“Πάντως, ας τα έχουμε καλά προς όλες τις κατευθύνσεις τώρα που περάσαμε τα εξήντα. Εγώ μια ζωή δεν έβρισα άνθρωπο, τουλάχιστον μπροστά του. Διότι, έλεγα, αύριο μπορεί να έχω την ανάγκη του τού σκατοκερατά. Να βλαστημήσω αδυνατώ, βλέπεις δεν μού το επιτρέπει και η θηλυκότης μου.
Πάω και σινεμά δωρεάν, ας είναι καλά η ατέλεια. Άσε στα θέατρα, πέρνα μωρή κουφάλα Ραραού μού λένε όλοι τους, όλο δόξα εγώ. Ραραού, μού κάνουν οι κομπάρσοι, εσύ είσαι σαν την Ελλάδα, ποτέ δεν πεθαίνεις.
Πολύ που χέστηκα εγώ αν πεθαίνει η Ελλάς, μη σώσει και πεθάνει, την είδα εγώ την Ελλάδα ποτέ μου, γιατί να τη νοιαστώ; Η Ελλάδα είναι σαν την Παναγία: δεν τη βλέπει κανείς μας ποτέ. Τη βλέπουν μόνο οι μουρλοί και οι απατεώνες. Ενώ τ’ αυγά μου στο ψυγείο τα βλέπω. Τη σύνταξη τη βλέπω. Είμαι επιτυχημένη εγώ.”