“مرا پیشتر قیرگون بود موی
چو سرو سهی قد و چون ماه روی

سپهری که پشت مرا کرد کوز
نشد پست، گردان بجایست نوز

خماند شما را همان روزگار
نماند خمانیده هم پایدار

"شاهنامه (تصحیح خالقی مطلق)/ گفتار اندر بخش کردن آفریدون جهان را بر پسران”