“आणि युरोपी संवेदनवर्चस्वामुळे आलेली रोगट स्वच्छता साबण, पावडरी, छानछोकी? एका बादलीत सगळे घाण कपडे आधी खंगाळून मग दुसऱ्या एका स्वच्छ पाण्याच्या बादलीत ते धुऊन काढणं- साबणाची गरज काय? ह्या बगळ्यासारखा शुभ्र रंगापेक्षा गांधी विनोबा यांच्या खादीच्या धोतरांचे पिवळट रंग निर्मळ नव्हते? हात धुवायला राख काय वाईट? केसांना काळी माती? शिकेकाई? आणि बायकांची स्वयंपाकातली उर्जेची बचत ? बिजा, एकदम सगळी लाकडं चुलीत ढोसू नको. एकेक लावत राहा. पुढे भाकरी होईपर्यंत मागच्या भानचुलीवर वरण ठेव. तिकडे चूल गरम राहते, तिथे दूध ठेव. छबू, स्वैपाक झाला की लगेच लाकडांवर पाणी टाक, कोळसा तरी मिळेल. आहारावर दूध तापत राहील, साय चांगली येते. लाडके, राख साठवून ठेव. भांडी घासायला चांगली राख काढून ठेव. बाकीची उकिरड्यावर. पोरांनो, पेल्याला तोंड न लावता वरून पाणी प्या, तेवढीच मोरीत भांडी कमी पडतात, भावडू, अरे इतकं कडक पाणी आंघोळीला? ताजं आडाचं पाणी एकदा घेऊ पाहा आंगावर... किती छान गरम असतं.”