' έναν άλλο ξεστρατισμένο τον τρόπο για να βρει το δρόμο του. Ένα δρόμο που όχι μόνο δεν τον γνώριζε κανείς αλλά και που πιθανότατα ούτε καν υπήρχε.”