“دکتر ماتسوشیتا روزی به مناسبتی دیگر از من سؤالی کردند که دقیقاً به این مطلب مربوط می شود ولی در آن هنگام نتوانستم به آن پاسخ دهم. ایشان اگر منظورشان را درست فهمیده باشم از من پرسیدند آیا چنین نیست که مردمی که در مورد نهادهای خویش بیشتر به عرف متکی میشوند تا به ابداع و اختراع گاهی آزادی بیشتر و بنابراین میدانی گسترده تر برای تکامل فرد فراهم می آورند تا کسانی که تصمیم میگیرند همۀ نهادها را یا از نو بنا کنند یا بر وفق اصول عقلی به شکلی دیگر درآورند؟ به اعتقاد من پاسخ مثبت است تا هنگامی که هنوز تشخیص حدود عقل را در تنظیم و تمشیت امور اجتماعی نیاموخته ایم با این خطر بزرگ مواجهیم که آنچه را الگویی عقلانی میپنداریم بزور به خورد جامعه دهیم و در نتیجه آزادی را که شرط عمده بهبودهای تدریجی است خفه کنیم.”