“Ποιος θα μ' εκανε ν' ακουσω καποιου την ανθρωπινη φωνη
Που θα ομολογουσε οχι μιαν αμαρτια, αλλα μιαν ατιμια
Που θα διηγιοταν οχι μια βιαιη πραξη, αλλα μια δειλη!
Οχι, ολοι ειναι το Ιδανικο, να, τους ακουω και μου μιλουν.
Υπαρχει κανεις σ' αυτο τον κοσμο να μου ομολογησει
Πως εστω μια φορα ηταν κακος;
Ω πριγκιπες, αδελφια μου,

Βλακες, ειμαι μπουχτισμενος απο ημιθεους!
Που εχει ανθρωπους σ' αυτον τον κοσμο;

Δηλαδη εγω ειμαι ο μονος
Λαθεμενος και κακος σ' αυτη τη γη;
...”