“این ها جز بوق و فحش چیزی نمی فهمند برادر جان! این ها دوستی نمی فهمند، صفا نمی فهمند، خلوص نمی فهمند، گذشت نمی فهمند. این ها همه شان می ترسند که دیر برسند. اما هیچکدامشان نمی دانند که اصلا به کجا می خواهند برسند. این ها چه می دانند که "بازیافتن" چه معنی دارد، و چه می دانند که فردا از من و تو چه چیز باقی می ماند، که اگر می فهمیدند، الان، تمامشان می ریختند توی خیابان، و به قیمتِ یک دقیقه دیر رسیدن به آن ناکجاآباد خیالی، فریاد می زدند: زندگی، این است نه بوق و دشنام...زندگی، رسیدن دو دوست، در خیابانی پر عابر است، به هم...”