“დალების ამბავი კამარას კედლებს არ სცილდებოდა. უცხოტომელებს გულს არასდროს გადაუშლიდნენ. ლაპარაკსაც თავად არასოდეს წამოიწყებდნენ. ცხოვრობდნენ ასე გულჩაკეტილები და კარჩარაზულები. ერთი დიდი დაუწერელი კანონი ჰქონდათ დალებს: მათ ქალაქში მხოლოდ ქალებს შეეძლოთ ცხოვრება. ყველა მამაკაცს, რომელიც მათ მიწებზე მოხვდებოდა, მტრად თვლიდნენ და სიცოცხლეს ასალმებდნენ. მართალია, დიდი სიხარულით არც უცხოელ ქალებს ხვდებოდნენ, მაგრამ მათ სიცოცხლეს არ ხელყოფდნენ მაინც. დალი მხოლოდ დალს ენდობოდა.”