“همه ما بالاخره یک روز آینده‌ای را که برای خودمان در ذهن ترسیم کرده بودیم، رها می کنیم: نمی‌توانیم همزمان دو مسیر حرف‌ای متمایز را دنبال کنیم؛ بالاخره مجبوریم نانی سر سفره‌مان بیاوریم؛ خیلی از ما در مسیری می‌افتیم که پیش‌بینی نمی‌کردیم.”