“فرض کنید جک عقیده‌ای مطرح کرده -مثلا این‌که بوش، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، به عراق حمله کرد تا نفت آن کشور را غارت کند- و دوستش جیل با آن مخالف است. جیل چند دلیل می‌آورد که چرا عقیده جک غلط است و جک بعد از تلاش‌های ناموفق در پاسخ به آن‌ها، با عصبانیت می‌گوید که حق دارد هر عقیده‌ای که می‌خواهد داشته باشد.

جک در این‌جا دچار مغلطه شده است که فرض می‌کند پاسخی رضایت‌بخش به مخالفت‌های جیل داده است، در حالی که پاسخ در واقع کاملا نامربوط است. جک و جیل بر سر انگیزه بوش برای حمله به عراق اختلاف نظر داشتند، و جیل دلایلی برای اشتباه بودن عقیده جک آورده بود. او نگفته بود که جک حق داشتن این عقیده غلط را ندارد. جک با اشاره به این موضوع که داشتن این عقیده حق اوست، فقط موضوع اصلی را، که علت حمله به عراق بود، به بحثی درباره حق و حقوقش تغییر داده است. این مسئله به همان اندازه به موضوع حمله به عراق ارتباط دارد که مثلا اگر گفته بود وال‌ها خون‌گرم‌اند یا باران در اسپانیا بیشتر روی دشت‌ها می‌بارد.”