“انگلیسی ها، همیشه، یک خنجر تیزاب خورده در آستین دارند. به هنگام، با نهایت ظرافت، از پشت می زنند، و بعد، از روبه رو، خالصانه و ملایم لبخند می زنند؛ و چه لبخندی خدای من! آرام، شیرین، برادرانه، و دوستانه.”