“به این ترتیب قطره ناچیزی می‌شوم در این دریای بزرگ، در این اقیانوس یکسان و یکرنگی که اسمش اجتماع آدم‌ها است. یکی مثل آنها می‌شوم یا همان علاقه‌ها و عادات و آداب، هرچند که حقیر و پوچ و احمقانه باشند و باآنکه خودم آنها را صدبار به مسخره گرفته‌ام.”