“Σχεδόν δεν είχα φίλους και το μόνο που έκανα ήταν να γράφω και να κάνω μακρινούς περιπάτους που άρχιζαν στις επτά το απόγευμα, μόλις ξυπνούσα, στιγμή κατά την οποία το σώμα μου βίωνε κάτι παρόμοιο με τζετ λαγκ, μια αίσθηση πως ήμουν και δεν ήμουν, απόμακρος απ' οτιδήποτε βρισκόταν γύρω μου, απροσδιόριστα ευάλωτος.”